نقد یک اصولگرا درباره رفتار رئیسی با محسن رضایی
ایلنا نوشت: رئوفیان دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین گفت: اگر در انتخاب معاونان رئیس‌جمهور به عواقب ناشی از عدم هماهنگی بین آنان توجه لازم صورت می‌گرفت، امروز مردم ما شاهد اتفاق تلخ محدود کردن اختیارات معاون اقتصادی رئیس‌جمهور نبودند و مجبور به تحمل خسارت‌های ناشی از این اقدام نادرست در معیشت خود نمی‌شدند.
ابوالقاسم رئوفیان فعال سیاسی اصولگرا ، در پاسخ به این سوال که با توجه به وضعیت سیاسی کشور و یکدستی دولت و مجلس، این روزها حمایت اصولگرایان از دولت کم شده است شما نشانه این کم شدن حمایت را در کجا می‌بینید، گفت: نماد یکدستی دولت و مجلس در نوشتن نامه ۲۲۰ نفر از نمایندگان مجلس به آقای رئیسی بود که با گذشت یک سال آن یکدستی دیگر مشاهده نمی‌شود. ضمن آنکه نباید یکدست بودن دولت و مجلس را همزمان به پای جبهه بزرگ اصولگرایی که دربردارنده طیف‌ها و رویکردهای متفاوت است، بنویسیم.
وی تصریح کرد: آن زمان که این نامه نوشته شد، برخی از فعالان سیاسی جبهه اصولگرایی موافق این حرکت نبوده و اعلام کردند در شان مجلس نیست که به عنوان قوه مستقل که باید در راس امور باشد، بیش از ۲۰۰ نماینده بیایند و شخصی را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری دعوت کنند اما این اتفاق در نهایت افتاد.
عضو جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت گفت: اگر در انتخاب معاونان رئیس‌جمهور به عواقب ناشی از عدم هماهنگی بین آنان توجه لازم صورت می‌گرفت، امروز مردم ما شاهد اتفاق تلخ محدود کردن اختیارات معاون اقتصادی رئیس‌جمهور نبودند و مجبور به تحمل خسارت‌های ناشی از این اقدام نادرست در معیشت خود نمی‌شدند. محسن رضایی را با سلام و صلوات به عنوان معاون اقتصادی رئیس‌جمهور برمی‌گزینند و بعد از مدتی به دلیل ناهماهنگی با معاون اول بدون در نظر گرفتن پایگاه اجتماعی و شئونات وی ایشان را از شرکت در جلسات اقتصادی حذف می‌کنند که به اعتقاد من این خود از مصادیق بارز تصمیم‌گیری به دور از محاسبات و پیش‌بینی‌های لازم است که متاسفانه در عالی‌ترین سطح مدیریتی کشور صورت می‌گیرد.
دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین خطاب به مسئولان کشور گفت: امروز به عنوان یک فعال سیاسی-حزبی در مورد نگرانی نسبت به استمرار کاهش مشارکت سیاسی و حضور مردم پای صندوق‌های رای هشدار می‌دهم و می‌گویم چنانچه فکری در رفع این بحران نشود با پدیده نگران‌کننده‌ای بحران هویت ملی روبرو خواهیم شد. بحران هویت ملی، تضعیف قدرت ملی را درپی دارد. اگر هویت ملی که زیرساخت قدرت و منافع ملی است دچار بحران شود و توجه کافی به آن نشود، نظام در معرض خطرجدی قرار خواهد گرفت.
