سخنی با رئیس دانشگاه تهران | با عوامل وقایع تلخ دانشکده علوم اجتماعی قاطعانه برخورد کنید
یکی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران درباره‌ی وقایع روز گذشته (دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱) در این دانشکده روایت خود را برای انتشار در اختیار انصاف نیوز قرار داده است که در پی می‌آید:
دیروز برای انجام و پیگیری امور آموزشی به دانشکده رفتم. بین حدود ساعت ۱۳ تا ۱۴ تعدادی از دانشجویان دانشکده شروع به شعار دادن در راهروها و محوطه دانشکده کردند و بطور کاملا آرام و مدنی به وقایع اخیر اعتراض کردند و هیچ رفتار تند و غیرمدنی را شاهد نبودیم و تجمع پایان یافت و دانشجویان در محوطه پراکنده شدند.
با این حال تعدادی از نیروهای حراست که نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشتند در محوطه دانشکده توجه دانشجویان را به خود جلب کردند که بگفته آنان، بعضی‌شان مشغول عکس گرفتن از دانشجویان بودند که می‌توانست باعث تحریک آنها شود، با این وجود باز هم دانشجویان خویشتنداری می‌کردند. موقع خروج از دانشکده با درب بسته دانشکده مواجه شدم و تعدادی دیگر از دانشجویان هم با همین وضع مواجه شدند. نیروهای حراست می‌گفتند تا کارت‌تان را تحویل ندهید اجازه خروج نمی‌دهیم. عده‌ای با حسن نیت کارت را تحویل دادند اما کارت‌هایشان پس داده نشد و همین موضوع باعث تنش در هنگام خروج شده بود. متاسفانه نیروهای حراست با دانشجویان درگیر شده و صحنه‌های تلخ و ناپسندی رخ داد و حرمت دانشجویان و دانشگاه شکست.
یکی دوتن از دانشجویانی که نتوانسته بودند کارت‌هایشان را پس بگیرند به دیگران می‌گفتند کارت‌تان را تحویل ندهید و صرفا به آنها نشان بدهید. نیروهای حراست گوشی و کیف برخی دانشجویان را گرفتند و پس از اعتراض دیگر دانشجویان و تجمع آنها، و زمانی که عده‌ای لباس شخصی بیرون از دانشکده منتظر دانشجویان بودند درب را باز کردند و گفتند بروید بیرون و بنا به گفته‌ی برخی دانشجویان حاضر، چند تن از دانشجویان با برخورد ناگهانی و تند چند لباس شخصی روبرو شدند و کسی از وضعیت آنان اطلاعی ندارد.
چند دانشجو را هم حراست به اتاقی نزدیک کتابفروشی دانشکده، کنار درب خروج، منتقل کرد که با اعتراض دیگر دانشجویان روبرو شد. در این زمان که دانشجویان بشدت نگران و معترض شده بودند، فضا بسیار متشنج شده بود و متاسفانه درگیری‌هایی رخ داد.
… و اما سخنی با آقای دکتر مقیمی رئیس دانشگاه تهران؛
آنچه در دانشکده علوم اجتماعی روی داد اتفاقاتی تلخ و شرم آور بود و در شان دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی نبود. در شرایطی که هر روز انتشار اخباری نامناسب، فضای جامعه را ملتهب می‌کند اگر خدای ناکرده در این وقایع دیروز و برخورد با دانشجویان، اتفاق جبران ناپذیری می‌افتاد آیا حیثیت دانشگاه خدشه‌دار نمیشد و هزینه‌ای دیگر به نظام و انقلاب و کشور تحمیل نمیشد؟
وقتی یک تجمع آرام و مدنی در درون دانشکده بدون هیچگونه تنشی شروع و پایان یافت چه اصراری به این رفتارها و برخوردهای تنش برانگیز بود؟
مگر اینها دانشجویان و فرزندان نخبه مردم ایران نیستند؟ اینها چه کسانی هستند که اینگونه به خود اجازه می‌دهند حرمت دانشگاه و دانشجو را بشکنند و هزینه برای کشور تحمیل کنند؟
چه کسی مسئولیت این وقایع را بعهده می‌گیرد؟
آیا بهتر نیست با عوامل چنین اتفاقاتی برخورد قاطع شود و خبر آن به دانشجویان اطلاع رسانی شود و با دلجویی از دانشجویان، فضای مسالمت آمیز و همگرایانه در فضای دانشگاهی با حفظ تفاوت آرا و نظرات ایجاد شود؟!
جنابعالی که اساتید دانشگاه را به گفتگو درباره پدیدارهای اجتماعی فراخواندید آیا اینک جای آن نیست که با عوامل این برخوردهای تلخ با دانشجویان علوم اجتماعی – که هم دانش و تحلیل اجتماعی دارند و هم دغدغه‌های پاک انسانی و اجتماعی- برخوردی قاطع و روشن داشته باشید و به دانشجویان اطمینان بدهید که دیگر اجازه این چنین برخوردهایی را نمی‌دهید؟
حتما می‌دانید این قبیل اتفاقات نه تنها فضای گفتگو و تضارب آرا و همگرایی را تقویت نمی‌کند بلکه فضا را پرتنش می‌کند و هزینه‌های دیگری را به کشور تحمیل می‌کند.
از جنابعالی انتظار داریم ضمن عزل عوامل سوءمدیرست و سوءتدبیر در این حوادث و برخورد با عوامل حراستی که باعث چنین وضعیتی شدند و دلجویی و تفقد دانشجویان، مرهمی بر زخم دانشجویان بگذارید و با پیگیری و اطلاع رسانی شفاف درباره دانشجویانی که در بیرون از دانشکده با برخورد لباس شخصی‌ها مواجه شدند، دوستان و خانواده هایشان را از نگرانی درآورید.
انتهای پیام
حقیقتا وقتی یه اعتراض مسالمت آمیز شکل میگیره و مسالمت آمیز تموم میشه، اگه برخورد با معترضین خصوصا وقتی دانشجو هستن خیانت و نفوذ نباشه قطعا بدسلیقگی مطلق و اوج سوء مدیریته. اون هم تو این شرایط جامعه که باید دلسوزان کشور و نظام همه تلاششون انس و اتحاد ملت و دوری از تفرقه و تنفر باشه. همه تلاش سیستم حکومت باید برای مدیریت کردن اعتراضات به سمت اعتراض مسالمت آمیز و مدنی باشه چرا که نفس اعتراض باعث کاهش خشم درونی و نبود فضای اعتراض باعث انباشت و فوران اون میشه.
اگه این‌کاره بود که توی این دولت رئیس دانشگاه تهران نمیشد! حالا بعدا جواب این کارهاشو پس میده.