دفاع از میهن، بدون پاسداشت حقوق شهروندان آن، معنا ندارد

ابوالفضل بابادی شوراب در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

در گذر پر پیچ و خم تاریخ، نگرش‌های متنوعی در باب مفهوم میهن، پاسداری از آن و تلاش برای بازگرداندن شکوه و یا به عظمت رساندنش، در جهان به وجود آمد!

این وسط، گاه جدال‌ها و کشمش‌های فکری‌ای، میان مدعیان مختلف طرفداری از میهن، با هدفِ اولویت قرار دادن زاویه نگاه متفاوتشان از این مفهوم، شکل گرفت!

بعضی، خاک سرزمینی، این عنصر ملموس و مادی را، بعنوان میهن معرفی کرده و با اولویت دادن آن بر تمام مظاهر کشور، به تصور خود در پی پاسداری از وطن بوده! البته در میان این دسته، برخی تنها در بزنگاهِ بحران‌ها، به یاد خاک وطن می‌افتند و دلسوزش می‌شوند و در مابقی زمان‌ها، میهن و وطن هیچ جایی در باورهایشان ندارد.

گروهی دیگر، تاریخ، فرهنگ و ارزش‌های به جا ماندهٔ تمدنیِ یک سرزمین را ترازوی اندیشه ورزی خود قرار داده و هر حرکت و رفتاری که در تقابل با ارزش‌های تاریخی_فرهنگی‌شان قرار گیرد را، ضدمیهنی معرفی می‌کنند! اینان عموماً محافظه‌کار و سنت‌گرا بوده و در برابر پویایی‌ای که یک جامعه برای رو به جلو رفتن نیاز دارد، مقاومت می‌کنند و ناخواسته به نام دفاع از میهن، در تقابل با منافع واقعی میهن قرار می‌گیرند!

در برابر دو گروه قبل، روشنفکرانی نیز وجود دارند که تک تک شهروندان کشور را بخش اصلی میهن و سرمایه پایدار آن دانسته و خواسته‌های متعدد، متنوع و غالباً متضاد اعضای جامعه را، محترم و ارزشمند می‌شمرند و هرگز موضوعات دیگر را بر این خواسته‌ها برتری نمی‌دهند.

چرا که باور دارند غالب شهروندان یک کشور، به‌ صورت ذاتی مدافع خاک سرزمین خود هستند، از ارزش‌های تاریخی تمدنی‌ای که برای دنیای امروز قابل قبول و ارائه باشد پشتیبانی می‌کنند و با تفکرات متفاوت و به روزشان، پویایی را برای جامعه ملی به ارمغان می‌آورند.

ِلذا هر تفکری که محترم شمردن مفهوم بنیادی میهن را بدون محترم شمردن شهروندان و باورهای آنان تجویز کند، یا ناشی از اندیشه‌ای فریبکارانه است و یا در مسیر پاسداری از میهن به کج‌راهه رفته است.

انتهای پیام