کریم بنزما قهرمانی زخمی!

مهدی میرآبی، نویسنده و روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «کریم بنزما قهرمانی زخمی!» نوشت:

بنزما زودتر از اینها مستحق گرفتن پاداش شایستگی‌هایش بود. اما او بخشی از فوتبال خود را در تیم ملی به دلیل لغزشی سنگین از دست داد. همان رسوایی باعث شد ویترین افتخارات ملی‌اش خالی بماند و تاوان سنگین شش سال دوری را به جان بخرد.

فرانسه در غیاب او نایب قهرمان یورو ۲۰۱۶ و قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸ شد.

در اروپا برخلاف آسیا و آمریکای لاتین چارچوب و حد و مرز بازیکنان تعریف شده و مشخص است. بازیکنان هر اندازه بزرگ باشند، حتی اگر ناخواسته رسوایی به بار آورند به راحتی حذف خواهند شد. و از سوی شخصیت‌ها و چهره‌های سرشناس مورد نکوهش و سرزنش قرار می‌گیرند. آنها کوچکترین تردیدی در ملاحظه افراد ندارند و حقایق را با مصلحت اندیشی ذبح شرعی نمی‌کنند! (چنین رویه‌ای در جامعه ما برعکس است) بعد از ماجرای پر تنش بنزما، اریک کانتونا و فرانسوا اولاند رفتار او را ناپسند و غیر اخلاقی دانستند و رئیس جمهور سابق فرانسه آن را به صورت مکتوب در کتاب خاطراتش مطرح کرد.

گرچه بنزما متهم درجه چندم ماجرا بود با این حال با چند درجه تخفیف از سوی دشان و به احتمال فراوان با پادرمیانی و توصیه زیدان بار دیگر به تیم ملی دعوت شد. اما او در دوره‌ای غایب بود که بهترین دوران فوتبالی‌اش را سپری می‌کرد.

همین جا لازم است ماجرای بنزما را با ملی‌پوش خودمان مقایسه کنیم از شدت و حدت ماجرا و محرومیتی که برایش هیچ تمام شد!

رئالی‌ها تیم باتجربه و سازمان یافته‌ای بودند که طی سه چهار سالِ گذشته، بردن در دقایق پایانی و تعویض نتیجه در زیر ده دقیقه را بارها تمرین کرده بودند. آنها برای این کار تاکتیک و شگردی خاص داشتند که در رأس آنها شخص فرصت‌طلبی به نام کریم قرار داشت. یارانِ رئال با همان الگو و ذهنیت برترِ روحی قدم در راه لیگ قهرمانان گذاشتند و توانستند پی.اس.جی، چلسی و منچستر سیتی را در مقاطع حساسی که از حریف عقب بودند به همان شیوه شکست دهند. حذف این سه غول اتفاقی نبود. فقط رهبری این کار از زیدان به آنچلوتی محول شده بود.

کریم با همه‌ی فراز و نشیب‌ها و محرومیت از تیم ملی با روحیه‌ای مهار نشدنی فوتبالش را ادامه داد و علیرغم قرار گرفتن در زیر سایه رونالدو و مسی ذره‌ای از اراده و تلاش خود کم نکرد.

لالیگا که روزگاری جولانگاه مسی و رونالدو بود و بیش از یک دهه توپِ طلا بین دستان آنها جابجا می‌شد، اکنون باید در دستان کریم جا بگیرد. هیچ کدام آنها دیگر در لالیگا نیستند و هر کدام در لیگی جدا از هم دوران افول و غریبِ رو به پایانی را سیر می‌کنند.

زمان از هر چیزی قدرت‌مندتر است. و به انسان می‌فهماند در کنار کوشش و تلاش باید مسیر خود را به پاکی و درستی طی نماید.

کریم اکنون قهرمان لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا و بهترین بازیکن جهان است، و به احتمال فراوان سال آینده توپ طلا را در دستان او خواهیم دید. در تیم ملی و جام جهانی هم حضور دارد. با همه این القاب و عناوین به طور قطع اگر به گذشته برگردد؛ حسرت و افسوس پرونده‌ای را خواهد خورد که لکه سیاهش روی ویترین افتخاراتش سنگینی می‌کند.

انتهای پیام