راهپیمایی اربعین و مهسا امینی | محمدحسین روانبخش

محمد حسین روانبخش طی یادداشتی نوشت:

«کسی که یک نفر را بی‌‌گناه بکشد، چنان است که همه مردم را کشته باشد»؛ حکومت ما به نام دینی است که در مورد قتل چنین صریح و سهمگین سخن گفته است […]

بی اعتنایی به حفظ خون بی‌گناهان را می توان در اطلاعیه پلیس بعد از افشای به کما رفتن «مهسا امینی» به روشنی دید: به جای اینکه به مردم و خانواده او این اطمینان داده شود که موضوع به طور دقیق بررسی می شود و از مجرمان احتمالی نخواهند گذشت، بدون هیچ تحقیق همه جانبه، وضعیت او حاصل سکته یکباره اعلام می شود تا مبادا گردی بر دامن پلیس بنشیند!

با این کار نه جامعه آرام می‌شود، نه پلیس احترام می‌یابد و نه حقی به صاحب حقش می رسد. مصلحت سنجی سالهاست که خرده خرده ریشه عدالت و مردانگی را خورده و آن را خشک کرده است. برای همین دیگر کسی امیدی به هیچ محکمه ای ندارد.

خدمت و انسانیت هزارها نفر نیروی پلیس – که بچه های همین مردمند – قربانی توجیه رفتار چند نفر می شود؛ قانون کشور بازیچه دست کسانی می شود که مثلا می خواهند امر به معروف کنند […] زخم روی زخم می آید و کینه روی کینه و درد روی درد…

اگر بعضی‌ها اعتقادی به آخرت دارند، بدانند که ندای «بای ذنب قتلت» همه آنهایی را که در خونی شریک هستند، به مواخذه می کشد. اگر زیارت عاشورا می خوانند ببینند که آنهایی که به کمترین کاری، ستم را تائید کردند هم نفرین شده اند. اگر این روزها در اربعین حسین (ع) سیاه پوشیده اند بدانند که سکوت در هر ستمی، رفتن در سپاه یزیدیان است.

حیف که حقیقت خواهی و ظلم ستیزی به مناسکی تبدیل شده است که به فلسفه آن توجه نمی‌شود، و الا امروز باید موجی راه می افتاد که سردمدار آن راهپیمایی‌کنندگان اربعین بودند؛ که روح راهپیمایی اربعین، ستم ستیزی است.

انتهای پیام