یک صنعتگر: بخواهند یا نخواهند، تولید و تجارت تحت‌تأثیر تحریم‌هاست

گروه اقتصادی، انصاف نیوز: «انکار تأثیر تحریم‌ها بر سفره مردم، واقعیت‌های جاری در اقتصاد ایران را تغییر نمی‌دهد و همه دریافته‌اند که با وجود تحریم‌ها، امکان برون‌رفت از شرایط فعلی وجود ندارد.» این را یک صنعتگر در نقد عملکرد اقتصادی دولت سیزدهم می‌گوید.

شهرام سیدقلعه، صنعتگر و فعال اقتصادی، افزایش اخیر قیمت دلار را رخدادی قابل پیش‌بینی دانست و به انصاف نیوز گفت: برای یافتن دلایل رشد قیمت ارز خیلی به تحلیل‌های پیچیده احتیاج نداریم. نرخ ارز مانند هر کالای دیگری تابع عرضه و تقاضاست و وقتی به هر دلیلی عرضه ارز کم و تقاضایش زیاد می‌شود، قیمت بالا می‌رود.

این صنعتگر ادامه داد: تحریم‌ها منبع اصلی تزریق ارز به اقتصاد ایران یعنی نفت را با چالش مواجه کرده است. علاوه بر این، ارز حاصل از فروش اندک نفت هم به راحتی وارد چرخه اقتصادی نمی‌شود و شبکه بانکی کشور عملا نمی‌تواند در گستره جهانی فعالیت کند. معنای این وضعیت این است که عرضه ارز کم می‌شود.

سیدقلعه، پیش‌بینی اسفند گذشته‌اش از رشد قیمت دلار در سال‌جاری را یادآوری کرد و افزود: بر اساس روندهای یک دهه گذشته نرخ برابری ریال با ارزهای خارجی هم اثبات می‌کند که بعد از یک‌دوره ثبات نسبی، باید منتظر جهش باشیم و به نظر می‌رسد نوبت جهش قیمت ارز فرارسیده است.

او در ارزیابی تحقق شعار دولت سیزدهم مبنی بر «گره نزدن سفره مردم به تحریم‌ها» گفت: سفره مردم استعاره‌ای از رونق اقتصادی است. رونق اقتصادی هم حاصل بیشتر شدن صادرات یا افزایش واردات مواد اولیه برای تولید کالا در داخل است. هر واقعه‌ای که این روند را مختل کند، افق رونق اقتصادی را تیره و در واقع سفره مردم را کوچک می‌کند.

سیدقلعه ادامه داد: بگوییم یا نگوییم و بخواهند یا نخواهند، تولید و تجارت از تحریم‌ها تأثیر می‌پذیرد و مادامی که پیوند اقتصاد ایران با شبکه‌های مالی و پولی برقرار نباشد، در بر همین پاشنه می‌چرخد و تحولی را شاهد نخواهیم بود.

او گفت: در اقتصادی که وابستگی‌اش به نفت زیاد است، وقتی فروش نفت و انتقال پول حاصل از آن به داخل با مشکل مواجه می‌شود، دولت باید به روش‌های جایگزین روی بیاورد. روشی که دولت قبل پیش گرفت این بود که تعهدات جاری خود را بر منابعی استوار کرد که در آینده نقد می‌شد. به اصطلاح منابع را پیش‌خور کرد. این دولت هم کمابیش همان مسیر را می‌رود و سیاست‌های کلان اقتصادی‌اش با دولت پیشین تفاوت ماهوی ندارد.

این فعال اقتصادی با بیان این‌که مولفه‌های موثر بر نرخ ارز تفاوت چشمگیری با دوره‌های پیشین ندارد، گفت: بر اساس روندهای پیشین و شرایط حاکم بر دیپلماسی و اقتصاد، فکر می‌کنم متوسط قیمت دلار در سال‌جاری به 45 هزار تومان می‌رسد.

او به این سئوال که چرا سیاست‌های اقتصادی دولت‌های دوازدهم و سیزدهم را مشابه می‌داند، پاسخ داد: هم‌زمان با رشد قیمت‌ها در بازار ارز، دوباره خبرهایی از دستگیری و بازداشت فروشندگان و خرده‌فروشان مستقر در حاشیه خیابان‌ها منتشر شد که مشابه عملکرد دولت قبل بود. معنای این خبر این است که نمی‌خواهیم به ریشه‌ها و علل بپردازیم اما برای این‌که از فشار اجتماعی رها شویم، سراغ معلول‌‌ها می‌رویم. برخورد با دلارفروشان خرد، مانند این است که به باد کاری نداشته باشیم اما برگ را مواخذه کنیم که چرا تکان خورده است؟!  

سیدقلعه گفتمان حاکم بر اقتصاد کلان ایران را هم ضدتولید خواند و اضافه کرد: همه دولتمردان و مدیران اقتصادی، در بدو تصدی خود ادعا می‌کنند که می‌خواهند به صنعت کمک کنند اما این الگو از اساس غلط است. صنعت باید به کمک صنعتگرها پیش برود، نه دولتمردان.

این تولیدکننده گفت: هم تجربه‌های جهانی و هم تجربه خودمان در این سال‌ها ثابت می‌کند که هرجا تصدی‌گری دولت به اوج خود رسیده و اصطلاحا حوزه‌ها حاکمیتی شده، بحران‌های بیشتری به فعالان آن بخش تحمیل شده و هر جا صنوف و نهادهای مدنی با دست بازتری عمل کرده‌اند، مشکلات کمتر و موفقیت‌ها به نسبت بیشتر بوده است.

سیدقلعه افزود: از این منظر واقعا دولت‌های این چند دهه تفاوتی با هم نداشته‌اند و با این‌که همگی شعار داده‌اند قصد تصدی‌گری ندارند و فقط نقش حمایتی ایفا خواهند کرد، در واقعیت، دولت بزرگ‌تر و سهم بخش خصوصی کمتر و کمتر شده است.

او ادامه داد: یکی از مهم‌ترین راهکارهای خروج از مشکلات اقتصادی، بها دادن به تولید و تولیدکننده است اما مشروط بر آن‌که در حد شعار باقی نماند و به یک برنامه مشخص و اجرایی برای پررنگ‌شدن نقش صنعتگران در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با این حوزه تبدیل شود.

انتهای پیام