جبهه پایداری بداند در کنار مردم بودن باعث پایداری است
کمال الدین پیرموذن در اعتماد نوشت: در حال حاضر جریانی خاص از حاکمیت در کشور به طرز محسوسی همه تلاش خود را برای حفظ قدرت انحصاری و نفی هر چه و هر کسی که غیر از خودش است، معطوف کرده است. این جریان در واقع درد قدرت و گسترش منافع سیاسی و اقتصادی خویشتن دارد اما آن را با پوشش دفاع از ولایت مطرح می کند و نسبت به ایفای تعهدات و پایبندی به میثاق ها، شعارها و ارزش های انقلاب و خط امام و مفاد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، چون جمهوریت نظام، عدالت اجتماعی، حاکمیت ملی و مردم سالاری دینی، حقوق شهروندی، آزادی، توسعه عالمانه اقتصادی و رفاه کامل اجتماعی و تعامل سازنده با دنیا، بی تفاوت و یا مخالف است. همواره تلاش دارد با برجسته کردن نزاع دین اسلام و دموکراسی، بر پایه قرائتی که توسط نظریه پردازان خشونت طلب چسبیده انقلاب وابسته به جبهه انحصارطلب پایداری ارایه می شود، حقوق اساسی شهروندان و از جمله حق حاکمیت مردم، یا به کمترین درجه اهمیت بنگرند، یا مورد انکار جدی قرار دهند و یا حتی آن را به کلی از ملت بزرگ ایران سلب کنند و در نهایت لطمات فراوانی به منافع ملک و ملت وارد کرده، آرمان های امام، شهدا و انقلاب اسلامی را مختل سازند. با این قرائت از دین، چهره رحمانی اسلام ناب محمدی را در پیش جوانان با علامت سوال مواجه کرده اند و در کنار آن با سوءاستفاده از مقدسات، باورسوزی در ملت به ویژه جوانان و بانوان را فراهم آورده و به سرمایه ارزشمند اجتماعی نظام و کیان آسیب های فراوان وارد کرده و به کشور در عمل، با عدم پاسداری حق اعتراض و حق انتقاد مشروع قانونی ملت رشید ایران اسلامی و عدم رعایت عدالت اجتماعی، خسران فراوان به ارمغان آورده اند. حرکت خزنده این جریان خاص با شروع ریاست جمهوری جناب احمدی نژاد در کشور به وقوع پیوست و منابع مالی غیرقانونی جناب صادق محصولی حاصل از حرکت اقتصادی چشمگیر رانتی سوآپ نفتی ایشان، که بناحق جناب احمدی نژاد در مقام استانداری اردبیل به وی بخشیده بود و حق مردم آزاده و حسینی استان اردبیل برای شکل گیری تشکیلات اداری استان نوبنیاد اردبیل، اعطای رییس جمهور وقت، زنده یاد هاشمی رفسنجانی بود و به یغما رفت. همواره تامین کننده منابع مالی این جبهه است و از مجلس هشتم همواره تمام جنب و جوش و هیجان و گرایش این جریان، به دست آوردن قدرت و استمرار قبضه قدرت انحصاری و حاکمیت بر تمام نهادهای رسمی و غیررسمی خصولتی و یا قانونی کشور است. در حالی که همواره به رغم دستیابی به آن، قادر نیستند حتی ذره ای از مشکلات اقتصاد داخلی و سیاست خارجی کشور را حل کنند. در مجلس نهم، در روز تصویب برجام در صحن علنی مجلس با آبستراکسیون نمایندگان منتسب به جبهه پایداری قصد داشتند، تصویب برجام را در مجلس، به رغم اینکه هشتاد و شش درصد مردم، برابر نظرسنجی های وزارت اطلاعات وقت طالب تصویب برجام بودند، هوا کنند که با کیاست رییس مجلس جناب لاریجانی و حمایت اکثریت ما نمایندگان حامی برجام با شکست مواجه شدند. فضای بسته و انحصاری سیاسی – اجتماعی موجود در جامعه، رکود سیاسی را بر جامعه حاکم کرده و بی اعتمادی و بی تفاوتی، سکوت و عدم مشارکت و یا انتقاد و اعتراضات را باعث شده است. در جنب آن به دلیل اینکه در جامعه ما، گرفتاری های اقتصادی و معیشتی به ویژه تورم لجام گسیخته، گرانی، بیکاری و فقر فراوان است، و فضا برای رییس مجلس و فراخوانی همه اندیشه ها در جهت چاره سازی و بازکردن گره های اقتصادی را مسدود کرده اند و همچنین دیدگاه منفی این جریان به برجام، تحریم ظالمانه امریکا را بی اثر نکرده و با تشدید فشار اقتصادی ، نارضایتی چشمگیر قاطبه شهروندان به ویژه لشکر جوانان بیکار کشور را باعث شده اند. جبهه پایداری، مشکلات زیانبار کشور و کاهش فاحش سرمایه اجتماعی کشور ایران را با ظهور و بروز بینش ها و قرائت های مخالف نظر صریح امام خمینی از اسلام به ویژه پیرامون حق حاکمیت مردم، که آن را بی اثر تلقی می کنند فراهم آوردند و تا زمانی که از این قرائت سلیقه ای و فراقانونی دست برندارند و سیاست را بیشتر به معنای چگونگی از میدان در بردن رقبای دلسوز ملک و ملت (اعم از اصلاح طلب، اصولگرا، اعتدال گرا، مستقل و انقلابی راستین و مردمی) می دانند، دست برندارند، گفت وگو و جلب همکاری همه منابع انسانی کشور و ایجاد آشتی و سازش برای حسن اجرای امور جامعه میسور نبوده، به انضمام عدم اعطای کامل حقوق شهروندی و روزمرگی و بی برنا مگی در امورات مملکتی، خسران فراوان و آثار زیانبار برای کشور و نظام به ارمغان آورده و ازدیاد فرار مغزها و انتقال سرمایه ها را باعث شده و خواهد شد؛ چرا که بر طبق تحقیقات، مهم ترین دلیل فرار مغزها و سرمایه ها، نابسامانی و فقدان حقوق انسانی در کشورهای مبدا بوده است.
جبهه پایداری بداند تنها راه پایداری نظام، همراهی کامل ارکان حکومت با مردم است و منافع ملی ایجاب می کند تا اذهان خود را متحول سازند و کاری نکنند که مردم رای دهی را، به طور مطلق، ناکارآمد و بی اثر تلقی کنند. با تن دادن به رسم سیاست ورزی خردمندانه و حاکمیت ملی، آشتی ملت با حکومت را فورا فراهم آورند.
انتهای پیام
