خروج چین از میدان نفتی یادآوران؟

میزنفت نوشت:

میز نفت – با اعلام رسمی شرکت مهندسی و توسه نفت عملیات توسعه میدان نفتی یادآوران توسط شرکت های ایرانی اجرایی خواخد شد؛ خبری که به معنای خروج چین از این پروژه بزرگ است.

میدان نفتی یادآوران | میز نفتبه گزارش میز نفت، شانا رسانه رسمی وزارت نفت در گفت‌وگو با مجری طرح توسعه میدان یادآوران نوشته است:« : با پیگیری مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) و حمایت‌های جدی مدیرعامل و اعضای هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران، پس از حدود ۶ سال توقف فعالیت‌های توسعه‌ای، در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ عملیات اجرایی طرح افزایش تولید میدان یادآوران آغاز خواهد شد.»

مجتبی مرادی در این مصاحبه گفته است:« اکنون فرآیند ارزیابی کیفی مناقصه‌های مین‌زدایی، احداث جاده‌های دسترسی و محوطه سرچاهی و بسته‌های حفاری چاه‌ها در حال انجام هستند و با تکمیل این طرح و حفاری ۲۴ حلقه چاه، ظرفیت تولید در این میدان مشترک روزانه حدود ۴۲ هزار بشکه افزایش خواهد یافت.»

وی با اشاره به اینکه منابع مالی برای اجرای این طرح به میزان حدود ۴۰۰ میلیون دلار از محل منابع در اختیار شرکت صبا اروند تأمین خواهد شد، افزود: در اجرای طرح افزایش ظرفیت تولید میدان یادآوران، از توان و تجربه فنی – مدیریتی متخصصان شرکت مهندسی و توسعه نفت، پیمانکاران و مشاوران ایرانی استفاده و کالاهای مورد نیاز نیز به‌طور حداکثری از سازندگان ایرانی تأمین می‌شود.

این خبر در حالی رسانه‌ای شده است که منابع آگاه می‌گویند، شرکت ملی نفت پس از کناره‌گیری غیررسمی شرکت ساینوپک، تصمیم گرفته است خودش توسعه این میدان را ادامه دهد؛ میدانی که نفت سبکی دارد و به‌طرف عراق در حال حرکت است.

گرچه مجری طرح توسعه میدان یادآوران سعی کرده از عبارت «فاز دوم» استفاده نکند، اما کاملاً مشخص است شرکت ملی نفت در مذاکره با چینی‌ها به بن‌بست خورده و شرکت متن را مکلف به اجرای این فاز کرده است.

چینی‌ها هنوز به این تصمیم واکنشی نشان نداده‌اند اما طبق قراردادی که در دولت احمدی‌نژاد با شرکت ساینوپک امضاشده بود، شرکت چینی فاز نخست را توسعه می‌داد و اولویت توسعه فاز دوم با این شرکت بود. ساینوپک از سال 96 که تولید فاز لول را به کارفرمای ایرانی خود تحویل داد، مذاکرات قراردادی را برای فاز دوم آغاز کرد اما تا به امروز، منجر به نتیجه روشنی نشده است.

کفتِ می‌شود، چینی‌ها وضع تحریم‌ها علیه ایران را بهانه خود قرار داده‌اند و می‌گویند وضعیت ایران عادی نیست و باید کمی صبر کرد؛ حتی امضای فاز دوم توسعه را منوط به موافقت سیاسی پکن کردند اما طی این سال‌ها، به همه اولتیماتوم‌های شرکت ملی نفت بی‌تفاوت بوده‌اند.

گعده‌های سیاسی اما در ابتدای دولت سیزدهم خوش‌بین بودند باروی کار آمدن دولت شرق گرای رئیسی، چینی‌ها پول خود را در این میدان سرمایه‌گذاری کنند اما خبری از این تحقق این خوش‌بینی نشد و پکن، به شکل عجبی فعلاً قصد سرمایه‌گذاری در این میدان مشترک را ندارد.
چینی‌ها که طی دو سال اخیر نفوذ اقتصادی و انرژی خود را در کشورهای عربستان، امارات، کویت، عراق ئ حتی افغانستان افزایش داده‌اند، فعلاً ایران را از اولویت‌های خود خارج کردند درست در شرایطی که دولت سیزدهم حساب ویژه‌ای روی این کشور بازکرده بود.