انتقاد انجمن تهران از «برخوردهای سلیقهای با پوشش و حجاب دانشجویان»
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در نامهای سرگشاده به رئیس این دانشگاه دربارهی آنچه برخوردهای سلیقه ای با پوشش و حجاب دانشجویان خوانده، انتقاد کرده است.
به گزارش دریافتی انصاف نیوز، متن کامل این نامه در پی میآید:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای مقیمی، ریاست محترم دانشگاه تهران
و جناب آقای قناعتی، ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی تهران؛
همانطور که میدانید دانشگاه از مهمترین نهادها در راستای آموزش، توسعه و تأمین منابع انسانی و رکن اصلی در پیشرفت همهجانبه هر کشور است. دانشگاه در هر جامعهای مرکز تجمع و تولید نخبگان آن جامعه است. نیروی انسانی نخبه، از عمده عوامل مهم رشد و توسعۀ هر کشوری است؛ به طوری که با قاطعیت میتوان گفت این عامل در اولویت نسبت به سایر عوامل قرار دارد و بدیهی است کشورهایی به رشد و توسعه واقعی دست خواهند یافت که توجه خود را به این عامل اساسی معطوف کنند. دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی باید علاوه بر آموزش با کیفیت بالا، تدابیری بیندیشند تا منزلت و کرامت دانشجویان به عنوان ارکان اصلی و کلیدی نظام آموزش عالی کشور حفظ شود. دانشجویان آیندهسازان کشورند و تلاش برای ارتقای سطح سلامت روان آنان علاوه بر سلامت جسمانی، ضامن ایجاد جامعهای سالم در آینده است و چنین جامعهای نیز جز با احترام به شخصیت انسانی افراد، دستیافتنی نخواهد بود. حفظ حرمت و تکریم انسان، بنیادیترین ارزش در نظامهای اخلاقی و دینی است. لذا نزد دانشجویان نیز حفظ این ارزش، یعنی حفظ کرامت انسانی افراد، از اولویت برخوردار است. حفظ احترام، حرمت و امنیت روحی و روانی اولین خواستهی دانشجویان است که باید محترم شمرده شده و محقق گردد.
چندی است که پس از مدتها دوری دانشجویان از فضای دانشگاه، شاهد حضور مجدد آنان در دانشکدهها و پردیس مرکزی دانشگاه هستیم که انتظار میرود این حضور از سوی بانیان امر به گرمی مورد استقبال قرار گیرد. با این حال متاسفانه در شرایط پراکندگی دانشجویان در صحن دانشگاه و حضور دانشجویان در پردیس مرکزی و سایر پردیسها، برخوردهای انضباطی مکرری که خارج از شأن دانشجویان است و کرامت انسانی آنان را لگدمال میکند صورت گرفته و باعث بروز نگرانی و خشم دانشجویان گردیده است. جای سوال است که در شرایط کنونی چرا به جای رقم زدن تجربهای مثبت از حضور دانشجویان در دانشگاه، با چنین برخوردهای قهرآمیز و خارج از چهارچوبی، به ناامیدی ناشی از شرایط موجود دامن زده میشود؟
این برخوردها عمدتا به دلیل طرز پوشش اتفاق افتاده است؛ اما دلایل دیگری نیز دستاویزی برای بروز این برخوردها بودهاند. نکتهی حائز اهمیت در اینجا این است که دانشگاه مسئولیت و وظیفهای در جهت اجرای احکام و حدود شرعی نداشته و نباید و نمیتواند که قواعدی خارج از آنچه در قانون اساسی مشخص و قابل اجرا است از خود ابداع کند. لذا این امکان باید برای تمامی دانشجویان فراهم شود تا آنان بتوانند با همان پوششی که در شهر دارند در محیط دانشگاه نیز حضور یابند.
متاسفانه در سالیان گذشته نیز در برهههایی خاص شاهد اقدامات مشابهی بودهایم که نتایج آن چیزی جز ایجاد فضایی متشنج و ناآرام نبوده است. امید است تا در همهی تصمیمگیریها، حفظ حرمت دانشجو و دانشگاه در اولویت باشد و نیز اقدامات گذشتگان، مایهی عبرت!
والسلام
انتهای پیام
آئیننامه حفظ حدود و آداب اسلامی در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی
(مصوب جلسات 114-116 – 117 و 121 مورخ 5/3/66 – 26/3/66 – 2/4/66 و 6/5/66 شورای عالی انقلاب فرهنگی)
فصل اول
حفظ حدود اخلاق اسلامی در برخوردها و معاشرتها:
1- دانشجویان زن و مرد لازم است در کلاسهای درس در دو ردیف جداگانه بنشینند.
تبصره: هرگاه در دانشگاهی جدا کردن کلاسهای مخصوص زنان و مردان میسر باشد و مشکلی از لحاظ بودجه و کیفیت تحصیل به وجود نیاورد کلاسها باید جدا باشد.
2 – در بیمارستانهای آموزشی باید کوشش شود که به تدریج بخشهای بیماران زن و مرد از یکدیگر جدا باشد، و همچنین هر جا میسر است در اتاقهای عمل از اختلاط زن و مرد خودداری شود و حتیالمقدور از کادر پرستاری زن برای زنان و مردان استفاده شود و مسائل شرعی رعایت گردد.
3 – در آزمایشگاهها و بخشهای تزریقات هرگاه برای تزریق و پانسمان، هم متخصص مرد بود و هم متخصص زن، از متخصص مرد برای بیماران مرد و از متخصص
زن برای بیماران زن استفاده شود.
4 – در محلهای تردد و نصب اعلانات در دانشگاهها، هرگاه احتمال ازدحام رود، باید محلهای جداگانه برای زنان و مردان در نظر گرفته شود.
5 – لازم است که دانشجویان زن و مرد از آزمایشگاهها و کارگاهها و سالنهای تشریح و اتاق کامپیوتر و غیره حتیالمقدور در نوبتهای خاص و به طور جداگانه
استفاده کنند.
6 – سالنهای طراحی و مدل (آتلیهها) و خود مدلها باید منطبق با شئون اسلامی باشد و محیط کار حتیالمقدور برای زنان و مردان جدا باشد.
7- دانشجویان زن و مرد لازم است در گروههای مجزا به کارهای گروهی دانشجویی از قبیل انجام پروژهها و طراحی و کارهای عملی و مانند آن بپردازند، مگر اینکه مجزا کردن زن و مرد منجر به مختلف شدن کار با تعطیلی آن گردد.
8 – دانشگاهها باید تدابیری اتخاذ کنند تا در محیطهای اداری باتوجه به امکانات موجود از اختلاط غیرضروری زن و مرد تا جایی که منجربه اختلال و تعطیل کارها نشود جلوگیری به عمل آورند.
9 – مسئولان مرد باید از منشیان مرد استفاده کنند.
10 – در آن قسمت از دانشگاهها که عموم مراجعه کنندگان مرد هستند (از قبیل خوابگاهها) لازم است از کارمندان مرد استفاده شود و در آن قسمت که مراجعه کنندگان زن هستند از کارمندان زن.
11 – اماکن عمومی مانند قرائت خانه کتابخانه و خوابگاهها و اتاقهای غذاخوری باید از برای زنان و مردان جدا باشد یا برای هر جنس از نوبت جداگانه استفاده شود.
تبصره – برای اماکن ورزشی نوبت استفاده مردان باید جدا از نوبت زنان باشد.
12 – روابط میان استادان و دانشجویان و کارمندان باید مطابق با مقررات دانشگاهی و ضوابط اخلاق اسلامی باشد و هرگاه کسی خلاف آن را مشاهده کرد بنابر اصل نهی از منکر به متخلفان تذکر دهد و اگر تذکر او مؤثر واقع نشد مراتب را به مقامات مسئول دانشگاه اطلاع دهد.
13 – زنان در محیط کار و تحصیل باید از پوشش اسلامی استفاده کنند و از پوشیدن لباسهای تنگ و زننده و آرایش و تبرج پرهیز کنند و مردان نیز نباید
از لباسهای زننده استفاده کنند.
14 – مسئول اجرای این آئیننامه رؤسای دانشگاهها و مدارس عالی خواهند بود که میتوانند با کمک کمیتههای انضباطی یا هیاتهای رسیدگی به تخلفات اداری به تخلفات رسیدگی نمایند.
تذکر- فصول بعدی این آئیننامه متعاقباً به تصویب شورای عالی خواهد رسید.
اگر انصاف دارید و نام سایتتان هم «انصاف نیوز» است، یا این ستون را برای همیشه جمع کنید یا نظرات کاربران محترم را منتشر نمایید