حماسه آفرینان فراموش شدند؟
سامان موحدی‌راد، خبرنگار روزنامه شرق نوشت: «مهشید گودرز» در ماه هفتم بارداری‌اش بود که از دنیا رفت. پسرش بعد از اینکه مدتی تحت مراقبت‌های ویژه بود، سرانجام از بیمارستان مرخص شد؛ ولی هیچ‌گاه نتوانست مادرش را ببیند و زندگی این‌چنین تلخ برای او آغاز شد. مهشید گودرز پرستار باردار بیمارستان لقمان تهران بود که در زمستان سال ۱۳۹۹ و یک سال پس از همه‌گیری کرونا در ایران جان باخت. حالا عدد جان‌باختگان کادر درمان در جریان مبارزه با کرونا عددی فراتر از ۴۰۰ را نشان می‌دهد.
بیش از ۴۰۰ پزشک، پرستار و اعضای کادر درمان در دو‌سال‌و نیم گذشته به دلیل قرار‌گرفتن در شرایط سخت جان باختند. تعداد خیلی بیشتری به بیماری و عوارض سنگین بعد از آن دچار شدند. افسردگی و فرسودگی شغلی هم از دیگر عواقب این روزهای بلاخیز بود که دامن کادر درمان ایران را گرفت. با همه این سختی‌ها آنها موفق شدند نهایتا جلوی خروش این بیماری را بگیرند و حالا در پناه واکسیناسیون گسترده آمارها عددی یک‌رقمی را به‌عنوان مرگ‌و‌میر روزانه نشان می‌دهند. حالا که توفان سرکش کرونا مهار شده، از گوشه و کنار صحبت‌های عجیبی درباره دوران سخت مبارزه با این بیماری شنیده می‌شود. یکی از اینها نقل قولی است که رئیسجمهور مطرح کرده و آزردگی کادر درمان را در پی داشته است. قطع همکاری با پرستارانی که برای درمان کرونا به خدمت فراخوانده شده بودند و با اتمام ماجرا بی‌کار شده‌اند، هم رویداد مهم دیگری است که ناراحتی کادر درمان را
در پی داشته است.
یک نقل قول عجیب
سیدابراهیم رئیسی مهار کرونا را دستاورد دولت خود می‌داند. اینکه چرا واکسن در دو سال ابتدایی همه‌گیری به‌راحتی در دسترس شهروندان قرار نگرفت و بعد از استقرار دولت او به کشور سرریز شد، از سؤال‌هایی است که برای بسیاری از مردم هنوز بی‌پاسخ مانده. به‌ویژه برای آنهایی که در آن روزهای بی‌واکسن عزیزان‌شان را از دست داده بودند.
به هر روی واکسیناسیون گسترده در ایران صورت گرفت و در پناه همین یک تصمیم درست دیدیم که اسب سرکش کرونا در ایران مسیر نزولی در پیش گرفت تا جایی که در یک ماه گذشته دو روز بدون هیچ فوتی را ثبت کردیم؛ اما گویا رسیدن به این ساحل عافیت موجب شده تا بسیاری گذشته نه‌چندان دور را فراموش کنند. مهم‌ترینش انجام وظیفه درست و دقیق کادر درمان در ایران در این دو سال بود. بیمارستان‌ها خطرناک‌ترین نقاط برای ابتلا به این بیماری بودند و در روزهایی که آمار مرگ‌و‌میر رسمی به صورت ممتد سه‌رقمی بود، پزشکان و پرستاران بی‌کاستی در محل کار حاضر شدند؛ اما پاسخ این انجام وظیفه صادقانه آن چیزی نبود که انتظارش را داشتند؛ چون رئیسجمهور در همین روزها به نقل از رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان گفت: «به رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان زنگ زدم، تلفنی خسته نباشید بگویم، به من گفت فلانی! اتفاقی افتاده از خود موضوع کرونا مهم‌تر. چهره‌های بسیجی و جهادی و انقلابی (در ایام کرونا) به بیمارستان‌ها رفته‌اند و به پزشکان و پرستاران یاد می‌دهند چگونه باید برای مردم کار کرد. من خودم وقتی رفتم کنار خانواده‌های داغدار دیدم طلبه‌های ما هستند و تنها دل خانواده‌ها را حضور آنها آرام می‌کند».
این اظهارنظر با واکنش‌های فراوانی همراه شد. ظفرقندی، رئیس سابق سازمان نظام پزشکی، نیز در توییتر دراین‌باره نوشت: «در بحران کرونا، مانند جنگ تحمیلی جامعه پزشکی و پرستاری با جان‌فشانی و تقدیم شهدای بسیار به وظیفه خود عمل کرد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان با بی‌احترامی شأن و زحمات این جامعه خدوم را ضایع کرد و متأسفانه رئیسجمهور هم این موضع را تأیید کردند. وا اسفا!». سیدمؤید علویان، رئیس نظام پزشکی تهران بزرگ، در یادداشتی خطاب به ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهوری خواستار عذرخواهی او از کادر درمان به دلیل اظهارات اخیرش
در گیلان شد.
او نوشت: «همکاران عزیز، سخنان اخیر ریاست محترم جمهور و فراموشی ایشان در اشاره به اصلی‌ترین حماسه‌آفرینان روزهای تلخ بحران – که مورد تأیید و اشاره مقام معظم رهبری و همه آحاد حاکمیتی و عمومی و داخل و خارج مرزها قرار گرفته – مرا یاد این انداخت که ریشه کلمه انسان از نسیان یعنی فراموشی می‌آید و چه زود این بشر فراموش کرد مرگ پرستاران و پزشکان و دستیاران فعال در عرصه خدمت‌رسانی به جامعه را. از یاد نبرده‌ایم که زمانی برخی از همین مسئولان قرنطینه را قرون وسطایی خواندند؛ در‌حالی‌که رهبر عزیز انقلاب خود پایبند به اصول بهداشتی بود و مراسم عزاداری‌ها و شب‌های احیا را تک‌نفره اجرا می‌کردند؛ اما همان زمان بودند کسانی که به نام دین مردم را به تجمع دعوت می‌کردند و از واکسن‌زدن منع می‌کردند. بودند کسانی که ترویج به رفتارهای غلط و غیرعلمی می‌کردند و با دستاوردهای علمی و نتیجه‌گیری‌های مبتنی بر شواهد
مخالفت می‌کردند».
منتظر عذرخواهی رئیسجمهور هستیم
دکتر حسین کرمانپور، مدیر اورژانس بیمارستان لقمان، در گفت‌وگو با «شرق» در واکنش به صحبت‌های رئیسجمهور می‌گوید: اشتباه بزرگ را رئیس محترم جمهور انجام دادند که نقل قولی از فردی را مطرح کردند که ایشان هم اشتباه کرده‌اند.
یک اظهارنظر ناصحیح از سوی شخصی که رئیسجمهور است، می‌تواند روی جمع بزرگی از مردم کشور اثر بگذارد. رئیسجمهور برای عزت‌دادن به عده‌ای که ان‌شاءالله عزت هم دارند، نباید به بخش دیگری ذلت دهد.
کرمانپور در ادامه می‌گوید: جامعه پزشکی در ماجرای کرونا نمره قبولی از ملت ایران گرفته، به گونه‌ای که حتی سرسخت‌ترین منتقدان هم بر این مسئله صحه می‌گذارند و آن را تأیید می‌کنند. وقتی عامه مردم چنین تقدیری از جامعه پزشکی می‌کنند، طبیعی است که رئیسجمهور هم باید چنین کند و چنین بگوید. خیلی عجیب است که بعد از یک نبرد طولانی و با تقدیم‌کردن بیش از ۴۰۰ شهید از سوی جامعه پزشکی رئیسجمهور مملکت چنین اظهارنظری بکند. طبیعی است که چنین اظهارنظری با ناراحتی کادر درمان همراه شده است. البته اظهارنظر رئیسجمهور موجب شد تا موجی از تشکر از سوی مردم نثار جامعه پزشکی شود. بیراه نیست اگر بگوییم تقدیر مردمی که در این روزها شد، برابر تقدیری است که در دوران کرونا از جامعه پزشکی و کادر درمانی ما شد.
حسین کرمانپور در بخش پایانی حرف‌هایش از رئیسجمهور می‌خواهد که بابت این اظهارنظر عذرخواهی کند و در ادامه می‌گوید: امیدوارم که این رویدادها موجب شود که رئیسجمهور هم حواس‌شان را جمع کنند که از این دست اتفاقات رخ ندهد و با یک عذرخواهی به همه ثابت کنند که در حکومت علوی و شیعی واژه‌ای به اسم عذرخواهی هم داریم. تا امروز که در اخبار ندیدم ایشان عذرخواهی کنند؛ ولی با توجه به روحیاتی که از آقای رئیسی سراغ داریم، منتظریم که این کار را انجام دهند؛ مگر اینکه مشاورانی مانع ایشان شوند.
پیشنهاد استعفای رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان
ناهید خداکرمی، عضو سابق شورای شهر تهران، از دیگر چهره‌هایی است که به این اظهارنظر واکنش نشان داده است.
خداکرمی در یادداشتی خواستار استعفای رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان شده و می‌نویسد: سخنان عجیب و ناشایست رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان نشان از حاکمیت یک جریان دارد که با چنین ترفندهایی پله‌های ترقی را در کسب پست‌های کلیدی و علمی کشور طی می‌کند و سبب‌ساز کاهش بینایی و هوشمندی مسئولان شده‌اند، به طوری که عرصه را هر روز بیشتر از دیروز بر کارشناسان و عالمان دلسوز به‌خصوص در نظام سلامت کشور تنگ می‌کند.
شوربختانه بازگوکردن روایت‌های این افراد از سوی بالاترین مقام دولتی، نمک بر زخم جامعه پزشکی کشور پاشیده است و ظن مقبولیت تظاهر و روایت‌گویی بدون مستندات و شواهد علمی و عملی در عرصه سیاسی و سلامت کشور را متبادر ساخته است.
انتظار دارد تا رئیسجمهور و دولت محترم چشم بر واقعیت‌های کنونی نظام سلامت و از‌خود‌گذشتگی بی‌حد‌و‌حصر جامعه نجیب و مظلوم پزشکی و پرستاری کشور که قامتش در زیر تورم وحشتناک 1401 خم شده؛ ولی لحظه‌ای از ارائه خدمت غفلت نمی‌کند، بگشایند. همچنین شایسته است تا به‌عنوان رئیسجمهور کشور از همه کارکنان نظام سلامت کشور به نحو احسن دلجویی شده و از رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان بخواهید تا با استعفای خود به طور عملی از همکاران خدوم خود در سراسر کشور
پوزش بطلبد.
انتهای پیام
