خدعه ای به اسم رمز مانور تجمل | علیرضا بروجردی
✒ شب گذشته، در یکی از سکانس های مجموعه تلویزیونی #وضعیتزرد که محصول مدرسه اندیشه و هنر (ماه)، وابسته به عمار یار و در حال پخش از شبکه دوم سیما است؛ باز هم با عنوان نمودن ( #مانورتجمل ) که همواره اسم رمز پر حیله تندروها برای حمله به مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی (ره) بوده است، بی صداقتی و دروغ پردازی های مکرر رسانه ملی را تمدید کرد.
کلمه(مانور تجمل) تنها یک بار توسط آن مرحوم در خطبه های نماز جمعه تهران مورخ نهم آذر شصت و نه گفته شده که تا جایی که فیلم آن موجود بود در این پست قرار گرفته و کاملتر آن از این قرار است:
💠 نمازهای جمعه اگر بخواهد منظره اسلامی داشته باشد، باید مردم که می آیند بهترین لباسهایشان را و عالی ترین حالت آرایشی در همان سطحی که در زندگیشان هست داشته باشند. اصلا باید (مانور تجمل) باشد نه تجمل فوق حساب؛ آن زیبایی هایی که هست، خوب الآن این گونه نیست و قبول کنید که در بعضی مساجد که آدم می رود، وقتی که اجتماع هست بوی عرق پاها انسان را آزار می دهد. ما دستور شرعی داریم، شما باید عطر به خودتان بزنید، باید سرتان را شانه کنید، ریشتان را شانه کنید، لباس هایتان تمیز باشد.
پس مطلقا آنچه در سریال یاد شده به عنوان (تشریفات) و (اشرافیگری) به این خطبه استناد شده درست نبوده و کاملاً شیطنت رسانه ای صورت گرفته است.
در ضمن آنچه دیگر محور سخنان مرحوم آیت الله در این خطبه بوده (همانطور که در فیلم موجود است)؛ نگرانی ایشان از فرهنگ شدن زندگی نامناسب به عنوان نماد متدینین است که ایشان این فرهنگ را خطرناک، غلط و حرام می دانند که از عدم مخالفت اسلام با زیبایی خواهی و مخالفت دین با بدظاهری متدینان در نحوه زندگی خود حکایت دارد.
برای این محور از سخنان آن مرحوم نیز کافی است مدعیان انقلابیگری به متون اسلامی، من جمله یکی از معتبرترین کتب حدیث شیعه و از کتب اربعه (کافی شریف)، جلد ششم، صفحات پانصد و بیست و پنج تا پانصد و سی و دو رجوع کنند و تنها در باب منزل مسکونی اهل ایمان که مورد اشاره آیت الله در این خطبه بوده، روایات متعدد ائمه طاهرین (ع) درباره (سعه المنزل) یعنی وسعت خانه؛ (تزویق البیوت) یعنی آراستن و تزیین خانه؛ (تشیید البناء) یعنی افراشتن و بلند کردن بنای منزل؛ و (تحجیر السطوح) یعنی سنگ چینی و مزین کردن اطراف منزل را ببینند.
آری؛ هاشمی بر اساس آنچه در مکتب قرآن و عترت آموخت، زندگی خوب و برخورداری از رفاه (بدور از اسراف) را همیشه برای مردم می خواست و این ربطی به اشرافیگری مسئولان و والیان ندارد.
بروجردی . چهارده تیر ۱۴۰۱
انتهای پیام
