تحلیل حمید ابوطالبی از وضعیت خطرناک این روزهای سیاست خارجی ایران
حمید ابوطالبی، معاون سیاسی رئیس‌جمهور در دولت حسن روحانی در صفحه‌ی توییتر خود نوشت:
تنش در روابط ایران وغرب – شامل هسته‌ای، منطقه و حقوق‌بشر – روز به روز بیشتر و بیشتر میشود تا بدانجا که اینک بحران دیپلماتیکِ فیمابین به سطح سران کشورهای اروپایی و موضع‌گیریهای تند آنان رسیده ودیپلماسی ناکارآمدِ ایران هم قادر به حل وفصل آن نیست.
دراین روند تنش‌های رو به افزایش:
۱) ایران توسط EU3 [انگلیس، فرانسه و آلمان] به عنوان اعضای ۵+۱، رسماً به نقض سیستماتیک تقریبا تمام مفاد توافق هسته‌ای برجام و عدم پایبندی به تعهداتش نسبت به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی متهم گردیده است. لذا آنان قطع هرگونه مذاکره هسته‌ای با ایران را اعلام کرده‌اند، از ضرورت چهارچوبِ جدیدی برای مذاکره‌ی هسته‌ای با ایران سخن گفته‌اند، که می‌تواند به معنای پایانِ برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ و سال‌ها مذاکره دوباره و بلاتکلیفی و تداوم تحریم‌ها و فشارها باشد، مسئله‌ی هسته‌ای ایران را مجددا تهدید امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی و بسیار خطرناک خوانده‌اند.
۲)اتحادیه اروپا هم به عنوان میانجی، نه تنها اعلام نموده که هیچ مذاکره هسته‌ای با ایران درجریان نیست، بلکه تصمیم گرفته چنانچه ایران به تعهدات برجامی‌اش بازنگردد وضعیت را درآینده نزدیک بدتر نماید. لذا اقدام به اعمال تحریم در بسیاری از زمینه‌ها بویژه ارسال پهپاد به روسیه نموده است.
۳) درهمین راستا، آمریکا نیز مدتی است مذاکره با ایران را باعناوین:
توسعه‌ی برنامه هسته‌ای ایران ازطریق راه‌اندازی سانتریفیوژهای پیشرفته و انباشت اورانیوم با غنای بالا، وجود خطر بالای اشاعه، نقض تعهدات پادمانی، و درخواست‌های فرابرجامی،
از دستور کاردیپلماسی خود خارج نموده است.
۴)تصویب قطعنامه آژانس، مبنی بر: ابراز نگرانی عمیق از عدم همکاری و نقض تعهدات و عدم پاسخ‌گویی ایران به ابهامات و درخواست‌های آژانس، درخواست گزارش و زمینه‌سازی برای ارجاع پرونده به UN [سازمان ملل]، هم شرایط را برای تنشِ بیشتر آماده می‌کند، آنچه آمریکا آن را اقدامات بیشتر برعلیه ایران خوانده است. این زمینه سازی‌ها، برای بردن مجدد پرونده ایران به شورای امنیت UN وفصل هفتم منشور کفایت می‌کنند.
گام‌هایی خطرناک که البته ایران هیچ درک روشنی از آن درعرصه‌ی بین‌المللی ندارد، هرچند مکررا اعلام نماید که به تنهایی به یک طرفِ میزی چسبیده است که طرف دیگر آن ازمذاکره کننده خالی می‌باشد! لذا این روند که سران غرب را به موضعگیری کشانده، و هر ده‌سال به ده‌سال از ۱۳۸۰-۱۳۸۱ تکرار می‌گردد، اکنون در۱۴۰۰-۱۴۰۱نتیجه‌ای جز فصل هفتم منشور و بازگشت تحریمهای بین‌المللی علیه ایران و تکرار وضعیت سالهای۱۳۹۰-۱۳۹۱ یعنی دیپلماسیِ افراط‌گرایان درکشور و قرار دادن ایران درآستانه جنگ ندارد؛ روندی که دوباره این سخن رئیس‌جمهور فرانسه در ۱۳۹۲ را مینمایاند که: «کشورهای ۵+۱تصمیم به آغازجنگ با ایران گرفته بودند، ولی رای آزادانه‌ی مردم ورویکرد دولت به دیپلماسی مانع آن شد»؛
آنچه اکنون با«حذفِ مردم و طرد رویکردِ دیپلماتیک»، معنایی جز ریختن آب به آسیاب «جنگ» توسط افراط‌گرایان ندارد.
انتهای پیام
جناب ابوطالبی شما که درک درستی از دیپلماسی داشتید محض رضای خدا یکی از عملکرد های دولت متبوع و فخیمه جنابعالی چه بوده است
به عنوان یک شهروند عادی جهت اطلاع شما در این هشت سال دولت تدبیر البته تزوير ملت شریف ایران در یک مهندسی بی سابقه توسط دولت روحانی در تمامی زمینه ها حتی عرق ملی و دینی و اجتماعی خدشه ای جبران ناپذیر به عمل آمده حتی در هیچ دوره تاریخی تاریخ هفت هزار ساله این خاک پاک سابقه نداشته است.
رؤسای دولتهابغیرازدوران ودولت رفسنجانی ودوره اول احمدی نژاد،بقیه دولتهاازجمله دولت خاتمی وروحانی،فاقداختیارات لازم بودندودرواقع چون قدرت … احساس میکرد،این دولتهاباحاکمیت زاویه دارند،نتوانستندشعارهای انتخاباتی وخواست ومطالبات مردم راعملیاتی کنندکه عامل اول واصلی اش همان فقدان اختیارات وموانعی که هواخواهان افراطی حاکمیت به وجودمی آوردندوروحیه محافظه کارانه روسای جمهورهای دولتهای مذکورسبب این اوضاع کنونی ورشدافراطی گری ویکه تازی افراگرگرایان وانسدادسیاسی و… شد