نمی‌شد اروپا را از دست ندهیم؟
جهان‌صنعت نوشت: آلمان، فرانسه، انگلستان، ایتالیا و شمار دیگری از کشورهای اروپایی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان به حساب می‌آیند. شمار قابل اعتنایی از کشورهای جهان به بازارهای این کشورها چشم دوخته‌اند و صادرات خود را از طریق فرستادن محصولات‌شان به اروپا و انگلستان توسعه می‌دهند. علاوه بر این تکنولوژی صنعتی و تکنولوژی‌های نو در کشورهای یادشده بالاتر از میانگین جهان است و راه واردات آنها برای نوسازی و روزآمد کردن کشورهای در حال توسعه باز است. کشورهای عضو اروپا بیشترین خریدار نفت و گاز از کشورهای صادرکننده انرژی‌های فسیلی به حساب می‌آیند. در سال‌های گذشته اتحادیه اروپا با برخی از کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و یا شورای همکاری کشورهای یادشده پیمان‌های تجاری بسته است. از ۵ کشور دارنده حق وتو در سازمان ملل متحد دو کشور عضو اروپا هستند و این کشورها در سیاست جهانی نقش غیرقابل انکاری دارند.
در حالی که داشتن مناسبات عادی با اروپا برای هر کشوری مزیت به حساب می‌آید اما در دهه‌های تازه‌سپری‌شده نظام سیاسی ایران به دلایل گوناگون در هر دوره با اروپا بیشتر از پیش فاصله گرفت و ضمن از دست دادن تجارت خارجی با قاره سبز از حمایت‌های سیاسی اعضای با نفوذ این قاره نیز دور شد. در حالی که در سال‌های ریاست دونالد ترامپ بر کاخ سفید کشورهای اروپایی با فاصله گرفتن از سیاست‌های جهانی آمریکا و نیز برای در امان ماندن از شر روسیه زیر قیمومیت استبداد پوتینی علاقه‌مند به همکاری‌های گسترده با اقتصاد ایران بودند اما روزگار سیاست در ایران گونه‌ای شد که این خواست اروپا نادیده گرفته شد. واقعیت این است که بلافاصله پس از امضای قرارداد برجام ده‌ها مقام سیاسی اروپایی در بالاترین سطح و نیز صاحبان و مدیران و سهامداران ده‌ها شرکت اروپایی برای همکاری به ایران سرازیر شدند. اما تجربه نشان داد تندروهایی که معلوم نیست از کجا خط می‌گیرند راه را بر این همکاری احتمالی بستند. اروپایی‌ها علاقه‌مند بودند و هستند ایران مناسبات معمولی با غرب داشته باشد تا تحریم‌ها حذف شود و شرکت‌های اروپایی برای سرمایه‌گذاری در نفت و گاز ایران بتوانند فعالیت کنند. حالا اما سیاست خارجی ایران گونه‌ای شده است که همه تخم‌مرغ‌های ایرانیان در سبد شکسته روسیه و سبد گشاد چین گذاشته شده و معلوم است که این کشورها نمی‌توانند و نمی‌خواهند به ایران سودی برسانند. کاش می‌شد رفتار دیگری داشت و یا از همین امروز شروع به تعدیل مناسبات کرد و اروپا را برای همیشه از دست ندهیم. از دست دادن همیشگی اروپا به هر دلیل و ادامه خصومت با آمریکا یعنی افتادن در گرداب روسیه فلاکت‌زده. منطق و منافع ملی حکم می‌کند این راه را نرویم و با اروپا مناسبات عادی داشته باشیم.
انتهای پیام
