پیام مهم «دعای افتتاح» به اصحاب قدرت!

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت: 

ماه رمضان، ماه «انسان و خداگونه شدن» است چه این که انسان برای خداگونه شدن خلق گردیده است(بقره/30). از اعمال سفارش شده در این ماه شریف، خواندن دعای افتتاح می‌باشد. شیخ طوسی در کتاب شریف «تهذیب» خواندن این دعا را در هر شب ماه رمضان توصیه کرده است و گرچه آن را به عنوان حدیث به معصوم منتسب نکرده ولی بعید است نسبت به دعایی صادر شده از غیر معصوم این گونه عنایت داشته باشد. سید بن طاووس هم با واسطه نقل می‌کند که محمد بن نصر سکونی از برادرزاده محمد بن عثمان عمری نایب خاص امام زمان(عج) درخواست کرد تا کتاب عمویش(محمدبن عثمان عمری) را در اختیار او بگذارد و بعد از گرفتن کتاب، چندین دعا از جمله دعای افتتاح را از آن کتاب نسخه‌برداری کرد(الاقبال، ج۱، ص۱۳8). اهتمام ویژه نائب خاص امام زمان(ع) به این دعا می‌تواند قرینه‌ای بر صدور آن از جانب حضرت حجت باشد.

این دعای شریف، هم دعاکننده را به «منتظر واقعی» شدن سوق می‌دهد و هم دورنمایی از دولت مهدوی ارائه می‌نماید تا مشتاقان را مشتاق‌تر سازد. منتظر واقعی هم کسی است که رنگ خدایی به خود گرفته باشد که به بیان قرآن: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً(بقره/138) رنگ خدا(بپذیریم) و چه رنگی از رنگ خدا بهتر است؟»

در فرازی از این دعای شریف در ستایش و تصویر رنگ خدا می‌گوییم: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى طُولِ أَنَاتِهِ فِي غَضَبِهِ وَ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى مَا يُرِيدُ= سپاس خدایی را سزاست که با این که خطاها و عصیان‌های بنده را می‌داند، ولی حلم می‌ورزد و نادیده می‌انگارد؛ با این که قدرت بر انتقام دارد ولی می‌بخشد و درمی‌گذرد؛ و با این که از بنده به خاطر رفتارهای سرکشانه‌اش خشمگین است ولی در مؤاخذه و تنبیه عجله نمی‌کند و مهلت بازگشت و اصلاح می‌دهد».

حالا ما در این ماه با یادآوری این عالی‌ترین صفات خدا در مواجهه با بندگان عاصی، جاهل، گناهکار، قدرناشناس و کفران کننده؛ از خدا می‌خواهیم که همرنگ او شویم. نکته مهم در اینجا زمینه و امکان این همرنگی است.

در مرحله اول حلم، گذشت و چشم‌پوشی در صورتی معنا و مصداق پیدا می‎کند که فرد نسبت به ظلم و جرم طرف مقابل آگاهی داشته باشد حال آن که این آگاهی برای غالب ما نسبت به غالب ظلم کنندگان به خودمان وجود ندارد. ما آنان را نمی‌شناسیم و نمی‎دانیم چه کسانی و در چه مواردی نسبت به ما مرتکب ستم، حق کشی، جسارت، توهین و … شده‌اند تا بر جرم و خطایشان تحمل ورزیم و آن را نادیده بگیریم.

در مرحله دوم ما نسبت به بسیاری از جرم‌ها و ستم‌ها و ظالمان نسبت به خودمان که علم پیدا می‌کنیم، قدرت بر انتقام و تنبیه و کیفر طرف مقابلمان نداریم زیرا او هم سطح ما یا قدرتمندتر از ماست. در اینجا هم اقدام نکردن ما برای انتقام، نه از سر فضیلت که از سر ناتوانی و ضعف است و ارزش اخلاقی ندارد.

در مرحله سوم نسبت به ظلم و ستم افرادی بر خودمان علم می‌یابیم و قدرت انتقام هم داریم ولی چون ترس داریم که مبادا ستمگر یا جفاکار از حیطه قدرت ما خارج شود یا قدرت انتقام را از دست بدهیم، در انتقام‌گیری عجله ‌می‌کنیم و مهلت اصلاح، جبران و پوزش‌خواهی به او نمی‌دهیم. خداوند از این سه نقیصه متعالی و برتر است؛ هم به همه خطاهای ریز و درشت همگان علم دارد و هم بر انتقام قدرت دارد و هم ترس از دست دادن قدرت یا فرار خطاکار از حوزه قدرتش را ندارد.

در بین ما آدمیان؛ حاکمان در این مراحل شبیه‌ترین افراد به خداوند هستند و سزاورارترین افراد به همرنگی با خدا در این موارد می‌باشند. مثلاً اشخاص اول ممالک با توجه به اشراف اطلاعاتی گسترده‌ای که دارند، علاوه بر خطاهای آشکار، بر خطاهای پنهان زیردستان هم آگاهی می‌یابند و با توجه به سیطره‌شان بر نهادهای نظامی و انتظامی و قضایی، قدرت انتقام هم دارند و به راحتی می‌توانند بگیرند، ببندند و به حصر و حبس بکشند و برخورد سخت کنند و …؛ خوفشان از دست دادن قدرت یا فرار افراد از حیطه قدرتشان هم، از همه ما به مراتب کمتر است و از این روست که او سزاوارترین فرد به همرنگی باخدا در این موارد است و قدرتمندهای رده‌های بعد، در مراتب بعدی اولویت در این همرنگی هستند.

امید داریم که در جمهوری اسلامی عموم مردم شاهد همرنگی حاکمانشان در همه مراتب قدرت در این صفات با خدا باشند و حاکمان هم به این باور برسند که این همرنگی، اسباب سعادت دنیوی و اخروی خودشان و مردمشان خواهد بود. خدایا این باور و توان را به همه ما بخصوص به حاکمان عنایت فرما.

انتهای پیام