استراتژیست اصولگرا: موقعیت قالیباف بد نیست

امیر محبیان خود را از منتقدان سناریوی حمایت از حسن روحانی معرفی کرده و تاکید می‌کند که اصولگرایان باید هویت مستقل خود را حفظ کنند چون اختلافات جدی بین آنها واصلاح‌طلبان وجود دارد و نمی‌توانند روی یک فرد و استراتژی‌مشترک توافق کنند.

او در عین حال معتقد است پیروزی حسن روحانی در انتخابات ۹۲ مرهون اختلاف اصولگرایان بود و مردم ترسیده بودند و می‌گفتند که جلیلی، احمدی‌نژاد دوم است. محبیان می گوید که اگر سعید جلیلی نمی‌آمد، بحث مذاکرات هسته‌ای بحث اصلی نمی‌شد و نقطه برتری روحانی هم همین موضوع بود. در آن شرایط درصدی از آرای جلیلی به سمت قالیباف می‌رفت و شاید انتخابات به دور دوم کشیده می‌شد.

 دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی، معتقد است که احمدی‌نژاد میتوانست بین خود و حسن روحانی فضای دوقطبی ایجاد کند و در آن زمان شرایط برای اصولگرایان دشوار می‌شد چون باید بین احمدی‌نژاد و روحانی یکی را انتخاب می‌کردند اما اکنون که او به توصیه مقام معظم رهبری به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری ورود نمی کند، محبیان می‌گوید: ممکن است احمدی نژادبرای انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برنامه‌ریزی کند.

این فعال سیاسی و استاد دانشگاه تاکید می کند که در حال حاضر کاندیدای صددرصد اصلاح‌طلب، به هر دلیلی امکان حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری را ندارد و به دلیل اینکه شورای نگهبان در انتخابات شوراها نقش ویژه ای ایفا نمی‌کند، اصلاح‌طلبان امکان مانور بیشتری در آن را دارند و می خواهند از این فرصت برای ایجاد یک پایگاه برای ارتباط با افکار عمومی استفاده کنند.

محبیان  پذیرش نقش مرجعیت و داوری جاعتین را نیز توسط همه گروه‌ها و شخصیت های اصولگرا مورد تاکید قرار داده و می گوید که در برخی موارد جبهه پایداری خود را در سطح جامعتین دیده است. او می گوید که به جبهه پایداری از نظر عملکردی انتقاداتی وارد است چون آنها در دوره ای  سعی کردند باج بگیرد و بازی را بهم بزند که به ضرر اصولگرایان تمام شده است.

امیرمحبیان در گفت‌وگوی تفصیلی با ایسنا، ابتدا در ارزیابی خود از آرایش سیاسی جناح‌های مختلف برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، گفت: اگر ما انتخابات پیش رو را به دوران پیش از انصراف آقای احمدی نژاد و بعد از آن تقسیم کنیم، میبینیم پیش از آن بحث بر این بود که با توجه به ظرفیتی که آقای احمدی نژاد در بخشی از بدنه نیروهای انقلابی ایجاد کرده، این امکان وجود دارد که به عنوان یک رئیس جمهور که دو دوره در این کشور این مسئولیت را بر عهده داشته، فضای دوقطبی بین خود و آقای روحانی درست کند.

وی ادامه داد: در این شرایط او می‌توانست اصولگرایان را در این موقعیت قرار دهد که بین او و آقای روحانی یکی را انتخاب کنند. طبیعتاً وضعیت اصولگرایان در این شرایط وضعیت دشواری می‌شد اما در حال حاضر و بعد از اینکه مقام معظم رهبری توصیه ای را به عنوان یک آگاه به تمام شرایط سیاسی به ایشان دادند و فرمودند که مصلحت نیست در عرصه انتخابات حضور پیدا کند چون فضای نیروهای انقلابی دوقطبی می‌شود، شاهد کنار رفتن آقای احمدی نژاد بودیم.

این فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه “اکنون در شرایط جدیدی قرار گرفته‌ایم”، تصریح کرد: طبیعتاً اصولگرایان در اولین تحلیل خود باید مشخص کنند که آقای روحانی را که چهره ثابت این انتخابات است به عنوان کاندیدای خود می‌پذیرند یا نمی‌پذیرند. در این رابطه دو دیدگاه وجود دارد؛ یکی معتقد است که به هر حال آقای روحانی اصلاح‌طلب محسوب نمی‌شود و عضو جامعه روحانیت مبارز است پس می‌تواند در زمره یکی از کاندیداهای جریان اصولگرا قرار بگیرد اما بعد از تعاملاتی که صورت گرفت ظاهراً ‌این دیدگاه نظر غالب در جریان اصولگرایی نبوده و اصولگرایان به این نتیجه رسیدند که کاندیدای مستقل و مرتبط با خود را داشته باشد.

محبیان تاکید کرد: البته اصولگرایان طبیعتاً بعد از اعلام نظرات مقام معظم رهبری پیرامون آقای احمدی نژاد، کشور را به سوی فضای دوقطبی بردن را مصلحت نمی‌دانند و طبیعتاً اگر کاندیدایی معرفی کنند به معنای این نیست که می خواهند فضای دوقطبی و کنتراست با آقای روحانی ایجاد کنند، بلکه فقط نظرات خاص خود را ارائه خواهد کرد.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی با تأکید بر اینکه “موضع اصولگرایان با حسن روحانی موضع تنازع نیست”، افزود: برای اینکه به انتخاب یک کاندیدای واحد از جریان اصولگرایی برسیم ابتدا باید ساختار موجود این طیف مورد تحلیل قرار بگیرد و در تحلیلی که صورت می‌گیرد نهایتاً مشخص شود مکانیسم مرجعیت و داوری در جریان اصولگرایی چه خواهد بود.

وی ادامه داد: پیش از این دیدیم شکل گرفتن مثلث ایثارگران، موتلفه و جبهه پایداری به نتیجه نرسید، آن زمان بحث بر این بود که سه فقیه نظر دهند و بعد از آن قرار شد ملاک جامعتین و آقای مصباح باشند که باز هم به نتیجه نرسید. اما اکنون به نظر می‌رسد اکثریت جریان اصولگرایی و بخش اعظم آنها مرجعیت و داوری جامعتین را پذیرفته است. یعنی قرار است که جامعه روحانیت و جامعه مدرسین به عنوان محور در جریان اصولگرا نقش فعال‌تری داشته باشند.

این فعال سیاسی اصولگرا، تأکید کرد: این محور دو وظیفه مدیریت و داوری را بر عهده دارد. یعنی ابتدا دعوت از اصولگرایان و گرایش‌های مختلفی که در آن چهره‌های شاخص و احزاب وجود دارند صورت می گیرد که نهایتاً همه آنها را حول یک محور و چارچوب گرد یکدیگر می‌آورد و در اینجا مشخص می‌شود چه کسانی این محوریت را قبول داشته و چه کسانی قبول ندارند.

وی همچنین اظهار کرد: بعد از برگزاری این نشست احتمالاً یک شورا یا کمیته اجرایی و هیأت رئیسه شکل خواهد گرفت که وظیفه ایجاد هماهنگی بین جریان‌های اصولگرا و کاندیداهای مطرح را بر عهده دارد و نهایتاً اگر اختلافی وجود داشت جامعتین در حکم داور به موضوع ورود پیدا می‌کند.

محبیان یادآور شد: ممکن است در این بین احزاب و گروه‌ها، کاندیداهایی با توجه به شاخص‌های موجود از جانب خود مطرح کنند که با توجه به شاخص‌هایی بر مبنای قانون اساسی، صحبت‌های حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری و سایر شاخص‌های مدیریتی چند چهره که بر روی آنها نوعی اجماع وجود دارد باقی می‌ماند. ممکن است نهایتاً بر سر یک کاندیدا توافق شود که بتواند در مقابل آقای روحانی به عنوان کاندیدای جریان اصولگرا عمل کند.

این فعال سیاسی اصولگرا در خصوص برخی مباحث مطرح شده توسط غلامرضا مصباحی مقدم مبنی بر حمایت از حسن روحانی، تصریح کرد: آقای مصباحی مقدم از این نظر عقب ننشستند بلکه فقط یکی از گمانه‌زنی‌ها و سناریوها حمایت از آقای روحانی بود چون ما آقای روحانی را اصلاح‌طلب محض نمی‌دانیم و ایشان فردی فعال در جریان اصولگرا بودند اما در عین حال دارای نزدیکی فکری با آقای هاشمی هستند، بنابراین ما هیچ‌گاه آقای روحانی را خصم تلقی نمی‌کنیم. ضمن اینکه ایشان رئیس جمهور دولت نظام جمهوری اسلامی ایران است و طبیعتاً ما خوشحال می‌شویم که دولت کارکرد مثبت داشته باشد چون این به کارآمدی نظام می‌افزاید.

محبیان با تاکید براینکه “موضع اصولگرایان در مقابل آقای روحانی رقابت و عرضه خود است”، خاطرنشان کرد: تا جایی که من اطلاع دارم سناریوی حمایت از آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو جزو گزینه‌های برتر نیست و عملاً در حال حاضر کنار گذاشته شده و اصولگرایان به دنبال کاندیدای مستقل برای خود هستند. البته ممکن است تعدادی از چهره‌های اصولگرا معتقد باشند که با توجه به اینکه احتمال رأی‌آوری آقای روحانی بالاست جریان اصولگرایی روی فرد پیروز سرمایه‌گذاری کند. اما این دیدگاه منتقدین جدی دارد و خود من از منتقدان آن هستم. چرا که اصولگرایی باید هویت ثابت خود را حفظ کرده و نظر و کاندیدای خود را در عرصه مطرح کند.

وی همچنین تصریح کرد: وقتی ما آقای روحانی را به عنوان کاندیدا مطرح کنیم به این معناست که ما و اصلاح‌طلبان به کاندیدایی واحد رسیدیم. این در حالی است که اختلافات جدی بین ما و جریان اصلاح‌طلبی وجود دارد و نمی‌توانیم روی یک فرد و استراتژی‌های مشترک توافق کنیم.از دل این اختلاف نظر است که مردم سالاری ما شکل می گیرد. اگر این اتفاق بیفتد پس اختلافات ما کجاست؟ پس همه چیز یک بازی می‌شود، در حالی که اختلافات جدی است، تنازع نیست اما در سیستم حکومت‌داری و دولت‌داری بین این دو طیف اختلاف نظر وجود دارد. همین اختلاف نظر پایش همدیگر را در پی داشته و می تواند از انحصار قدرت و فسادهای مترتب برآن جلوگیری کند.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی همچنین گفت: از سوی دیگر اگر ما آقای روحانی را به عنوان کاندیدای خود مورد تأیید قرار دهیم یعنی کارنامه دولت آقای روحانی پیش و پس از انتخابات را امضا و تأیید کردیم. اما آیا واقعاً چنین چیزی است و همه آنچه در دولت آقای روحانی رخ می‌دهد مورد تأیید اصولگرایان است؟ خیر چنین چیزی نیست.

وی تصریح کرد: اگر اصلاح طلبان چنین امضایی انجام می‌دهند یکی از دلایلش این است که چاره‌ای ندارند. چون به هر دلیلی کاندیدای مستقل و صد در صد اصلاح‌طلب امکان حضور در انتخابات را ندارد. بنابراین، مجبور به تأیید آقای روحانی به صورت نسبی هستند و طبعاً انتقادهای خود را نیز مطرح می‌کنند اما ما اگر ایشان را تأیید کنیم یعنی به مردم می‌گوییم که ایشان و برنامه‌هایشان را اصولگرا می‌شناسیم. اما آیا واقعاً آقای روحانی چنین تعهدی نسبت به ما دارد؟ آیا برنامه‌ها و دیدگاه‌های اقتصادی و سیاست خارجی خود را با برنامه‌های ما تطبیق می‌دهد؟ مسلماً تطبیق نمی‌دهد پس لزومی ندارد ما امضا کنیم. اگر فردا این برنامه‌ها موفق بود باعث افتخار همه ماست و اگر موفق نبود اصولگرایان افکار عمومی هوادار خود را در این مورد نفریفتند.

این فعال سیاسی اصولگرا در خصوص مطرح بودن نام چهره‌های اصولگرا همچون قالیباف،‌ جلیلی و توکلی برای حضور در انتخابات، اظهار کرد: این افراد در انتخابات‌های گذشته نیز سابقه کاندیداتوری داشتند و باز هم می‌توانند گزینه اصولگرایان باشند چرا که سرمایه‌گذاری در افکار عمومی روی آنها صورت گرفته و ممکن است آنها خود را مطرح کنند و حتی گزینه نهایی نیز قرار بگیرد چرا که این افراد شاخص‌های مورد نظر را دارند. در عین حال از شاخص مهم جذب آرا به‌طور نسبی نیز برخوردارند.

محبیان خاطرنشان کرد: زمان دیگری ممکن است به این نتیجه برسیم که حضور چنین کاندیدایی ولو اینکه به او موضع منفی نداریم به فضای دوقطبی دامن می‌زند که مورد نظر رهبری و به صلاح کشور نیست. ضمن اینکه آن فرد از جهاتی مورد تأیید ما باشد.

وی همچنین تصریح کرد: کسانی که احتمال حضور خود در انتخابات را رد نکردند می‌توانند در مظان بررسی باشند اما تاکنون هیچ کاندیدای برجسته‌ای نداریم که اتفاق نظری روی آن شده باشد. اما ممکن است برخی معتقد باشند که در حال حاضر آقای قالیباف دارای ظرفیت‌هایی است، چنانچه اصلاح‌طلبان تصمیم نگیرند تا دم انتخابات بیش از این او را تخریب کنند. به هر حال ممکن است او یکی از کسانی باشد که مابین گزینه‌های مختلف چهره باتجربه و نسبتا موفق مدیریتی از لحاظ عملکرد دارد.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی درخصوص شانس پیروزی فردی همچون محمدباقر قالیباف در مقابل حسن روحانی، گفت: ابتدا باید به کارنامه ایشان مراجعه و آن را بررسی کرد. البته درست است که معمولا در فضای سیاسی کشور ما در حوزه انتخابات ریاست جمهوری اینگونه بوده که رییس جمهوری که دور اول انتخاب شده، در دور دوم هم به نحوی انتخاب می‌شود. البته برخی به دلایلی معتقد هستند که شرایط آقای روحانی به نحوی ریسکی است که یکی از دلایلش این است که پیروزی ایشان در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ محصول نوعی اختلاف در جریان اصولگرایی بود و این اختلاف و حضور آقای جلیلی باعث شد فضایی دو قطبی بین آقای جلیلی و آقای روحانی شکل بگیرد و آقای روحانی برجستگی پیدا کند.

محبیان ادامه داد: این در حالی بود که ترسی ایجاد شد و بعضا میگفتند آقای جلیلی، آقای احمدی نژاد دوم است. در عین حال اصلاح‌طلبان روی آقای روحانی تجمیع کردند. از سوی دیگر آقای روحانی مذاکرات هسته ای را عملا به عنوان بحثی محوری در دوران تبلیغات انتخاباتی مطرح کرد و همین باعث برجستگی بیشتر آقای روحانی شد و همین افکار عمومی را به این نتیجه رساند که یک دیدگاه اصولگرایان هستند که میخواهند کشور را به سمت جنگ ببرند و دیدگاه دیگر میخواهد مسائل را با گفتگو حل کند.

این فعال سیاسی با بیان اینکه “آقای روحانی در سال ۹۲ فقط با حدود ٣٠٠هزار رای بیشتر از حد نصاب در دور اول در انتخابات پیروز شد”، افزود: اگر آقای جلیلی نمی آمد بحث مذاکرات هسته‌ای بحث اصلی نمی‌شد و نقطه برتری آقای روحانی هم همین بود. از سوی دیگر اگر فقط آقای قالیباف در رقابت حضورداشت فقط مباحث مدیریتی مطرح می شد و آن موقع ممکن بود اصلا آقای عارف موقعیت بهتری پیدا کند. در آن شرایط درصدی از آرای آقای جلیلی نیز به سمت آقای قالیباف می‌آمد و تفاوت ۲۰۰ و خورده ای هزار رای کمتر شده و انتخابات به دور دوم کشده می شد.

محبیان ادامه داد: اگر انتخابات ۹۲ به دور دوم کشیده می‌شد اصولگرایان به صورت قهری روی آقای قالیباف توافق می‌کردند و در آن زمان معلوم نبود پیروزی آقای روحانی به این راحتی می‌بود بنابراین پیروزی آقای روحانی بر اصولگرایان در آن زمان بیشتر مرهون اختلاف اصولگرایان بود. موقعیت آقای قالیباف خیلی هم بد نبود، اگر این ضربه زده نمی‌شد.

وی همچنین با تاکید براینکه “رای نیاوردن یک نفر در انتخابات نقطه منفی در کارنامه اوست”، افزود: البته این موضوع نمی تواند به این معنا باشد که او لزوما نمی‌تواند هیچ‌وقت دیگر رای بیاورد چون حضور در انتخابات ریاست جمهوری یک بار مصرف نیست اما اگر اصولگرایان بتوانند در این شرایط به نوعی از وحدت برسند و از سوی دیگر جریان دولت و هواداران دولت نتوانند کارکرد خود را برای افکار عمومی روشن کنند و انتقادات در حوزه‌های مختلف همچنان بر آنها وارد باشد، ریزش رای خواهند داشت و این احتمال وجود دارد که انتخابات به دور دوم کشیده شده و یا شرایط آقای روحانی مانند سال ۹۲ ریسکی باشد.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی خاطر نشان کرد: درحال حاضر شاید حدود ۱۵ یا ۲۰ اسم در جریان اصولگرایی برای کاندیداتوری مطرح شده اما از بین این اسامی آقای قالیباف برای افکار عمومی شناخته شده تر است و سابقه مدیریتی بیشتری هم در کارنامه دارد. البته هرکس بیشتر می نویسد غلط بیشتری هم دارد و ممکن است انتقاداتی به ایشان وارد باشد.

محبیان همچنین تاکید کرد: به هرحال ما اکنون قضاوت نمی کنیم چون مرجع تصمیم‌گیری نیستیم و منتظر می‌مانیم چهره‌های مختلف از سوی افراد و گروه‌های اصولگرا مطرح شوند. البته شرط حضور در این دوره انتخابات این است که محوریت جامعتین پذیرفته شود. فرق این انتخابات با گذشته این است که کسانی می آمدند و بازی را برهم میزدند و سعی می‌کردند امتیاز بیشتری بگیرند اما در این دوره چنین نیست و جریان اصولگرایی به دنبال وحدت با اصول است و نه وحدت با یکدیگر. جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین چارچوب‌ها و اصول مشخص خود را عرضه می‌کنند و هرکس به آنها نزدیک‌تر شد اصولگراتر است.

این فعال سیاسی اصولگرا تصریح کرد: اگر کسی این بیعت را نپذیرفت و خود را از این صف جدا کرد طبیعتا اصولگرایان لزومی نمی‌بینند که امتیاز ویژه ای به او بدهند.

وی در پاسخ به اینکه آیا رقابت تنها یک گزینه اصولگرا با حسن روحانی در انتخابات پیش روقطعی است، گفت: در سیاست هیچ چیز قطعی نیست. همانطور که ناممکن، ناممکن است. انتخابات موضوعی انسانی است و انسان موجود پیچیده‌ای است. به خصوص در کشورهایی که نظام ساختاری حزبی غالب نباشد و بیشتر افراد تاثیر بگذارند، طبیعتا مواضع، مواضع قطعی نخواهد بود و ممکن است افراد و جریانات با ایجاد امواج بعضی تصمیمات را تغییر دهند. اما در مجموع امیدواریم دو بال دموکراسی در کشور، یعنی جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب بتوانند وظیفه خود را در پیش‌برد اهداف نظام در بستر افکار عمومی دنبال کنند.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی درباره رویکرد اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۶، اظهار کرد: در جریان اصلاحات دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. بخشی از آنها همچون حزب اعتدال و توسعه می‌گویند که آقای روحانی گزینه مطلوب ماست. کاندیدای برگزیده حزب کارگزاران با انتقادات کمی درحال حاضر آقای روحانی است البته معتقد هستند که ایشان باید خود را بیشتر با آقای هاشمی و سیاست ایشان تطبیق دهد که ممکن است آقای روحانی چنین دیدگاهی به این شکل نداشته و برای خود نوعی استقلال رای قائل باشد.

محبیان ادامه داد: از سوی دیگر کاندیدای مطلوب جریان اصلاح‌طلب یعنی جریاناتی که قبلا به عنوان اصلاح‌طلب دوم خردادی مطرح بودند، آقای روحانی نیست و گزینه ناگزیر آنها ایشان است. آنها معتقدند فعلا چاره‌ای نیست جز اینکه فعلا از آقای روحانی حمایت کنیم چون او فضای تنفسی برایشان ایجاد کرده و می‌تواند پل و گذاری برای رسیدن به شرایط اصلح‌طلبانه باشد بنابراین این جریان نیز از آقای روحانی حمایت می‌کنند. در عین حال انتقادات خاص خود را هم دارند و نوعی صف‌بندی نیز نشان می‌دهند که اگر دولت آقای روحانی در آینده نتوانست کارکردهای مناسبی داشته باشد بگویند ما در آن زمان انتقادات خود را مطرح کردیم.

این فعال سیاسی اصولگرا خاطر نشان کرد: در این بین بعضی از آنها برای امتیازگیری وارد مذاکره می‌شوند و معتقدند که اگر ما می‌خواهیم بدنه اجتماعی را برای حمایت از آقای روحانی ترغیب کنیم، او نیز باید امتیازات لازم را بدهد. این بخش هم دو دیدگاه دارند، برخی معتقدند که اگر آقای روحانی میخواهد از رای اصلاح طلبان استفاده کند باید وضعیت بینابینی کنونی را رها کند، اصولگرایان موجود در کابینه را کاملا کنار بگذارد و عده دیگر می‌گویند که نه، ما شرایط آقای روحانی را درک می‌کنیم درعین حال نباید جایگاه‌های کلیدی را به آن اصولگرایان که بعضا تفکراتی نزدیک به خود آقای روحانی دارند، بدهد تا اصلاح‌طلبان در دور دوم تصدی او زمینه را برای جهش و حرکت فعال اصلاح‌طلبانه محض در عرصه سیاسی آماده کند.

وی در ادامه گفتگو درباره فعالیت دوطیف اصولگرا و اصلاح‌طلب در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا نیز گفت: وضعیت شوراها کمی با وضعیت مجلس و ریاست جمهوری متفاوت است. یکی از دلایل این است که شورای نگهبان نقش ویژه ای در آن ایفا نمی‌کند و طبیعتا اصلاح‌طلبان امکان مانور بیشتری دارند و سعی می‌کنند امتیازاتی در این حوزه بگیرند.

محبیان تصریح کرد: اخیرا هم شنیدیم که آنها سازمان‌دهی‌هایی به صورت جدی در سطح کشور ترتیب دادند تا بتوانند از این فرصت برای ایجاد یک پایگاه برای ارتباط با افکار عمومی استفاده کنند. این را می‌دانیم که آنها در این حوزه بسیار فعال هستند اما تاکنون حرکت قدرتمندی از آنها ندیدیم.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی ادامه داد: جریان اصولگرا در این رابطه به نتیجه رسیده و تا جایی که من اطلاع دارم جامعه روحانیت قصد دارد در تهران در این زمینه فعال باشد. طبیعتا در شهرستان‌ها ورود پیدا نمی‌کند اما اگر کمکی بخواهند نظر مشورتی خواهند داد.

وی درباره احتمال ورود محمود احمدی‌نژاد و نزدیکان او به انتخابات شوراها نیز گفت: نهی و توصیه رهبری به آقای احمدی‌نژاد در حوزه ریاست‌جمهوری بوده و ممکن است ایشان از این حداقل فرصت چهار ساله، به سازماندهی روی بیاورد و به شکل غیرمستقیم دیدگاه‌های خود را پیش ببرد و ممکن است حزب وتشکیلاتی به صورت محوری سامان دهد. البته احزاب فرعی کنار او همچون پایداری و امثالهم، به صورت غیر رسمی از او حمایت می‌ کنند که اگر این روند ادامه پیدا کند ممکن است آقای احمدی‌نژاد برای انتخابات شوراها برنامه‌ریزی داشته باشد.

این فعال سیاسی با اشاره به عملکرد جبهه پایداری در طیف اصولگرایان، بیان کرد: ما انتقاداتی نسبت به جبهه پایداری داریم اما نه از نظر اعتقادی بلکه از لحاظ عملکردی. ما معتقد به حرکت سازمانی هستیم به این معنا که نظراصولگرایان را با محوریت جامعتین بپذیریم و هرکس تصور کند جامعتین مانند هر حزب دیگر در کنار احزاب فقط یک رای را دارد؛ قبول نداریم و به نظر می‌رسد پایداری اینگونه فکر می‌کند.

محبیان تاکید کرد: ما برای جامعتین نظر فراتری قائلیم و معتقدیم آنها باتوجه به تسلطی که به مباحث ایدئولوژیک دارند می توانند به نوعی نقش هدایتگر و درعین حال داوری ایفا کنند. هر جا جامعتین را کنار زده شد رفتارهای افراطی جای آن را گرفت. تا کنون هم دیدیم هرجا جامعتین بوده رفتار جریان اصولگرا خیلی سامان‌مندتر، منظم‌تر، مدیریت شده تر و با ادبیات فاخرتر بوده و معتدل‌تر عمل کرده است.

وی افزود: پیش از این جبهه پایداری خواست جامعتین را مانند یک حزب و تشکیلات کنار سایرین ببرد، خود را در همان سطح بداند و بعدا هم آن را کنار بگذارد و هرجا توانستند از سازمان خارج شدند و سعی کردند باج بگیرند یا برخورد کنند، بازی را به هم زدند این کار به ضرر اصولگرایان و به نفع اصلاح‌طلبان تمام شد.

این فعال سیاسی گفت: این انتقاد ما به آنها است اما به این معنا نیست که آنها را اصولگرا ندانیم. آنها نیروهای انقلابی هستند اما درعین حال باید بیشتر تابع چارچوب کلی منافع و مصالح اصولگرایی و کشور باشند، از طریق بازی به هم زدن امتیاز نگیرند بلکه پایبند اصول اصولگرایی یعنی اخلاق و اعتدال و عقل و دین باشند.

دبیر کل حزب نواندیشان اسلامی یادآور شد: در این دوره انتخابات نیز ما آنها را حذف نمی‌کنیم. جریان اصولگرایی هیچ‌کس را حذف نمی‌کند. جریان اصولگرایی و جامعتین یک دعوت می‌کند و در چارچوبی عقلانی سعی در رسیدن به افق و افراد مشترک را خواهیم داشت.

محبیان تاکید کرد که حق نداریم برای رسیدن به پیروزی هر حرفی را بزنیم، هر کاری انجام دهیم و دیگران را تخریب کنیم.

وی خاطر نشان کرد: هرکس آمد قدمش روی چشم و هرکس نیامد درواقع خود را از چارچوب اصولگرایی جدا می‌کند و افکار عمومی بعد از آن، آنها را اصولگرا نمی‌داند. میخواهد پایداری یا هرگروه دیگری باشد. اما ما این احتمال را می‌دهیم که جبهه پایداری با توجه به شراط جدید خود را با بدنه اصولگرایی و جامعتین نزدیک‌تر کند.

انتهای پیام