پاکستان آخرین قطعه پازل آمریکا

سید احمد نبوی، فعال سیاسی، در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی اتفاقات این روزهای پاکستان نوشت:

مطالعه جغرافیای سیاسی و خطوط مرزی و همسایگان ایران موضوع بسیار مهمی است که دستگاه دیپلماسی کشور لحظه به لحظه باید تحت رصد خود قرار دهد.

بررسی و مطالعات عمیق همسایگان کشورمان و هر نوع تغییرات حکومتی، جابجایی کنش‌های اجتماعی، ارتباطات دیپلماتیک با سایر کشورها، نقاط ضعف و قوت نظامی، تغییرات قومی و مذهبی و سایر شاخص‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی مراودات اقتصادی و ملاقات‌های مسئولین آنان با سران دیگر کشورها نباید از چشم تیزبین دستگاه دیپلماسی کشور دور بماند.

در این مطلب خلاصه سعی شده است تا نگاهی اجمالی به این همسایگان داشته باشم.

۱– عراق با حدود ۱۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک و با نخست وزیری مصطفی الکاظمی که گرایش بیشتری به غرب دارد و مجلسی که همین چند ماه پیش اکثریت را از احزاب هوادار ایران گرفت می‌تواند علیرغم نزدیکی ظاهری با ایران در شرایط خاص و حفظ منافع خود پشت ایران را خالی نماید.

۲– ترکمنستان با حدود ۱۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک خاکی و دارا بودن مرز آبی مشترک با ایران، در شرایطی غیر قابل اطمینانی از لحاظ سیاسی قرار دارد، بر اساس گزارش سازمان‌های حقوق بشر، قربان قلی محمداف رئیس‌جمهور ترکمنستان در مدت کوتاهی پس از قدرت‌گیری یک نظام دیکتاتوری تمام عیار را ایجاد نموده و از نظر شاخص‌های آزادی و تنوع مطبوعات وضعیت کشورش از کره شمالی بدتر است.

۳– افغانستان با حدود ۹۵۰ کیلومتر مرز بسیار حساس در شرق ایران و حکومتی خودخوانده به نام طالبان که بشدت مشکل مشروعیت بین المللی داشته و برای اینکه دارای کرسی در سازمان ملل شود شاید حاضر شود در بازی غرب قرار بگیرد بزرگترین خطر بالقوه در همسایگی کشورمان است، یادمان نرفته است که چگونه دیپلمات‌های ما را در مزار شریف به وحشیانه‌ترین حالتی به شهادت رساندند.

۴– آذربایجان با حدود ۶۰۰ کیلومتر مرز زمینی و آبی، حکومتی وابسته به غرب و از همه بدتر دارای مراودات سنگین امنیتی با اسرائیل است.

۵– ترکیه با حدود ۵۰۰ کیلومتر مرز زمینی کشوری است که بلحاظ سیاسی بسیار مذبذب عمل نموده است، از مبارزه با آمریکا و غرب تا نزدیکی بسیار عجیب به آمریکا و اسرائیل حاصل بازی نامشخص و نا متعادل اردوغان بوده است.

۶– ارمنستان با حدود ۴۰ کیلومتر همسایگی خشگی با ما بشدت نیازمند ما و روسیه برای حفظ تمامیت ارضی خود در مقابل ترکیه و آذربایجان است و اثری در معادلات احتمالی نظامی با ایران ندارد.

۷– و نهایتاً پاکستان با حدود ۹۰۰ کیلومتر مرز زمینی و وحود مرز آبی مشترک، کشوری قابل اطمینان برای ایران در عدم وابستگی مفرط به آمریکا بود ولی کودتای شبه دمکراتیک مجلس پاکستان علیه عمران خان نخست وزیرِ مستقل پاکستان و جانشینی شهباز شریف مهره شناخته شده آمریکا در این کشور، پازل حضور سیاسی، نظامی پیدا و پنهان آمریکا و انگلیس در اطراف کشور عزیزمان ایران را کامل نمود و شاید نقشه‌های شیطانی این مستکبر جهانخوار برای اولین بار پس از ۴۰ سال شکست در ایران، امروز بنوعی آماده تکمیل شدن باشد.

مجموعاً حدود ۵۵۰۰ کیلومتر مرز زمینی و خشگی با همسایگانمان علیرغم ظاهری آرام در شرایط طبیعی و دوستانه قرار ندارد.
همچنین از طریق دریا، حدود ۲۵۰۰ کیلومتر با کشورهای قزاقستان، روسیه، عمان، امارات، قطر، بحرین، کویت و عربستان مرز آبی داریم که در تمام این کشورها (به جز روسیه که خود درگیر خروج از باتلاق اوکراین است) آمریکا پایگاه‌های نظامی اعم از نیروهای زمینی، هوایی و دریایی دارد.

با تمام این توصیفات ما تنها نیازمند به دوعنصر مهم که نقش بالهای قدرتمند پرواز کشور را خواهد داشت می‌باشیم این بال‌ها یکی حمایت بی شائبه مردم از جمهوری اسلامی ایران بوده و دیگری نیروهای مسلح جان برکف قدرتمند و صاحب سبک می‌باشد، سر این پرنده رهبری بی بدیل جمهوری اسلامی و تن این پرنده قوای سه گانه می‌باشند.

عدم وجود سلامت در یکی از این بال‌ها مطمئناً پرواز امنی را تضمین نمی‌نماید، همچنین وجود تومور بدخیم بی تدبیری و اختلاس و … در تن این پرنده نیز از دلایل عدم پرواز و حرکت خواهد بود.

حکومت و دولت باید همزمان، هم تکریم و احترام و آزادی و معیشت مردم را در نظر داشته باشد و هم ایجاد فضای بالندگی برای نیروهای مسلح را فراهم کنند، سرطان موجود در دولت نیز باید جراحی شود و وزرای اقتصادی و اجتماعی ناکارآمد هر چه زودتر از دولت اخراج شوند و با مسئولین مفسد برخوردهای خشن قضایی صورت پذیرد.

شک نکنید و نکنیم که اگر داخل را اصلاح کرده و مردم را رضایتمند کنیم هیچ خطری از خارج نمی‌تواند کشورمان را تهدید کند.
اگر مردم صاحب حق بوده و کرامت و احترام داشته و در انتخاب‌های خود آزاد باشند در مقابل همه دنیای زورگو و مستکبر خواهند ایستاد.

انتهای پیام