پاسخ هم میهن به تذکر هیئت مطبوعات درباره سیل

«هم‌میهن» در صفحه اول خود در پی چیست؟

محمدجواد روح، سردبیر روزنامه‌ی هم‌میهن، که امروز از هیات نظارت بر مطبوعات تذکر گرفته است، در یادداشتی در کانال تلگرامی این روزنامه در توضیح عکس دیروز، نوشت:

عکس اول شماره دیروز “هم‌میهن” با بازخوردها و واکنش‌هایی از سوی مخاطبان و نیز توصیه نهادهای مسئول برای دقت و توجه بیشتر همراه شد. طبعا، به این نقدها و بازخوردها باید توجه داشت و در مواردی که نقدها سازنده و منطقی است، از آنها در بهبود روند کار روزنامه سود جست. این اتفاق، بهانه‌ای به دست می‌دهد تا کمی درباره سیاست “هم‌‌میهن” در آرایش صفحه اول نکاتی را بیان کنم.

نکته مقدماتی آنکه، صفحه اول روزنامه، با محوریت عکس خبری تعریف شده است و تلاش ما از ابتدای انتشار آن بوده که این روند را حفظ کنیم که البته، کار چندان ساده‌ای هم نیست. خودداری از انتشار تصاویر قدی یا پرتره افراد معروف (و گاه ناشناخته!) که در سال‌های اخیر در اغلب روزنامه‌ها مد شده، یکی از رویکردهای اصلی “هم‌میهن” بوده که تاکنون رعایت شده است و تلاش داریم آن را ادامه دهیم. اتخاذ این رویکرد، طبعا پیامدهایی هم دارد که انتشار احتمالی تصاویر تلخ و بعضا متاثرکننده از رویدادها و حوادث طبیعی و غیرطبیعی چون جنگ، سیل، زلزله، درگیری‌های خیابانی، ترور و… از آن جمله است. البته، “هم‌میهن” در این موارد، تلاش می‌کند تا ضمن انعکاس تصاویر مستند و جدید از رویداد خبری، تا حد امکان از موارد احتمالی که می‌تواند به روان مخاطب عام یا خاص تصویر آسیب برساند، خودداری کند. بگذریم که متاسفانه وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور و انبوه خبرهای درست یا نادرستی که مدام در رسانه‌ها منتشر می‌شود، خود به‌شکلی خودکار و پیاپی روح و روان شهروند ایرانی را می‌آزارد و کسی هم مسئولیت این حجم از آسیب‌ها را برعهده نمی‌گیرد. اما روزنامه “هم‌میهن” به سهم هرچند اندک خود در این وضعیت پایبند است و خود را در قبال مخاطبان مسئول می‌داند. به همین جهت هم بود که روز گذشته، درحالیکه اغلب خبرگزاری‌ها عکس مناسبی از سیل رودبال استهبان نداشتند، با پیگیری گروه عکس از امدادگران هلال‌احمر، امکان دریافت عکس‌هایی از آخرین مراحل عملیات جست‌وجوی اجساد قربانیان را به دست آوریم و از آن میان، تصویری را برگزیدیم که به نظر ما، بیش از همه واقعیت میدان و ابعاد حادثه را نشان می‌داد. حادثه‌ای که بیش از دیگر عوامل، می‌توان ریشه آن را در نوع مواجهه قربانیان با سیل دید. قربانیانی که یا آموزش ندیده‌اند و درکی از چنین حادثه‌ای نداشته‌اند و یا چنان که دیروز امیر جدیدی در عکس‌نوشت خود آورد، “غم نان” را بر حفظ جان اولویت دادند. همین واقعیت میدانی است که ابعاد حادثه (به‌رغم معدود بودن قربانیان) می‌افزاید و این مسئولیت را به رسانه می‌دهد که تلخی آن را چنان که هست، بنماید.

بااین‌حال، “هم‌میهن” برای کم کردن تلخی تصویر، به سهم خود کوشید و دو کار کرد: نخست آنکه جسد کودک را تا آنجا که به ارزش خبری و مستند بودن تصویر آسیبی نزند، محو کرد. دوم آنکه، در شرح عکس، صراحتا بابت تاثرآمیز بودن تصویر از مخاطبان خود پوزش خواست. البته، این به‌معنای آن نیست که منتقدان عکس دیروز روزنامه هم حق ندارند. اتفاقا، آنها بر نکته‌ای انگشت گذاشته‌اند که سال‌هاست در حوزه روزنامه‌نگاری و فتوژورنالیسم، محل بحث و گفت‌وگوست؛ گرچه هریک از دو طرف، کمتر توانسته‌اند دیگری را قانع و همراه کنند. این بحث و گفت‌وگو در هنگام انتخاب تصویر و بستن صفحه اول شماره دیروز، در “هم‌میهن” هم شکل گرفت و در نهایت، جمع‌بندی و تصمیم سردبیر، همان بود که منتشر شد. طبعا، هر تصمیم و هر انتخابی هم می‌تواند محل نقد واقع شود. “هم‌میهن” هم، خود را از نقد حرفه‌ای و مبتنی بر موازین رسانه‌ای، بی‌نیاز نمی‌بیند و استقبال هم می‌کند.

انتهای پیام