خمینیزدایی؛ آرزوی کهنه یا بازیهای نو؟!
غلامرضا بنی اسدی، روزنامهنگار در یادداشتی با عنوان «خمینی زدایی؛ آرزوی کهنه یا بازی های نو؟!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
«این انـقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست»؛ این جمله راهبردی را رهبر فرزانه انقلاب سالها قبل بیان کردند تا تبیینی باشد بر شخصیت بی مانند امام خمینی در نگاه و کلام ایشان. به ویژه که در ادامه هم تصریح می فرمایند که «الحق شخصیت آن عزیز یگانه، شخصیتی دسـت نیافتنی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیرگونه بود. او آن نخستین بود که دومین نداشت»
اما برخیها را نمی دانم چه شده است که این عظمت مجسم را از یاد میبرند. سرود میسازند، به فرمانده سلام میکنند، میرزا کوچک خان را در یاد دارند و به زبان میآورند اما خمینی بزرگ را از یاد میبرند. حرفی نیست شاید کلمات و بیانشان را شایستگی نام بردن از آن «عزیزِ یگانه» نیست. اما وقتی کار به نادیده گرفتنِ پروتکلهای رسمی میرسد و عکس امام از برخی دیدارهای رسمی برخی حضرات، حذف میشود را چه باید گفت؟ وقتی برخی آقایان – که بود و نبودشان بسته به انقلاب خمینی است – در مراسمی مینشینند که عکس امام نیست چه باید پرسید؟ میخواهم به خود بقبولانم که غفلت بوده است و سهو. عمدی – انشاءالله- در کار نیست. اما وقتی در فلان کلانشهر، عکسِ امام نیست و جایی که باید باشد، عکس یک نفر دیگر است نمی شود حرفی از سهو و فراموشی به میان آورد آن هم در روز قدس! فراموشی زاویه ایجاد کردن است و این کارها عمیق کردن یک دره و فعال کردن یک گسل. اگر امروز جلویش را نگیریم، فردا ممکن است خیلی اتفاقات بیفتد.
خدا نیاورد روزی را که تصور خمینی زدایی – از انقلابی که بی نام او در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست – در ذهن برخیها جا باز کند. خدا نکند غفلتها دامن به تعمد بگشاید. خدا نکند – به هر نیتی – برخیها به خود اجازه دهند عادی شدن این رفتار را. خدا نکند آن گمانههایی که از پیش به نظر میآمد که برخیها با امام مشکل دارند و در پی حذف او هستند واقعیت پیدا کند. خدا نکند میدان پیدا کنند این جماعت که اگر امروز از عکس و نام امام عبور کردند فردا از راه و رسم او هم خواهند گذشت و همه چیز را به خدمت خود در خواهند آورد حال آنکه به مشرب خمینی همه باید در خدمت مردم باشند.
این رفتار ضد اخلاقیترین و در عین حال حرکتی ضد انقلابی است. ضدانقلابیترین کار ممکن است که برخیها به نام انقلاب انجام میدهند. از تاریخ بیاموزند درس ها را. میگویند ابن زبیر در خطبههایش صلوات بر رسول خدا را به جا نمیآورد تا یاد بنی هاشم در اذهان زنده نشود! اما چه شد؟ او به هدفش رسید آیا؟ نام پیامبر تا همیشه از ماذنهها جاری است و صلواتی که از جانِ خلق برمیخیزد، آل او را نیز در بر میگیرد به کوری چشم آل زبیر و آل امیه و آل مروان و آل عباس. نام خمینی هم جاودانه است. واقعیت و حقیقت همان است که حضرت آیت الله خامنهای در مناسبتهای مختلف و به بیانهای متفاوت تصریح میفرمایند؛ «این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست». پس هشدار که حذف نام خمینی ناممکن است تا وقتی میراث گرانسنگ او، انقلاب اسلامی، هست. برای جاه و جایگاه خودتان هم اگر ارزش قائلید به یاد بیاورید امام روح الله را چون حذف خمینی یعنی خودکشی برای خودتان! بدانید نام و نان و جاه و جایگاه به برکت این نام دارید. این را از شما بگیرند هیچ نیستید، هیچ!
انتهای پیام
خداییش موقع نوشتن این یادداشت خندتون نگرفت
من شخصا موقع خوندن پیام تو ، خنده م گرفت