نصیری: خبر 21 حق دوگانگی دارد اما بی بی سی خیر!!؟

نصیری طی یادداشتی در خبر آنلاین نوشت: “خبر 21 شبکه یک سیما (دوشنبه 23 اسفند) برای کشته شدگان و شهدای عربستانی که با تیغ جلادان آل سعود سرشان از بدن جدا شد، سنگ تمام گذاشت و به برخوردهای دوگانه غربیها و سازمانهای حقوق بشری و نیز رسانه های فارسی زبان به شدت تاخت

آنها را از این بابت سرزنش کرد که بین انسان با انسان فرق می گذارند و برای بخشی از انسانها مثلا اگر غربی و سفید باشند ارزش قائلند و اگر خون آنان به زمین ریخته شود، غوغا به پا می کنند اما اگر قربانیان در زمره آسیایی ها و یا سیاهان و یا مسلمانان باشند، به سکوت و سادگی از کنار آن می گذرند. 

خبر 21 با تاختن به بی بی سی و ایران اینترنشنال از خجالت آنها در آمد و نشان داد که این دو بوق انگلیسی و سعودی چقدر از تعهد وشرافت حرفه ای و انسانی فاصله دارند و چگونه انسان درجه 1 و درجه 2 خلق می کنند و مثلا چطور برای اعدام نوید افکاری در ایران یقه می درانند اما برای 81 اعدامی آل سعود غصه و قصه ای ندارند. 

تا اینجای کار خبر 21 درست بود و لکن  مدیریت خبر سیما به خوبی می داند که این یک روی سکه سیاست خبری اش است اما روی دیگر سکه اش همچون رسانه های غربی و بی بی سی و ایران اینترنشنال سیاه و زشت است.  

اگر چه بخشهای  وسیعی از مردم ایران با رسانه ملی به خصوص بخش خبری اش قطع ارتباط کرده و بدان اعتماد ندارند اما از سیاستهای خبری و برخوردهای دوگانه آن با قربانیان وانسانها بی اطلاع نیستند. 

هر کس که شنونده امشب بخش خبری 21 بوده است با مشاهده تاختن گوینده خبر به رسانه های خارجی به دلیل برخوردها و استانداردهای دوگانه شان با انسانهای قربانی، بلافاصله به یاد برخوردهای دوگانه رسانه ملی با دهها و بلکه صدها قربانی مظلوم هموطن آبان 98 می افتد که چگونه از آنان با عنوان اغتشاشگر و باغی بر نظام و وابسته به بیگانگان یاد می شد و چطور چهره ای حق به جانب از نظام در این سرکوب و کشتار ارائه می کرد. 

در این خبر، حاکمیت عربستان از این جهت که خانواده های کشته شدگان عربستانی تحت نظر هستند تا مراسم سوگواری برای عزیزانشان برگزار نکنند، به شدت تقبیح و محکوم شد اما گویا این خبرنویسان اطلاع ندارند که به خانواده قربانیان آبان 98 و دیگر قربانیان قبل و بعد از 98 در ایران نیز اجازه سوگواری داده نشد و آنها همچنان در تور نهادهای امنیتی هستند.
 
این برخورد دوگانه رسانه ملی برای چیست؟ چرا خون شهروندان و شیعیان یمنی و فلسطینی و عربستانی برایشان از خون هموطنان مسلمان و شیعه شان ارزشمندتر است و برای آنان بهترین پوششها را می دهند و از آنان با عنوان شهید یاد می کنند اما از قربانیان مظلوم ایرانی با عنوان اغتشاشگر و یاغی و ویرانگر و … نام برده می شود تا کشتار آنان موجه جلوه کند؟ 

آیا به این دلیل که ما حکومتی دینی هستیم و به نام خدا و دین حق داریم مخالفان و معترضان خود را بکشیم؟ یا به این دلیل که نظام ما ام القرای جهان اسلام است و باید به هر قیمتی و لو با ریختن خون انسانهای بی گناه آن را حفظ کنیم؟ مگر نمی دانید که حاکمیت جلاد آل سعود نیز مشابه همین دو ادعا را در مورد خویش دارد؛ هم خود را حکومتی اسلامی و دینی می داند و هم برای خود جایگاه ام القرایی جهان اسلام قائل است و مفتیان وهابی و جیره خوار آن برایشان فتوای حفظ نظام به هر قیمتی را صادر می کنند؟ 
 
بدون شک برخوردهای دوگانه با جان انسانها زشت است اما از مدعیان دینداری و انقلابی گری و مردم سالاری زشت تر است و رسانه ملی حق ندارد بابت گناهی که خود بدان آلوده است، رسانه های غربی و سکولار را این گونه حق به جانب سرزنش کند.”

انتهای پیام