درباره‌ی آنچه قابل پیش‌بینی بود
ابوالفضل نجيب، روزنامه‌نگار در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
در تیرماه سال گذشته در یادداشتی با عنوان مطالبات و وعده های مغفول مانده در خصوص موضع انفعالی و مسکوت گذاشتن عامدانه وعده های فرهنگی و آزادی های سیاسی و مدنی از سوی ابراهیم رئیسی نوشتم؛
«معمولا وعده‌هاي كانديداها در جريان رقابت‌هاي انتخاباتي بخشي معطوف به حوزه فرهنگ و هنر و بالمال در حوزه اجتماعي به آزادي‌هاي مدني و سياسي و… اختصاص مي‌يابد. البته اين رويكرد نسبت مستقيم با خاستگاه‌هاي جناحي و فكري و هدف‌گذاري‌هاي كلان در اين حوزه‌ها دارد. با اين همه و همواره كانديداها ولو براي جلب حمايت و جذب طيف‌هاي اين‌گونه حتی درحد حرف و شعار بخشي از وعده‌هاي خود را به اين موضوعات معطوف مي‌كنند…فراموش نكنيم طراحي سوالات صدا و سيما و مسكوت گذاشتن اين‌گونه سوالات البته فرصت مغتنمي دراختيار كانديداها قرار داد تا بالكل دور وعده‌هاي اين‌چنين را خط بكشند و مسكوت بگذارند. آنچه در اين خصوص مي‌توان يادآور شد اطمينان خاطر كانديداها و به شهادت آنچه واقع شد نقش پوششي بودن آنها در اين رقابت بود. با اين حساب و با انتخاب آقاي رييسي شايد حالا بتوان درخصوص خاستگاه‌ها و اهداف و برنامه‌هاي ايشان در موضوع فرهنگ و هنر و به همان اندازه بسط و توسعه سياسي و آزادي‌هاي مدني و سياسي و رسانه‌اي سوال كرد. با اين توضيح كه در وعده‌هاي ايشان كمترين نشاني از اين موضوعات نه مشاهده و نه حتي در نخستين نشست مطبوعاتي سوالي در اين خصوص از ايشان مطرح شد.» روزنامه اعتماد ۷ تیر ۱۴۰۰ ص نخست.
آنچه امروز سوای وعده های داده شده، اما محقق نشده، در سه حوزه ورزش با تامل روی بلبشوی حاکم بر فوتبال و به موازات آن عرصه فرهنگی با درنگ بر دستگیری سینماگران و مانیفست وزیر ارشاد در خصوص تولیدات فرهنگی و در حوزه سیاسی و اجتماعی با انسداد فضای سیاسی که بطور مشخص با دستگیری کنشگران و فعالان سیاسی بازخورد یافته، می تواند بخشی از تبعات و پیامدهای مغفول گذاشتن انتظارات در سه حوزه یادشده باشد. انفعال رئیسی در این حوزه ها در رقابت های انتخاباتی همان اندازه که می توانست سوال برانگیز، اما از منظر فعالان رسانه ای چنانچه قابل پیش بینی بود، می توانست به منزله یک هشدار تلقی شود. در ان یادداشت با تامل بر جهت گیری های پوپولیستی رئیسی تلویحا به جهت گیری های اجتماعی، سیاسی و … رئیس جمهوری که هنوز رسمن انتخاب نشده بود، تاکید ورزیدم. آنچه طی هفته های گذشته از دستگیری های ظاهرن غیرمنتظره شاهد بودیم، و احتمالن ادامه خواهد داشت، ناظر بر همان گمانه زنی های دوران انتخابات و اولین روزهای فتح پاستور است.
با این حال آنچه این گمانه زنی ها را به غافلگیری ارتقا داد، رویکرد یکسره امنیتی است. در همان روزهای نخستین اعلام وزرای دولت رئیسی در مجلس بارها به بافت نظامی – امنیتی دولت اشاره و رویکرد رئیسی مورد نقد قرار گرفت.
اتفاقات ناگوار هفته های اخیر نه تنها از بی اعتنایی دولت و نهادهای امنیتی به عاجل ترین نیاز جامعه یعنی تامین و احساس امنیت اصحاب رسانه و فعالان سیاسی حکایت دارد، که بطور مضاعف حامل سیگنال های جدی برای کنشگران مدنی و باقیمانده اصحاب رسانه است.
دستگیری تاج زاده پیام روشنی است در این خصوص، همچنان که دستگیری سینماگران و حتی برخی خانواده های آسیب دیده در جریان اعتراضات خیابانی و ایضن خانواده شهدای جنگ.
انتهای پیام
