تاثیر حزب دموکرات و انتخابات آمریکا بر روند مذاکرات | حسن بهشتی پور
حسن بهشتی پور در آرمان ملی نوشت: انتخابات کنگره آمریکا در پیش است، گرچه مساله ایران خیلی تعیین کننده در نتایج انتخابات کنگره آمریکا نیست و تاثیری در روند انتخابات مذاکرات نخواهد داشت اما طبیعتا هم ایران و هم آمریکا هر دو ترجیح میدهند که منتظر باشند ببینند بالاخره اکثریت مجلس نمایندگان که الان دست حزب دموکرات است در انتخابات آبان ماه تکرار خواهد شد یا باز دست جمهوریخواهان میافتد؟ یک اکثریت شکننده یک کرسی هم در سنا دارند و آنهم از این جهت که دموکراتها اکثریت مجلس سنا را خواهند داشت یا جمهوریخواهان، مهم است. گرچه باز هم تاکید میکنم این موضوع تاثیر تعیین کننده در روند مذاکرات ندارد ولی از بابت اینکه حزب دموکرات طرف مذاکره کننده با ایران است، اینکه نتایج انتخابات چه باشد، در موقعیتش در نوع مذاکراتی که انجام میدهد، تاثیرگذار خواهد بود و حداقل این است که ایران میداند با طرفی دارد مذاکره میکند که یک اکثریتی در مجلس دارد و اگر شکست خورده باشد، نیز میداند با طرفی گفتوگو میکند که حداقل شکست خورده انتخابات است. در هر صورت به نظر میرسد آمریکاییها منتظر برگزاری انتخابات آبان ماه هستند. آزادی باقر نمازی نیز از سوی طرف ایرانی به دلایل بشردوستانه اعلام شده و طرف آمریکاییها هم تکذیب کرده که داراییهای ایران در کره را مابه ازای آن آزاد کرده باشد. به نظر میرسد انتشار این اخبار مثبت حداقل روی جو منفی که مذاکرات روی بازار گذاشته، اثر مثبت گذاشته و فضا را تا حدودی مثبت کرده است. ولی به هر حال طرف آمریکایی تکذیب کرده توافقی درباره آزادی داراییهای ایران داشته باشد. باید ببینیم به رغم آزادی آقای نمازی خبری از آزادی داراییهای ایران به عمان میشود. درحقیقت برجام با اینکه تا حدی از وضعیت کما خارج شده بود ولی عملا بازهم وارد کما شد و همه چیز معطل است و به گفته اولیانوف بعد از انتخابات کنگره مذاکرات از سر گرفته میشود. واقعیت این است که هر دو طرف متضرر میشوند. طرف اروپایی دنبال این است که تحریمهای نفتی پایان پیدا کند تا بتوان در بازار انرژی تحول ایجاد کرد. اما طرف ایرانی هم از عدم نفعی که از تحریمهای گسترده میبرد و مشکلاتی که بر اقتصاد کشور وجود دارد، زیان میبیند. از این رو به نظر میرسد هرچه زودتر توافق کنیم و به نتیجه برسیم، بهتر است هرچند آخرین بار مذاکرات عملا معلق شد تا دوباره از سر گرفته شود!شانگهای یک اتحاد اقتصادی نیست بلکه یک اتحاد سیاسی- امنیتی و تا حدودی خیلی کمتر اقتصادی است. بنابراین از لحاظ اقتصادی اگر بخواهیم حساب کنیم باید روی اتحادیه اوراسیا حساب کنیم و نه شانگهای. شانگهای بیشتر جنبههای سیاسی و امنیتی دارد اما توجه به یک نکته خیلی ضروری است. الان شانگهای در قضیه بحران اوکراین و تحریمهایی که روسیه شده، با اینکه روسیه خودش بنیانگذار شانگهای است ولی کشورهایی مثل چین، هند و قزاقستان کاملا سیاست بیطرفی اتخاذ کردند و از سیاست روسیه حمایت نکردند. در قطعنامه پیشنهادی که اخیرا در محکومیت روسیه در شورای امنیت صادر شد برای اینکه این چهار استان را ضمیمه خاک خودش کرده، فقط تنها کشوری که رأی منفی داد، روسیه بود و عملا وتو کرد. کشورهایی مثل چین و هند رأی ممتنع دادند. امری که خیلی مهم بود و حتی برزیل که در بریکس با روسیه هست رأی ممتنع داد. پس وقتی سازمان شانگهای درمورد بنیانگذارش اینگونه عمل میکند در مورد ایران یا سایر کشورها تکلیف روشن است. عمدتا کشورهای عضو شانگهای با اینکه یک سازمان امنیتی و سیاسی هستند ولی بیشتر بر محوریت منافع خودشان عمل میکنند، تصمیم میگیرند و اجرا میکنند و نه منافع جمعی اتحادیه یا سازمان شانگهای چون عملا دیدیم چنین چیزی در مورد روسیه انجام نشد.
انتهای پیام