آقای معاون پارلمانی نطق نماینده ارومیه را شنیدید؟
رضا بردستانی در آفتاب یزد نوشت: در مطلبی با عنوان: «آقای رئیسی بخواند/ حرف نمایندگان مجلس را بیواسطه بشنوید…» به صراحت نوشتیم: «احساس میکنیم بین آقای رئیسی و نمایندگان مجلس، دیواری ایجاد شده که یا حرف و سخن نمایندگان مجلس به رئیس جمهور منتقل نمیشود یا حرفهایی که منتقل میشود با آن چه باید منتقل شود تفاوت دارد!»
> داستان آفتاب یزد و آقای حسینی از آذرماه شروع شد!
سه شنبه، ۲۲ آذر ماه بود که در گزارشی واکنشی با عنوان: «آقای حسینی، شما یک میلیون بساز ما میگوییم چهارمیلیون ساخته ای!» پیرامون آن چه روزنامه جوان به نقل از سیدمحمدحسینی، معاون پارلمانی رئیس جمهور منتشر کرده بود (روزنامه جوان به نقل از معاون پارلمانی رئیس جمهور نوشت: «مرحوم رستم قاسمی که اقدامات و فداکاریهای فراوانی در دفاع از حقوق ملت ایران داشته و در مقابله با تحریمهای ظالمانه دشمنان از نقش بیبدیلی برخوردار بود مقدمات لازم برای ساخت مسکن را انجام داده و وزیر جدید با روحیه و نشاط بالاتری این مسیر را به سرانجام خواهد رساند. ضمن اینکه وعده رئیس جمهور برای ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در طول چهار سال است و این بدان معنا نیست که در یک ماه یا یک سال اول حتما باید مثلا یک میلیون مسکن احداث شده باشد.») نوشتیم:
«در این باره و اصل پروژه «نهضت ملی مسکن» گفتنیها داریم که بخشهایی را گفتهایم و بخشهایی را نیز در آینده خواهیم گفت اما در این نگاشته میخواهیم، شوخی و جدی مطالبی را به سمع و نظر آقای (سابقاً) وزیر ارشاد دولت احمدینژاد و معاون پارلمانی دولت سیدابراهیم رئیسی برسانیم:
– نکته اول: آنچه گفتنی است را شانزده ماه، مکرراً، نوشتهایم و تکرار کردهایم از جمله این که؛
در شعار چهارمیلیون مسکن طی چهار سال؛ تجدیدنظر کنید، اصرار بر این که حتماً این چهارمیلیون مسکن ساخته میشود نداشته باشید، اصل ساخت مسکن توسط دولت، پروژهای شکست خورده است و… اما خلاصهی آن چه گفته و نوشتهایم را ارجاع میدهیم به گفتههای وزیر جدید راه و شهرسازی در جلسهی اخذ رأی اعتماد از مجلس؛ مهرداد بذرپاش در مجلس اعلام کرد: ساخت ۴ میلیون مسکن در توان دولت نیست، چون اعتبار مالی لازم وجود ندارد.
– نکتهی دوم: محمدحسینی، معاون پارلمانی رئیسی گفته: «ما گفتیم طی چهار سال، چهارمیلیون مسکن میسازیم نه سالی یک میلیون»؛ ما میگوییم: «با این دست فرمان همان یک میلیون را هم نخواهید ساخت …» و برای این گفتهی خود چند دلیل داریم:
– ساخت ۴ میلیون مسکن لابد زمین و سرمایهای هنگفت میخواهد
– ساخت ۴ میلیون مسکن حتماً برنامهای از قبل طراحی شده و بررسی شده میخواهد
– ساخت ۴ میلیون مسکن لزوماً به ساز و کارهای مدیریتی در گسترهای به پهنای ایرانی بزرگ میخواهد از جمله؛ وزیری کاربلد، مدیرانی که در رزومهی آنها چنین هدف بزرگی دیده شود، استاندارانی که به آن درجهای از درک رسیده باشند که این بزرگترین و مهمترین برنامهی دولت، با نمایش و شعارزدگی فاصلهای کهکشانی دارد و در نهایت، آن درجه از آمادگی که بعد ۱۶ ماه، بدون رسیدن به نیمی از اهداف یک ساله، دولت مجبور به تغییر وزیر نشود
– نکتهی سوم: این که، از همان روز اول که این شعار مطرح میشود، نه مردم عادی کوچه و خیابان که انبوه سازان و فعالان صنعت ساختمان نیز به صراحت میگویند ممکن و میسر نیست، به طور قطع با نگاهی به گذشتهی کسانی که چنین شعارهایی دادند و بدنهی دولت و وضعیت اقتصادی به این جمعبندی رسیدهاند که برآورده ساختنِ چنین رؤیایی، حداقل از توان این دولت خارج است.
– نکتهی چهارم: این که وزیر جدید – مهرداد بذرپاش – در همان جلسهی اخذ رأی اعتماد به جای ایستادن بر شعار دولت و امید دادن به صراحت بگوید چنین حجمی از مسکن حداقل بودجهی دو سال این کشور را خواهد بلعید یا به تعبیری صریح تر، چنین طرحی اساساً بررسی نشده بوده است با تأکید بر این مهم که؛ من در دیوان محاسبات بودهام و خبر دارم از بودجه و راههای تأمین آن اما، معاون پارلمانی دولت به گونهای سخن بگوید که در تضاد با آن چه وزیر جدید گفته، ساده انگارانه، مدت زمان سپری شده را به هیچ انگارد و انجام این مهم را در مدت زمان باقی مانده، شدنی فرض کند آن هم با تعابیری خاص نیز خود مُهر تاییدی است بر شکست خورده بودن این شعار و این طرح
– نکتهی پنجم: اعتراف ناخواسته و علیرغم میل باطنی روزنامهی کیهان، یکی از اصلیترین رسانههای حامی دولت درخصوص پروژهی «نهضت ملی مسکن» نیز دال بر این موضوع است که حتی نزدیکترین و جدیترین حامیان دولت سیزدهم نیز با سبک – سنگین کردن اوضاع متوجه شده اند، ساخت ۴ میلیون مسکن به هر طریق ممکن، شدنی نیست
– نکتهی ششم: اصرار بر عملیاتی بودنِ این شعار بدون توجه به زمان از دست رفته و عملکرد وزارت راه و شهرسازی و ادارات کل راه و شهرسازی و استانداران در سراسر کشور، خود سندی است محکم که دولت نباید بیشتر از این خود را در مهلکهی یک شعار بررسی نشده قرار دهد و همه اعتبار خود را صرف برنامهای کند که آمادگیهای لازم را ندارد.
– نکتهی هفتم: اصرار دولت بر این پروژه عملاً به مستمسکی برای؛ فشار بر دولت و زیر سؤال بردن همهی برنامههای دولت و دلیلی محکم برای گرانی افسارگسیختهی مسکن تبدیل خواهد شد چه، بر زمین ماندنِ این پروژه به صورت طبیعی حتی اگر میل و ارادهی دولت نیز در آن دخیل نباشد، زمین و مسکن را فعلا از دسترس بیخانمانها خارج خواهد کرد. »
فردای همان روز، جوابیهای بلندبالا، مملو از شعارها، تحت عنوان «جوابیه» تحویلمان دادند با قیدِ «ماده ۲۳ قانون مطبوعات»؛ گویی، جوابیه را منتشر نکنیم، آسمان به زمین میآید!
یک روز بعد در یادداشتی، با عنوان: «آقای حسینی، تکلیف آن ۴۱ واحد را روشن کنید تا پایان ساخت ۴ میلیون واحد کنارتان میایستیم حتی اگر ۴۰ سال طول بکشد!»، با تکرار و تاکید بر آن چه نوشته بودیم یادآور شدیم:
«کاش معاون پارلمانی آقای رئیسی که ایشان را از زمان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بودن در دولت آقای احمدینژاد از نزدیک میشناسیم، یکی – دو ساعتی وقت میگذاشتند و گزارش اصلی این چند شماره را میخواندند بعد دست به قلم میبردند و امیدزدایی به مچ دستمان میبستند:
– «آپارتمانهای لاکچری سهم خودشان…»، «شماره ۶۳۹۶ – مورخ ۲۸ شهریور»
– «سوء استفاده از نهضت ملی مسکن یا بازی با آبروی دولت؟!»، «شماره ۶۴۲۲ – مورخ ۲ آبان»
– «همهی اعتبار نهضت ملی مسکن را به بازی گرفته اند!»، «شماره ۶۴۲۹ – مورخ ۱۰ آبان»
– «لاکچریسازی به نام نهضت ملی مسکن»، «شماره ۶۴۳۵ – مورخ ۱۷ آبان»
– «دولت، فرصت برکناری رستم قاسمی را با حواشی استعفا و استیضاح طاق نزند»، «شماره ۶۴۴۰ – مورخ ۲۳ آبان»
– «دولت منهای رسانه محکوم به شکست است»، «شماره ۶۴۴۹ – مورخ ۳ آذر»
– «از سودا زدگان پاستور نشینی وزیر و مدیر در نمیآید»، «شماره ۶۴۵۲ – مورخ ۷ آذر»
– «وعده فراموش شده»، «شماره ۶۴۵۳ – مورخ ۸ آذر»
– «تیترها منافع ما را تامین نمیکنند»، «شماره ۶۴۶۴ – مورخ ۲۱ آذر»
پس از درج گزارش دوم، اتفاقات عجیب و غریبی رخ داد. خبرهای ضد و نقیض، حاکی از برکناری احتمالی آقای حسینی از سمت معاونت پارلمانی آقای رئیسی در یکی – دو رسانه درج شد خبری که البته تکذیب نشد اما نه حسینی به گزارش دوم آفتاب یزد («آقای حسینی، تکلیف آن ۴۱ واحد را روشن کنید تا پایان ساخت ۴ میلیون واحد کنارتان میایستیم حتی اگر ۴۰ سال طول بکشد!») پاسخ داد و نه تا مدتها در رسانهها آفتابی شد تا این که خبر رسید؛ سیدمحمدحسینی بهعنوان معاون پارلمانی رئیس جمهور در برزیل
به سر میبرد!
یک شنبه ۲۳ بهمن در یادداشتی با عنوان: «آقای رئیسی بخواند/ حرف نمایندگان مجلس را بیواسطه بشنوید…» به این موضوع اشاره کرده، نوشتیم:
«فارغ از چرایی این مسئله چنین به نظر میرسد که باقی ماندن حسینی به عنوان معاون پارلمانی یا بنا به مصلحت ناشی از فشارهای بیرونی به دولت بوده یا این مسئله کمک کرده تا وزیر ارشاد دولت احمدینژاد در اظهار نظراتی شاذ، دست به عصاتر حرکت کند اما آن چه موضوع این نوشتار است، عدم انتقال صحیح آن چه در مجلس میگذرد به رئیس جمهور است شبیه آن چه «محمد مخبر» در سفر به خوی با آن مواجه شد: «انتقال خبرها و گزارشهای عاری از حقیقت!». »
اگرچه ما همچنان منتظر پاسخ به این گزارش بودیم که: «آقای حسینی، تکلیف آن ۴۱ واحد را روشن کنید تا پایان ساخت ۴ میلیون واحد کنارتان میایستیم حتی اگر ۴۰ سال طول بکشد!» اما جوابیهی ارسالی از سوی دفتر سیدمحمدحسینی به مطلب اخیر با این محورها بود:
الف: یادداشتنویس محترم روزنامه آفتاب یزد با بیان برخی مواضع نمایندگان مجلس اظهار عقیده کرده است که شاید دیدگاههای انتقادی نمایندگان به گوش دولت و رئیسجمهور محترم نمیرسد و بعد نگران رایآوری نمایندگان شده و بیان کرده است نمایندگان با حمله به دولت احساس میکنند سهم بیشتری از آراء مردم را در اسفند ۱۴۰۲ به خود اختصاص خواهند داد!
ب: جهت اطلاع شما کلیه مذاکرات مجلس شورای اسلامی مطابق اصل ۶۹ قانون اساسی هم در صدا و سیما پخش زنده میشود و هم مشروح آن در روزنامه رسمی و غالب رسانههای کشور بازنشر میشود و باز مزید اطلاع شما آقای رئیس جمهور علاوه بر دیدارهای مختلف انفرادی تنها در طی یک سال اول دولت با تمام ۳۱ مجمع استانی نمایندگان دیدار داشته و دیدگاههای تک تک نمایندگان را از نزدیک جویا شده است، این در حالی است که رئیس دولت قبل در طی دولت دوازدهم حتی یک بار با مجامع استانی دیدار نداشت و طی چهار سال دولت یازدهم نیز فقط ۲۱ مجمع برگزار شد.
ج: میزان تذکرات نمایندگان به دولت در ۱۶ ماه نخست دولت دوازدهم ۵۳۴۷ مورد بوده که این میزان در مدت مشابه این دولت ۳۰ درصد کاهش داشته است، ضمن اینکه نمایندگان مجلس در پانصد روز نخست فعالیت دولت جمعاً ۸۳۸۴ دیدار انفرادی رسمی با وزرا داشتهاند که نسبت به تاریخ تعاملات دولت و مجلس بیسابقه است.
د: مسئله این است که دولت سیزدهم به عوض دعواهای بینتیجه سیاسی که در گذشته جز خسارت به اعتماد مردم نتیجهای نداشت در خلوت و جلوت تعامل را مبنای همکاری متقابل با مجلس قرار داده و آقای رئیس جمهور هم همواره با نگاه باز از نقدهای مجلس استقبال کرده و همواره به اعضای کابینه نیز تاکید میکند از دیدگاههای مجلسیها استقبال کنند و پیشنهادهای ایشان را بشنوند و تذکرات قانونی را رعایت کنند.
جوابیه ارسالی که مجدداً مشحون از شعارها و آمارها بود را منتشر کردیم تا نوبت رسید به نطق نسبتاً شفاف و جسورانهی «روح الله حضرتپور طلاتپه» که تلویحاً نشان داد نمایندگان مجلس برخلاف آنچه آقای حسینی مدعی آن بودهاند به دلیل شنیده نشدن صدا و انتقادات شان، مجبور و مجاب میشوند تا از طریق تریبون مجلس به صورت علنی فریاد بزنند!
> حضرتپور چه گفت و چرا؟!
روح الله حضرتپور طلاتپه در نشست علنی سه شنبه ۲ اسفندماه مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور گفت: ملت بزرگ ایران در طول ۴۴ سال گذشته شما با پوست و گوشت و استخوانهایتان از مرز و خاک ایران دفاع کردهاید و تاریخ را در مقابل این حماسهها انگشت به دهان گذاشته اید، اما چه افسوس که در وانفسای این دوران تعیینکننده دشمن داخلی با نگاهی به ظاهر موجه در تاریکی غفلت وارد سنگرهایمان شد و ملت مقاوم ایران را آرام آرام نا امید ساخت.
نماینده مردم ارومیه ادامه داد: دشمن داخلی کیست؟ دشمن داخلی همان مدیران عناصر و جریانات خائنی است که به دلایل مختلف از دلالی، باند بازی تا ناکارآمدی مسبب وضعیت امروز کشور هستند، دشمن داخلی آن عنصر افراطی نادانی است که با اظهارات خام و مخرب ملت ایران را عصبانی و نسبت به آینده نا امید میسازد. دشمن همان جریانی است که با برچسبزنی به شخصیتهای سیاسی و اجتماعی و دهنکجی به قانون اساسی کشور دلسوزان نظام را گوشهنشین میکند.
این نماینده مجلس اظهار داشت: دشمن خودروسازی است به اسم خودرو … به مردم میفروشد و همان سیستمی است که به بهانه حمایت از تولید ملی، … بیکیفیتترین خودرو را با قرعه کشی و منت، با قیمتهای کلان به مردم میدهد. دشمن آن جریانی است که آینده کشور را به … گره زده است و آن گروهی است که شیفته تحریم و… است.
وی بیان کرد: ملت عزیز ایران! آخرین باری که از این تریبون با شما سخن گفتم و در خصوص وضعیت بحرانی کشور و ضعف کابینه هشدار دادم ارزش پول ملی دو برابر امروز بود و کورسوی امید برای برون رفت از این بحرانها روشنتر و در دسترستر دیده میشد، اما امروز به سبب بیتوجهی و ناکارآمدی مجموعه مدیرانی که خود را ناجی محرومان میدانستند اعتبار و اعتماد ملت به توان کشور برای برون رفت از وضعیت فعلی را خدشه دار کرده است.
حضرتپور تاکید کرد: … امروز باید واقعا دلواپس معیشت و متاسفانه حتی یک وعده غذای این ملت بزرگ باشیم تورم طوری در این کشور یکه تازی میکند که کار از شکاف و… طبقاتی گذشته و کمر صاحبان اصلی این انقلاب یعنی مستضعفان، کارگران و حتی کارمندان را خم کرده است، بازنشستگان را چه بگویم که بسیار شرمنده آنها هستیم.
این نماینده مجلس بیان کرد: در حالی که خط فقر در این کشور ۱۸ میلیون تومان اعلام شده و اکنون در بیان نرخ تورم عاجز هستند دولت برای افزایش حقوق کارگران، کارمندان و بازنشستگان که کمتر از ۱۰ میلیون تومان درآمد دارند ناز میکند و منت افزایش ۲۰ درصدی حقوق را بر سر ملت میگذارد، مگر نه اینکه این انقلاب آمد که حق مظلوم را از ظالم، حق کارگر را از سرمایهدار و حق ملت از مدیران ناکارآمد بگیرد؟ مگر نه اینکه این ملت به آقای رئیسی اعتماد کرد تا درگیری مردم با رانتها و دلالان خودرو پایان یابد مگر نه اینکه قرار بود افزایش قیمتها با افزایش هر روزه نرخ ارز پایان یابد و آرامش و آسایش به زندگی مردم برگردد و درمار روزگار ابربدهکاران و رانتخواران درآید.
وی اظهار داشت: ملت آگاه ایران من نه آقا زاده بلکه فرزند شهید یک روستا زادهام که به پشتوانه اعتماد مردم با فرهنگ ارومیه اینجا هستم تا از حقوق عامه و قانونی شما دفاع کنم.
حضرتپور افزود: ملتی که صبورانه کمتر میخورند و کمتر میپوشند آنگاه اظهارات نسنجیده و صد من
یک غاز برخی خواصی افراطی که خوشی زیر دلشان زده بر قلب و پشتشان فرو میرود و تنها مأمن و پناهشان رهبری معظم انقلاب است که هوشمندانه همه گروه ها، تفکرات و اقشار انقلاب را در آغوش میگیرد و پدرانه با صدور فرمانی ارزشمند بر ضرورت اتحاد ملی تاکید میکنند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: حال ایران، ایران همه گروهها تفکرها و اقوام و اقلیتها است، ایران عزیز سرزمین غنی است که نباید از نخبگان، جوانان امیدوار سرشار از سازند خالی شود، ایران متعلق به همه است و کسی نمیتواند شهروند ایرانی را به واسطه عقاید و دیدگاههایش به مهاجرت مجبور کند. ایران در رگهایش خون هزاران شهید، حاج قاسم و باکری را در خود جا داده و کسی اجازه ندارد دختران و پسران ایرانی که ثمره ۴۴ سال انقلاب هستند را از آینده این کشور نا امید کند من به فردای ایران، ایرانی آباد، پیشرفته و سرافراز ایمان دارم.
> به نام رئیسی، به کام پایداری!
فارغ از همهی نوشتهها و «ناپاسخگویی ها» عارضیم؛ آنچه این روزها بیش و پیش از هرچیزی به نظر نگرانکننده به نظر میرسد، به گرو نگاه داشته شدن دولت سیزدهم توسط طیفی است که قبلاً به آن «احمدینژادی ها» میگفتند و این روزها به آن میگویند «پایداری»!
وزرا، مدیران، معاونان وزرا و جمع وسیعی از استانداران و فرماندارانی که اینک ردای دولت سیزدهم بر دوش و مهر مدیران دولت رئیسی بر پیشانی دارند در اصل، نمایندگان شناخته شدهای هستند که جامعه به خوبی مبدأ و منشأ فکری و سیاسی آنان را میشناسد؛ از خود آقای حسینی که در این گزارش مخاطب خاص و ویژهی ما است تا بسیاری از دیگرانی که این روزها رئیسی را به معنای واقعی کلمه محاصره کردهاند، نه نمایندگان دولت سیزدهم که نمایندهی جبههی پایداری و بازماندههای دوران هشتسالهی محمود احمدینژاد هستند تا بتوانیم در پاسخ به تمامی تحلیلگرانی که دولت سید ابراهیم رئیسی را جور دیگری معرفی میکنند با صدای بلند بگوییم: دولت سیزدهم ظاهرا به کام «احمدینژادی ها» و «جبههی پایداری»
انتهای پیام