چرا تعداد دندانپزشکان خیر نسبتاً بالا نیست؟
دکتر سمانه موسوی، دندانپزشک، که چند روزی را در هفتهٔ گذشته به آبادان رفت و به صورت رایگان بیماران را درمان کرد، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
آنچه می‌نویسیم در مورد تخصص خودم ست که اشراف کامل بر خلأها و مشکلاتش دارم. چرا تعداد دندانپزشکان خیر نسبتاً بالا نیست؟ (نه اینکه نباشد)
دوستان توجه کنید؛ از چند برابر شدن قیمت مواد و متریال بگذریم، دندانپزشکی شغلی است که متوسط عمر کاری دارد به سبب اینکه دندانپزشک از انگشتان و مچ دست گرفته تا چشم و گردن و کمر به مرور آسیب می‌بیند. پس در این بازه زمانی حق دارد تلاش کند بله حاظ مالی به نقطه امنی برسد اما
اولاً. نظارت درست و پایداری بر تعرفه‌های متناسب با در نظر گرفتن با شرایط فوق الذکر دندانپزشک وجود ندارد. تعرفه‌های بعضاً چنان بی ربط و پایین که گویی هنوز در سال‌های دور زندگی می‌کنیم و مسلماً این نابسامانی ایجاد کرده و هر دندانپزشکی شخصاً اعمال تعرفه می‌کند.
دوما. تأمین هزینه سلامت مردم در تمامی حوزه‌ها وظیفه دولت و سیستم است که حداقل درباره «دندانپزشکی» هنوز زمین مانده! در این شرایط فعلاً دودش در چشم آقازاده‌ها نمی‌رود گرچه فردا را نمی‌دانم… دودش در چشم مردمی که بین مسئولان غیرمسئول و دندانپزشکان گیر کرده‌اند می‌رود!
و اما اگر ما در هر صنفی برای کمک به مناطق محروم قدمی برداریم با یک تیر دو نشان می‌زنیم:
اول: کمک به مناطق محروم و هموطنانی که بی اغراق می‌گویم این دیگر محرومیت نیست، جنایت است، فاجعه است…
دوم: خرده خرده فرهنگ نوع‌دوستی که در تار و پود فرهنگ ما بوده و هست و حالا به سبب سیاست‌های غلط آقایان، رانت بازی‌ها، تخلفات آشکار، ظلم و نهایتاً فشار اقتصادی بر مردم در حال کمرنگ شدن است را احیا می‌کنیم.
ما جامعه را به‌سمت‌وسوی گداپروری سوق نمی‌دهیم. ما با این نیم قدم مسئولیت دولت را بر دوش خود نمی‌گذاریم و بایستی از دولت تعرفه‌های متناسب با هزینه مواد، تجهیزات سختی کار را مطالبه کنیم که این اتحاد می‌طلبد نه فردیت گرایی …
بله، من در آبادان به‌دلیل اینکه هیچ آشنایی با این شهر نداشتم اعلام آمادگی کردم و نهایتاً با معرفی به ستاد بازسازی عتبات عالیات و همکاری بدون فوت وقت حاج مکی یازعی در درمانگاه خیریه سپاه، درمان رایگان شش روزه انجام دادم در حالیکه بشدت دیدگاه انتقادی به این ارگان دارم اما همکاری لازم و کافی دوطرفه صورت گرفت و هدف همین بود و بس!
الغرض، ما از این همه رنج و آلام مردم، فقط درد دندان آن محرومی را آرام می‌کنیم که دستش به جایی بند نیست. علی الحساب همه ما در ایران از نتایج عملکرد آقایان هاج و واج مانده‌ایم! چه خواهد شد؟ الله اعلم
اما بیایید دست همدیگر را بگیریم. شده در سال حتی چند روزی را سفر کنیم به مناطقی که باورمان نمی‌شود اینجا ایران است، از امکانات هر نهاد و ارگانی چه مخالف باشیم چه نه استفاده کنیم برای مردم با حفظ استقلال و تعیین بیماران هدف!
در این شرایط نابسامان با خودم فکر کردم چرا که نه؟! از امکانات و متریالی که متعلق به خودم مردم هست برای همین مردم استفاده و بیماران هدفم را خودم تعیین کردم.
شخصاً با بررسی کارت شناسایی و یادداشت جزییات بیمارانی از دارالایتام، امدادگران، انجمن خیریه، انجمن حمایت از خانواده زندانیان و همچنین مردم بی بضاعت که تحت پوشش جایی نبودند را تا جایی که توان داشتم درمان کردم.
اما واقعیت‌ها را هم باید دید از جمله ایجاد مشکلاتی از سوی افرادی که سر بزنگاه با عکس و نمایش و حتی اعلام شماره حساب کمک‌های مردمی به نوعی این عمل نیک دندانپزشکان داوطلب و همکاری نهاد یا ارگان را به نام خود سند زده و رزومه‌شان را پر می‌کنند و خطوط اخلاقی، شرعی و قانونی را رد کرده که با پیگیری قانونی می‌توان از سر راه برداشته شوند. نباید اجازه دهیم این افراد عزم جزم شده را کمرنگ کنند.
روزی که رفتم می‌دانستم هیچ داغ دیده‌ای اصلاً درد دندان حس نمی‌کند و بنا نیست از رنج او بکاهم اما متروپل ریخت و بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی در کسری از ثانیه نابود شدند. ابتدا به این فکر کردم اما ایده پخته شد و رسیدم به تعیین بیماران هدف حالا امروز آبادان فردا مناطقی بس محروم‌تر از ابادان ….
روزهای اول نوشتم از سپاه بابت دادن این فرصت تشکر نمی‌کنم و امروز که برگشتم تهران هم مجدداً تاکید می‌کنم بر این باور هستم. چرا که من از مال و حق و دارایی این سرزمین که متعلق به مردم است، برای درمان همین مردم استفاده کردم. اما از تمام اشخاص و مؤسسات و نهادهای مردمی و درمانگاه خیریه که شرایط درمان و انجام کار را به بنده دادند تشکر می‌کنم. می‌شد که مجوز ندهند و امکاناتی فراهم نگردد!
در نهایت این عضو کوچک کادر درمان از همکاران متعهدم خواهش می‌کنم بیایید حماسه اتحاد درمان محرومین با استفاده از امکانات ارگان‌ها و نهادها بیافرینیم ولو شده هر کدام از ما دندانپزشکان چند روز در سال به درمان رایگان در مناطق محروم در جای جای ایران عزیزمان بپردازیم، دردی بکاهیم و دلی شاد کنیم.
انتهای پیام
عمل ایشان قابل تقدیر است
لکن متنی که نگاشتی آمیخته ای است از صحیح و ناصحیح
جالب نیست چندان
جالبه. همیشه سوال منم بود. امیدوارم دندنپزشکی از یک خدمات لوکس تبدیل به خدمات برای عامه مردم شود. چون به چشم زیاد دیدم کسانی که از فرط نداری اکثر دندان هایشان را کشیده اند. البته جالب تر آنکه در آمریکا هم زیاد دیدم. آنجا حتی از ایران هم گران تر است.