مخالفان چرخنده

در کلیپ تازه می کوشد با یک قرینه‌سازی بسیار سستِ تاریخی، جمال چهره خود را حجتی موجه از حقانیت نشان دهد و در بخش دیگر نیز پا در کفش بزرگان کرد تا به مخاطب خود القا کند که با تاریخ اسلام آشناست

محمدباقر محسنی ساروی در عصر ایران نوشت: حدود یک ماه قبل ویدئویی از سرکارخانم “الهام چرخنده” در صف اول جمعی از زنان و دختران در فضای مجازی “وایرال” شد که اجرای بخشی از سرود “سلام فرمانده” را با حرکات خاص نمایشی آمیخت، فیلمی که واکنش‌های مختلف و عموماً منفی به دنبال داشت.

  به تازگی فیلم دیگری از این هنرپیشه پیشین در “فضاجی” پیچید که در پشت تریبون ضمن توجیه کار خود، تلاش دارد مخاطبان را مجاب کند که منتقدانش منصف و دیندار نیستند.

   سرکار خانم چرخنده در بخشی از سخنان خود در این مراسم گفت: “برنامه‌ای که حقیر بودم در ورزشگاه آزادی نبود، در روز مقاومت در دزفول برای تقدیر از شهدای زن بود، به ولای علی به صاحب الزمان چشمای من اشکی بود، من برای دختربچه‌ها کوچیک ۴ ساله داشتم برنامه اجرا می‌کردم و گل به خودی خوردیم این فیلم رو فرمانداری اونجا گرفت و پخش کرد می‌خوام حواست رو جمع کنی، براشون نوشتم خواهش می‌کنم این فیلم بیرون نیاد چون حرکات نمایشی داره این‌که چرا این‌کار رو کردن بهتون می‌گم تاریخ داره تکرار می‌شه. امپراتوری رسانه در زمان امیرالمؤمنین مون هم بود . چه کسی می‌تونست کرّار و فاتح خیبر رو بزنه غیر کسی که “رفیق شیش” ش بود و حافظ قرآن “ابن ملجم” بود. امپراتوری رسانه اون زمان جوری کار می‌کرد که اون موقع که فضای مجازی و اینستاگرام نبود، جوری کار می‌کرد که وقتی داماد پیامبر و همسر حضرت زهرا رو زدن همه مردم کوفه همه حرفشون این بود که مگه مولا نماز هم می‌خوند.”

  اگر در عناصر اصلی پیدا و پنهان این کلیپ یک دقیقه‌ای مداقّه کنیم متوجه خواهیم شد چرا افکار عمومی “الهام چرخنده” را خوش نمی‌دارد و بر او زوم (تمرکز) کرده و نوعی حساسیت توام با خشم نسبت به هر حرکت و کلامش دارد.

  چرخنده در این جوابیه یک ترفند خاص امنیتی به سبک حسن عباسی و علی اکبر رائفی پور به کار می‌بندد که ما ترجیح می‌دهیم آن را نه توهم توطئه که “تلاش هوشمندانه برای القای توهم توطئه” و اتهام “نفوذ” به مخالفان در ذهن مخاطب نام‌گذاری کنیم.

  وی در بخش دیگری از این کلیپ تلاش دارد با یک قرینه‌سازی بسیار سستِ تاریخی، جمال چهره خود را حجتی موجه از حقانیت نشان دهد و در بخش دیگر نیز پا در کفش بزرگان کرد تا به مخاطب خود القا کند که با تاریخ اسلام آشناست اما به باور ما دانش اندک خود از تاریخ و ناتوانی خود در تحلیل خردمندانه وقایع تاریخی را نشان می‌دهد و ما در ادامه این نوشتار، به مصادیقی از هر سه مورد اشاره می‌کنیم:

  اول این‌که سرکار خانم چرخنده با اشاره به این‌که فیلم‌بردار مراسم اول، کارمند فرمانداری فلان شهرستان بوده است و وی نیز پیشتر از آنان خواسته بود به دلیل وجود حرکات نمایشی، از انتشار آن پرهیز کنند، به مخاطبان می‌گوید حواس‌تان را جمع کنید گویا با جمله “می‌خوام حواست رو جمع کنی” سعی دارد به مخاطب القا کند با یک سناریو طرف هستید و باید متوجه نفوذ باشید تا به این نتیجه مطلوب برسد که لازم است دستگاه‌های امنیتی ورود کنند چون پروژه نفوذ به آن کیفیتی که در ادبیات سیاسی امروز رواج دارد به امنیت ملی کشور مربوط است و طرح آن از فردی چون چرخنده ذهن مخاطب را به سمت تحلیل‌گران همه‌چی دانِ خودعمارپندار می‌برد و افکار عمومی نسبت به این نگرش حساس است به این خاطر که می‌داند اگر نقدی دارد، هدفش بهبود اوضاع کشور است نه براندازی، یا نفوذ و شدیداً از اعمال رویکردهای امنیتی در چنین فضاهایی بیزار است.

  وی در بخش دیگری از سخنان خود به تاریخ می‌رود و با یک مصادره به مطلوب تلاش می‌کند خود را به امام اول شیعیان تشبیه کند که امپراتور رسانه وقت در پی تخریب چهره‌اش بود، و گفت: در آن زمان هم چهره آن امام عظیم الشان را به گونه‌ای تخریب می‌کردند تا جایی‌که که زمانی که در محراب به شهادت رسید همه مردم کوفه از هم می‌پرسیدند مگر علی نماز می‌خواند!

  اما دو گاف تاریخی خانم چرخنده که ضعف توان تحلیل وی را نیز هویدا می‌کند و این احتمال را قوت می‌بخشد که وی از مکان‌هایی خاص که چندان باسواد و خلاق نیستند، تغذیه می‌شود و خود میانه‌ای با تاریخ اسلام و آموزه‌های اعتقادی ندارد این است که در سخنان خود مدعی شد قاتل مولای متقیان “عبدالرحمان بن مُلجَم مرادیِ خارجی مسلک” رفیق شیش حضرت علی (ع) بود در حالی‌که این گزاره غلط است و در هیچ منبع از منابع تاریخی نیامده است که امام علی با قاتل خود به تعبیر خانم چرخنده، “رفیق شیش” باشد.

  در جایی دیگر نیز مدعی شد بعد از شهادت مولای متقیان، همه مردم کوفه از هم می‌پرسیدند مگر علی نماز می‌خواند در حالی‌که تاریخ چیز دیگری می‌گوید.

  برای اصلاح اطلاعات تاریخی چرخنده لازم است بگوییم معاویه که در شامات حکومت غیرقانونی خود را داشت و از دستور عزل خلیفه وقت _ امام علی(ع) _ تمرّد کرده بود، در تخریب چهره مولای متقیان به هر شکلی می‌کوشید و از جمله خلیفه وقت یعنی امام علی را (نعوذ بالله) بی‌نماز معرفی کرده بود به این تبلیغات مسموم استمرار می‌داد تا جایی‌که پس ازین‌که خبر شهادت امام علی در محراب نماز در مسجد کوفه به شامات رسید، مردم آن خطه از هم می‌پرسیدند “علیّ یُصلّی” علی نماز می‌خواند؟

  خانم چرخنده اگر این اندازه می‌دانست مرکز خلافت ۴ سال و ۹ ماه و ۱۷ روز امام علی (ع) شهر کوفه بود در تحلیل خود نمی‌گفت همه مردم کوفه از شنیدن خبر شهادت امام اول شیعیان در مسجد متعجب شدند چون حتماً متوجه این نکته بدیهی می‌بود که آن مردم بارها تردد امام و خلیفه مسلمین را برای اقامه نماز به مسجد شهر دیده بودند و در دینداری و عامل به شریعت بودن وی تردیدی نداشتند.

  نکته آخر این‌که افکار عمومی این حق را برای هر فردی در هر صنف و لباسی قائل است که به اظهار نظر بپردازد و درخصوص رخدادهای حوزه سیاست و اقتصاد و حتی گندکاری های مدیران ناکارآمد و کارنابلد نقد کند و نظر بدهد اما از سخنان، رفتارها و واکنش‌هایی که عاری از صداقت و به قصد فریب باشد نفرت دارد و دلیل این‌که امثال الهام چرخنده را خوش نمی‌دارد همین است.

انتهای پیام