هجمهها به حسن روحانی علنیتر میشود
احسان اسقایی در آرمان ملی نوشت: گویی هجمه به حسن روحانی، رئیس دولت سابق پایانی ندارد. وابستگان جریان اصولگرا و نزدیکان به دولت سیزدهم هر بار به بهانهای به روحانی حمله میکنند. یک بار به علت اینکه توانی در پاسخگویی به مطالبات مردم در امور معیشتی ندارند، یک بار به بهانه اینکه نتوانستهاند توفیقی در پرونده هستهای ایجاد کنند و بار دیگر به بهانه اینکه سیاستهای فرهنگی آنها در مواجهه با ناهنجاریها هزینهای بس سنگین بر منافع ملی وارد میکند، زمینه را مساعد یافته و به حسن روحانی و دولت دوازدهم حمله میکنند. علت نیز مشخص است چرا که تمامی این حملات بهانهای بیش نیست. بهانهای که به علت برخی مواضع روحانی و نزدیکان به دولت گذشته ایجاد میشود. این بار نیز یکی از اعضای مجلس خبرگان رهبری به بهانه لزوم برخورد با پدیده بیحجابی دولت حسن روحانی را مسئول بروز این ناهنجاریها اعلام کرده است. حجتالاسلام جواد مجتهدشبستری نماینده آذربایجان غربی در مجلس خبرگان رهبری اخیرا با اشاره به اینکه مسئله حجاب از مسلّمات دین مبین اسلام بوده و هر مسلمانی لازم است نسبت به رعایت آن، خود را موظف بداندگفت: «جای هیچ گونه تردیدی در لزوم رعایت حجاب برای زنان مکلف و اسلامی وجود ندارد. وظیفه دولت اسلامی این است که از راههای مختلف نسبت به لزوم رعایت حجاب و عفاف در جامعه وارد صحنه شده و مانع از تظاهر به بیحجابی و کشف حجاب شود؛ چراکه وظیفه حکومت اسلامی اقتضا میکند که با مسئله بیحجابی در جامعه برخورد کند. باید همه مردم نسبت به امر به معروف و نهی از منکر اهتمام ویژهای داشته باشند و از برخورد فیزیکی با منکران خودداری کنند. همه مومنین در مقام برخورد با بیحجابی و نهی از منکر و فساد به این امر توجه داشته باشند که تنها وظیفه آنان در مواجهه با بیحجابی و بیعفتی، امر به معروف و نهی از منکر زبانی با روش صحیح است و برخورد با انجام دهندگان منکر، وظیفه حکومت اسلامی است.»
با شعار آزادی، ولنگاری را ترویج دادند
این عضو مجلسخبرگان رهبری افزود: قطعا نقش دولتهای گذشته در دامن زدن به بیحجابیهای اخیر و رواج الگوهای غیراسلامی بر کسی پوشیده نیست و کسانی که در کشور اسلامی شعار آزادی سر داده و برای پیشبرد مقاصد سیاسی و انتخاباتی خود، بر این شعار سوار شدند و در سخنرانیها و مواضع خود از این مفهوم سوءاستفاده کردند، طبیعتاً ولنگاری و اباحهگری را در جامعه اسلامی ترویج دادند که بسترسازیهای لازم برای بیحجابی برخی از افراد جامعه آماده شد. متاسفانه برخی از مسئولان گذشته با الفاظی همچون «جوانها باید جوانی کنند» و این گونه حرفها از الفاظ سوءاستفاده کردند؛ درحالی که آنان میتوانستند منظور خود را در قالب کلمات محکم و روشن بیان کنند؛ اما مقصود خود را با کلماتی متشابه و مبهم ابراز کردند که قابل سوءاستفاده بود. عملکرد برخی از مسئولان فضای فرهنگی کشور، جامعه را به سمت بیبندوباری، ترویج ابتذال و گسترش فرهنگ غربی سوق داد، این امر زمینهای برای سوءاستفاده برخی افراد شد.
حمله آقای مداح به روحانی
همچنین در ادامه حملات به دولت سابق یک مداح نیز به رئیس دولت سابق حمله کرده است. مهدى سلحشور، در توئیتی نوشت: «وقتی یکی با لباس روحانیت 8 سال خلاف مشی روحانیت عمل میکند، دودش به چشم روحانی ساده زیست و مهذوبی میرود که مظلومانه هدف گرفته میشود. محاکمه نکردن فرد ولنجکنشین با آن همه ترک فعل نتیجهاش بدبینی عدهای به کل جامعه پاکدست روحانیت میشود.»
حجــاب بهانه است، نقد روحانی نشانه است
پر واضح است که در پس حملات به روحانی به بهانه حجاب موارد دیگر نهفته است. حسن روحانی در ماههای گذشته کوشیده است به بهانه نقد دولت، به زمین بازی سیاست در ایران بازگردد. او برای رسیدن به این مقصود در تلاش است خود را منتقد دولت کنونی قرار داده و از این منظر بیشترین نقد را به عرصههایی که دولت سیزدهم در آن ناکام مانده وارد میکند. نقدهایی که از سوی هواداران دولت سیزدهم مورد توجه قرار گرفته و به بهانه این نقدها به روحانی میتازند، علت ناکامیهای دولت را ریلگذاری اشتباه دولت قبل اعلام میکند و حتی پیشبینی میکنند حسن روحانی با نقد دولت رئیسی تلاش دارد در انتخابات مجلس آینده ورود کرده و موضعگیری منتقدانه فعلی علیه دولت را به موضعگیری علنی علیه ابراهیم رئیسی تبدیل کند. هرچند تلاش حسن روحانی برای ورود به انتخابات مجلس از سوی نزدیکان وی تکذیب شده است اما صحنه سیاست صحنه احتمالات است. بعید نیست روحانی تلاش داشته باشد که نزدیکان خود را در انتخابات بعدی به مجلس فرستاده و خود به رقیب ابراهیم رئیسی در انتخابات 1404 تبدیل شود. البته این سادهترین تحلیل در این ارتباط است و چه روحانی بخواهد این مسیر را بپیماید و چه تنها قصد داشته باشد، دولت فعلی را صرفا نقد کند، چنین تصمیماتی موجب میشود صحنهآرایی سیاسی طرف مقابل و حامیان دولت رئیسی نیز دچار تغییر شود.
انتهای پیام