یک توضیح مهم درباره نامه احمدینژاد به اوباما
«امید هستهای» نوشت:
محمود احمدینژاد رئیس دولتهای نهم و دهم ایران، با ارسال نامهای خطاب به اوباما رئیسجمهور آمریکا [لینک]، نسبت به مصادره دو میلیارد دلار از منابع مالی مصادرهشده ایران اعتراض کرده است.
چنانچه از نامه غیرننتظره رئیس دولت سابق به رئیسجمهور آمریکا برمیآید، در کنار اشاره به یک جفای آشکار نظام حقوقی و سیاسی آمریکا نسبت به ملت ایران روح حاکم و شاید هدف اصلی این نامه سرگشاده بازگویی این نکته است که حکم توقیف دو میلیارد دلار در دولت یازدهم صادر شده است.
مراجعه به جدول گزارش کمیته ویژه بررسی موضوع، نشان میدهد حکم اصلی توقیف دو میلیارد دلار از اموال ایران در سال ۲۰۰۸ میلادی صادر شده و دو حکم مورد اشاره محمود احمدینژاد در نامه فوق مربوط به تقاضای تجدیدنظر توسط دولت یازدهم در آن حکم اولیه است.
باتوجه به تاریخهای جدول کمیته ویژه مشخص میشود که نامه منتشره همراه با کارکرد سیاست خارجی جنبه سیاست داخلی هم دارد، اما در این نامه به یک نکته مهم توجه نشده است که حکم اولیه توقیف در دوره دولت محمود احمدینژاد صادر شده و از اینرو کماکان این سؤال بدون پاسخ است که آیا نمیشد به گونهای عمل کرد که آمریکاییها از ابتدا نتوانند حکم توقیف اموال ایران را صادر کنند؟
انتهای پیام
یک پیشنهاد به انصاف نیوز ،
از این به بعد هر وقت از احمدی خبری یا مطلبی منتشر میکنید ، فقط
کارتون | صدای پای دکتر ، جای پای بزرگان ، از بنیامین آل علی رو همراه مطلب منتشر کنید ، بنظر من این کارتون میتونه بهترین برند احمدی نژاد باشه و برند رو باید حفظ کرد و همیشه با کالا عرضه کرد .
متاع احمدی نژاد با این برند ، دیگر در اصل بودنش شک نمیشود.
بهتر نیست قبل از هر چیز از یک روانشناس یا روانپزشک مجرب کمک بگیریم تا تشخیص بده این بشر با اینکه میدونه طرف چیزى حسابش نمیکنه چرا باز نامه پرونى میکنه ؟ آیا هر یک از اعضاء مجمع تشخیص مصلحت هم میتونه مثل ایشون رأساً با رؤساى جمهور خارجى مکاتبه کنه ؟ اون هم از طریق سفارت سوئیس ؟! در هر صورت از حق نگذریم دکتر این بار هم ثابت کرد نعل وارونه زدن و سیاستمدارى رو با سیاسى کارى عجین کردن فقط در تخصص انحصارى ایشونه !
انصاف جون سلام، موندم به خودم تبدیک بگم یا به شما ؟ براى اولین بار کامنت حقیر را سانسور فرمودید ! لااقل با اصلاح آن نمایشش میدادید، بنده محدودیتهاى شما را به خوبى میدانم ولى باور بفرمائید رسانه ها هم در عدم گسترش فرهنگ نقد و بالتَبَع ایجاد فضاى خفقان آمیز کنونى نقش مؤثرى دارند