فقر نتیجهی بیدینی است و چند روزه از بین میرود؟!
رضا سلطانزاده، مدیرمسئول هفتهنامهی آئینه یزد در یادداشتی نوشت:
امامان جمعه در نماز جمعه، خود و نمازگزاران را به تقوی دعوت میکنند. از مصادیق تقوا این که امام جمعه باید حقایق و واقعیتهای جامعه را مطرح کند از گروه و انجمن و حزب خاصی طرفداری ننماید، برای توجیه ناتوانیها و ناکارآمدیهای مسئولان، گرفتاریهای اقتصادی و مشکلات معیشتی را خواست پروردگار نداند، با گفتار و سخنان خویش رابطه دوستی و برادری و اتحاد شهروندان را تقویت نماید و در حد توان مانع اختلاف و چند دستگی بین برادران دینی بشود. هربار خطبه نماز جمعه را میخواند آنگونه باشد که مردم بویژه جوانان شیفته سخنان وحدتآفرین وی بشوند تا از تفرقه بین همشهریان و مسلمانان خودداری گردد.
مناسب میداند نظر خوانندگان آیینه یزد را به خلاصهای از بیانات حجتالاسلام کاظم صدیقی در چند خطبه نمازجمعه تهران جلب نماید: «…با اطمینان عرض میکنم که در این 8ماه گذشته، واردات ما 38درصد افزایش داشته است. همچنین صادرات ما نیز 42درصد افزایش داشته است و فروش نفت ما نیز علیرغم همه فشارها و تهدیدها، رو به توسعه است. مقاومت مردم ایران پاسخ داده است و اگر چند صباح دیگر تحمل کنند دولت جدید عاشق با اتحاد سه قوا و اتحاد مردم مشکلات را حل میکند…»(1)
«…ایدئولوژی انقلاب را قبول ندارند. هرکس به آرمان انقلاب دل سپرد و با رهنمودهای نایب امام زمان، عمل کند، ایران سرافزار و مقتدر خواهد شد… آقای رئیسی شب و روز ندارد؛ مجموعه همکاران ایشان نیز اینگونه هستند…»(2)
«…اگر اهل کشورها، استانها و شهرها بال تقوا و ایمان را میداشتند و خودمحافظتی در برابر نفس اماره ایجاد میکردند، در وظایف شرعی و مسئولیتهای سیاسی و اجتماعی خدا را در نظر میگرفتند، مبتلا به مشکلات معیشتی و کمآبی نمیشدند. خطیب موقت نماز جمعه تهران با بیان اینکه ما خدا را شکر میکنیم که به ما مهلت داد در نمازجمعه شرکت کنیم و قدر اجتماعات نورانی را بدانیم، گفت: از کسانی که در نمازهای جمعه بودند و الان نیستند یاد میکنیم. ما هم معلوم نیست کی اینجا یادمان کنند…»(3)
بخشهایی از سخنان حجتالاسلام کاظم صدیقی واکنشهای متفاوتی در پی داشت ازجمله مصطفی فقیهی صاحب امتیاز وبسایت «انتخاب» درباره سخنان کاظم صدیقی اظهار نمود: مردم اگر خدا را در نظر میگرفتند مبتلا به مشکلات معیشتی نمیشدند… امتیاز رئیسی عزیز، عشق به خدا و ولی فقیه است، مینویسد: «آقای امامجمعه! مردم از تماشای معاش و معیشت تکهتکهشدهی خود، دیگر نای نفس کشیدن ندارند و کمر نحیفشان زیر بار گرانیها لِه شده! تو را به آنچه میپرستید بیش از این با روان ملت بازی نکنید! با شما هستم، آقای صدیقی، جناب علمالهدی و صاحبین تریبون امامجمعهی قم، اصفهان و… 8سال ریز و درشت اقدامات دولت روحانی را به زنجیر کشیدید، گاه به حق و گاه به بیانصافی! اما به واقع، انگیزهی آن مجموعه بیانات، از سر دلسوزی برای مردم بود؟ چه شد که 8سال قبل از دولت روحانی، شمایی که گرانیها را حاصل گناه دانسته، مردم را تشویق به ریاضت اقتصادی کرده و پیشنهاد تهیهی اشکنه را از تریبون نماز جمعه مطرح میفرمودید، یکباره در دولت یازدهم و دوازدهم، نگران معیشت مردم شدید؟! و باز 8سال بعد، آش همان آش و کاسه همان کاسه؟! آن نگرانیهای سابق خود را بیجا دانسته و گناه مردم را علتالعلل بحرانهای اقتصادی- اجتماعی میخوانید؟ ماجرا چیست که باز، همان خطای مسبوق به سابقه را تکرار میکنید و در قامت یک عضو ستاد انتخاباتی، از دولت فعلی حمایت میکنید؟! حضراتِ خداترس! میدانم برایتان سخت است، اما کمی ملایمتر! اندکی آرامتر! لختی زبان آتیشمزاج را نچرخاندن! و مراعات ملت را کردن! این مردم، دیگر جانی در کف ندارند که تحمل شنیدن این قبیل بیانات و افاضات تکراری را داشته باشند.»(4)
در روزهای پایانی سال و فرارسیدن نوروز باستانی نظر مدیران و حاکمان و دولتمردانی که خود را خدمتگزار مردم و شهروندان را ولینعمت خود میدانند بعد از گذشت 43سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به فرازهایی از نظرات اسلامشناس معاصر استاد محمدرضا حکیمی جلب نماید: «…اگر کشوری اسلامی و پیرو قرآن باشد که برنامه آن عمل کردن مردمان به قسط و عدالت است، همه مردم به چیزهایی دسترسی خواهند داشت که برای ایشان بسنده است. حتی چیزهایی که در مراسم عید به آنها نیاز پیدا میشود. آیا عید ویژه ثروتمندان است؟ مگر از کجا آمدهاند؟ مگر مسکینان آدم نیستند؟ آیا جامعه برادری اسلامی باید چنان باشد که بخشهایی از آن سرگرم مراسم عید و شادمانی باشند و غرق در انواع تجملات نفسانی و خواستههای شیطانی و بخشهایی دیگر در خاک بنشینند و در غم نانی باشند و حفظ جانی؟ آیا آموزشهایی که حضرت امام صادق(ع) داده است (یعنی این که برای عائلهها در ایام عید باید خوراکهای افزون و شیرینیهای رنگارنگ فراهم آورد) تنها شامل فرعونان کاخها میشود، و خاکنشینان کوخها و دیگر مستضعفان کویها و برزنها هیچ حیثیت و کرامتی ندارند و نباید به حال آنان توجه شود؟…»(5)
آیا در این دوره و زمان که گرانیها کمر بسیاری از مردم ایران زمین را شکسته است و دهها میلیون نفر با مشکلات معیشتی روبرو هستند و در هفت ماه اخیر نه تنها ماه به ماه یا هفته به هفته بلکه روز به روز و گاه ساعت به ساعت خوراک مردم و مایحتاج زندگی گران و گرانتر شده است. بیان این مطلب از قول امام جمعه موقت تهران که «مردم اگر خدا را در نظر میگرفتند گرفتار مشکلات معیشتی نمیشدند» آیا قابل تحمل است؟ مجلسی که خود را انقلابی میداند، دولتی که پیدرپی وعده رفاه و ارزانی میدهد اما وعدهها تحقق نیافته است و از ارزانی خبری نیست و روزبهروز اجناس گرانتر و تورم بیشتر میشود. مسئولان و کارگزاران چه پاسخی به شهروندان میدهند آیا کسی فکر میکرد 7ماه بعد از روی کارآمدن دولت سیزدهم برنج کیلویی 90 تا 100 هزارتومان و سیبزمینی کیلویی سی هزارتومان یا بیشتر به دست خریدار و مصرفکننده میرسد. مردم از نزدیک گرانی گوشت، لبنیات، خوار و بار و آنچه که به عنوان حداقلی باید برای امرارمعاش تهیه کنند و سرسامآور گران شده است را احساس میکنند آیا میتوان گفت: فقر در اثر بیتقوایی و بیدینی است؟ بنابر فرمایش مولای متقیان فقر سبب خشم خداوند و بندگان خداوند میباشد آن حضرت به فرزندش محمد حنفیه میفرماید: «ای فرزند! من از تهیدستی بر تو هراسناکم، از فقر به خدا پناه ببر که همانا فقر دین انسان را ناقص و عقل را سرگردان و عامل دشمنی است»(6)
آنان که با خدم و حشم زندگی میکنند، تمام امکانات زندگی برای آنها فراهم شده، نه تنها دارو و امکانات درمانی بلکه بهترین وسایل پزشکی در اختیار دارند آیا درد یک کارتنخواب، اتوبوس و گورخواب و آن که به نان شب هم محتاج است و یا دهها میلیون نفری که زیر خط فقر زندگی میکنند را احساس میکنند؟ مدیران کشور اسلامی درباره این فرمایش امام که میفرماید: «همانا خدای سبحان روزی فقرا را در اموال سرمایهداران قرار داده است، پس فقیری گرسنه نمیماند، جز به کامیابی توانگران و خداوند از آنان درباره گرسنگی گرسنگان خواهد پرسید.»(7) چه جوابی خواهند داشت؟
از قول حضرت علی(ع) نقل گردیده: مردم کوفه همگی از رفاه برخوردار هستند، فقیرترینشان نان گندم میخورند و سرپناه مناسب دارند و از آب سالم مینوشند و یا به مالکاشتر میفرماید: «پایین دستان جامعه نیازمندان و بینوایان هستند و خداوند سهم هر دسته را مشخص کرده و حدود و میزان آن را در کتاب خود و سنت پیامبرش(ص) بیان داشته است و این پیمانی است از جانب خدا که در نزد ما نگهداری میشود و مالک سفارش میکند مردم مصر به دو دسته تقسیم میگردند یا برادر دینی تو هستند یا همنوع تو و مبادا همانند درندهای باشی که خوردن آنان را غنیمت شماری آیا سخن از گناه و بیتقوایی و بیدینی رعیت و مردم میباشد که از امکانات زندگی محروم هستند؟» مگر در مواعظ حکیمانه عارفان نیامده که اگر گرسنهای یافتید نانش دهید و از ایمانش نپرسید! مگر در تاریخ انبیا نخواندهایم که: جناب ابراهیم هر شب قبل از خوردن غذایش بر در خانه میایستاد تا گرسنهای را بیابد و با او غذا بخورد بیآنکه بداندآن مهمان چه کسی است و چه دینی دارد. اگرملاک و معیار روزی خوردن، ایمان مردم است کثیری از مردم امروز جهان لاییک و بیایمان و بیاعتقادند. این آقایان بهتر است به جای این توجیهات بیوجه و تاویل و تفسیرهای ناصواب، دولتیان و دستاندرکاران حکومت را به انجام درست وظایفشان و خدمترسانی به ملت بزرگ ایران و جلوگیری از اختلاس و ارتشا و راههای مبارزه با گرانی و تورم تشویق و ترغیب کنند و اگر در این زمینه کاری از دستشان برنمیآید بهترین کار سکوت و دم در کشیدن است که حداقل فایده آن آرامش در جامعه است.
سیدابراهیم رئیسی اخیراً گفته است: «از کمیته امداد، ستاد اجرایی، خیریهها و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی میخواهیم مسئله ریشهکن کردن فقر مطلق به عنوان یک اولویت در کشور مطرح شود و در این هفته که به عنوان هفته نیکوکاری است بتوانیم مسئله فقر مطلق را ریشهکن کنیم.
رئیسجمهور با بیان اینکه دولت امکانات کافی برای ریشهکن کردن فقر مطلق را دارد و با یک کار جهادی و یک برنامهریزی مناسب میتوانیم به نتیجه برسیم، گفت: از استانداران انتظار داریم نسبت به ریشهکن کردن فقر مطلق از تمام ظرفیتها استفاده و اجازه ندهند این موضوع به سال 1401 برسد. رئیسی اظهار داشت: مسئله ریشهکن کردن فقر مطلق وظیفه همه مسئولان بوده و باید از همین امروز عزم خود را در این راستا جزم و با برنامهریزی مناسب و اجرا گامهای اساسی برداریم. وی به تجربه خود در اینخصوص در مشهد اشاره کرد و گفت: این تجربه موفق که در مشهد مقدس در زمینه ریشهکن کردن فقر مطلق داشتیم باید به کل کشور تعمیم داده شود. آیتا… رئیسی تصریح کرد: فقر مطلق زیبنده نظام ارزشی ما نیست و قطعا به همت بخشهای مختلف این مهم میشود در همین سال 1400 برطرف شود.»(8)
نویسنده این سطور از رئیسجمهور میپرسد چگونه تا پایان سال 1400 زندگی 30 میلیون نفر جمعیت زیر خط فقر مطلق بهبود مییابد؟ در آستان قدس رضوی و در مشهد مقدس چه تدبیری اندیشیدهاند که در 7ماه اخیر نتوانستهاند در دیگر مناطق ایران فقر مطلق را از بین ببرند؟ شهروندان میپرسند اکنون که گناه تورم و گرانی و آسیبهای اجتماعی به گردن مردم افتاده مجلس انقلابی یازدهم با آن همه اعتراضات و انتقادات و درخواست اعدام هزارباره رئیس دولت یازدهم و دوازدهم از سوی بعضی از نمایندگان چه گامهای مثبتی برای تامین رفاه مردم برداشته و بنابه گفته سید ابراهیم رئیسی که اگر 29خرداد رئیسجمهور شود از فساد خبری نخواهد بود؟ چرا از تجربیات خود در از بین بردن فقر مطلق آنگونه که در مشهد مقدس انجام داده، اقدام ننموده است درحالی که رئیس کمیسیون برنامه در مجلس گفته است چهل میلیون نفر از جمعیت کشور به کمک فوری نیاز دارند.
پینوشتها:
1- ایلنا، 19/9/1400
2- روزنامه جمهوری اسلامی، 16/11/1400
3- عصرایران، 21/8/1400
4- انتخاب، 21/8/1400
5- «الحیاه»، تالیف استاد محمدرضا حکیمی، ترجمه احمد آرام، صفحه 208
6- «نهجالبلاغه»، ترجمه محمد دشتی(ره)، حکمت 319، صفحه 505
7- همان، حکمت 328
8- انتخاب، 14/12/1400
انتهای پیام