در داخل حرام و برای خارج حلال؟
شاید دلیل چنین تصمیمی این است که به آن طرف آبی ها نشان بدهند و پُز بدهند که در کشور ما چنین فیلم‌هایی هم ساخته می‌شود! والا مگر فهم، احساس و شعور انسان‌ها داخل این مرز جغرافیایی با خارج از آن فرق دارد؟
به گزارش نهال موسوی از عصر ایران؛ شنبه ششم اسفند ماه 1401 روح‌الله سهرابی مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی از صدور مجوز نمایش بین‌المللی فیلم سینمایی «قاتل و وحشی» ساخته حمید نعمت الله خبر داد.
سهرابی گفت: «فیلم سینمایی «قاتل و وحشی» که از سال ۱۳۹۸ به دلیل مسائل مربوط به نوع پوشش بازیگر زن در وضعیت بلاتکلیفی قرار داشت، نهایتا با تدبیر رئیس سازمان سینمایی و همکاری تهیه کننده و کارگردان فیلم در اعمال اصلاحات و مساعدت شورای پروانه نمایش سینمایی، صرفا برای نمایش خارج از ایران مجوز گرفت.
اگر چه مضمون فیلم دارای فضایی ملتهب و خشن بوده و مخاطب خاصی را جلب خواهد کرد، اما وحشت و خشونت حاکم بر فیلم، علت عدم نمایش این اثر نبوده و تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از اثر سلب کرده است.»
سهرابی با اشاره به مسبوق به سابقه بودن حضور زن با موی تراشیده در تعدادی از آثار سینمایی همچون «سرب»، «زندان زنان»، «شیفتگی» و غیره خاطر نشان کرد: «با وجود اینکه در گذشته چنین اتفاقی در برخی آثار رخ داده است اما به دلیل حساسیت‌های مختلف، تاکنون از نمایش این فیلم جلوگیری شده بود با این وجود شورای پروانه نمایش سینمایی صرفا با اکران بین‌الملل «قاتل و وحشی» موافقت کرد و از این پس تهیه‌کننده اثر مجاز به نمایش این فیلم در خارج از کشور خواهد بود.»
این قضیه واقعا حیرت آور است چون اگر مشکلی وجود دارد قطعا همگانی است، خارجی و داخلی ندارد که چنین تقسیم بندی صورت بگیرد.
قابل ذکر است که من به هر شکل از سانسور و ممیزی مخالف هستم و این نوشتار برای تایید این اقدام نیست بلکه درخواست پاسخگویی به این مهم است که وقتی تشخیص داده شده که انسانی در خارج از مرز ایران می تواند این فیلم ایرانی را ببیند دلیل و استدلال برای توقیف آن در داخل کشور چیست؟ مردم داخل کشور مشکل دارند؟
این مرز جغرافیایی مگر درک، فهم و احساس انسان‌ها را فیلتر می‌کند؟
این تفکیک و جداسازی بر اساس چه معیاری و با چه منطقی صورت گرفته است که هم وطنان داخل نباید آن را ببینند ولی برای انسان‌های خارج از این مرز جغرافیایی اشکالی وجود ندارد.
اشخاص تشخیص دهنده چنین مسائلی خود که هستند و بر چه پایه و اساسی انسانی خارج از مرز جغرافیایی ایران را واجد شرایط دیدن فیلم «قاتل و وحشی» می‌داند ولی انسان ایرانی داخل کشور را فاقد چنین فهم و شعور یا ظرفیت و جنبه‌ای؟
این قضیه اگر اسمش تبعیض و تحقیر مردم و مخاطب داخل کشور نیست، پس چیست؟ بی احترامی به مردم مگر شاخ و دم دارد؟ واقعا حیرت انگیز است!
سهرابی گفته است «تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از اثر سلب کرده است»، این تصاویر چیست و چه گونه است که در داخل برای دیده شدنش مشکل وجود دارد اما در خارج خیر؟ انسان داخل مرز جغرافیایی با انسان خارج از این مرز مگر فرق دارد؟
تکلیف ایرانی های که خارج از کشور این فیلم را ببینند چیست؟ اشکالی ندارد؟
خارجی های داخل کشور چه؟ آنها هم چون به این مرز جغرافیایی وارد شده اند دیگر درک، فهم و احساسشان در حد دیدن تصاویر یک زن با سر تراشیده نیست؟
یا شاید دلیل چنین تصمیمی این است که به آن طرف آبی ها نشان بدهند و پُز بدهند که در کشور ما چنین فیلم‌هایی هم ساخته می‌شود!
هر چه بگوییم از ایرادات این تصمیم گیری عجیب و چند مجهولی کم است. معلوم نیست در آن سازمان سینمایی و شوراهای آن چه می‌گذرد؟ مگر مردم داخل کشور شهروند درجه 2 هستند؟
آقایان مسئول و مدیر وزارت ارشاد و سازمان سینمایی یادتان باشد پاداش مردمی که در بدترین شرایط اقتصادی با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند چنین تحقیر و بی احترامی نیست.
برای جبران این تصمیم پر از شبهه و … بهتر است از مردم عذرخواهی کنید و فیلم «قاتل و و حشی» را هم رفع توقیف کنید. هر چه زودتر بهتر.
انتهای پیام
خب بله دیگه، مردم ایران صغیرند (و مسئولان حکومتی احتمالا علاوه بر صغر، در نهان از مردم و در میان خود، جنون را هم از خصوصیات مردم ایران محسوب میکنند) و توانایی اداره خود و تشخیص صواب از ناصواب و گرفتن تصمیم درست را ندارند! لذا حکومت برایشان تصمیم میگیرد؛ بر همین اساس مسئولان حکومت صلاح دیده اند که تماشای این فیلم برای مردم ایران خوب نیست بنابراین ممنوع کرده اند! البته ذکر این نکته هم ضروری است که مسئولان حکومت ما فعلا توان اخذ تصمیم برای مردم خارج از ایران را ندارند بهمین خاطر نمایش فیلم را برای مردم خارجه ممنوع نکرده اند، مطمئناً اگر این توان را داشتند، برای آنها هم ممنوع می‌کردند.