به این وضعیت رسیدگی کنید!
مصطفی، از مخاطبان انصاف نیوز، در ایمیلی ارسالی نوشت:
به وضعیت کودکان کار؛ مهاجرین سرشماری نشده برخی سازمان های مردم نهاد حامی حقوق کودکان رسیدگی کنیم.
به کودک سرشماری نشده خدمات اجتماعی آموزشی نمی‌دهند چون غیر قانونی در ایران به سر می‌برند، در مدارس دولتی ثبت نام نمی شوند اما در حجم بسیار در جامعه دیده می شوند آنها در کار گاه ها بکار گمارده می شوند آنها وجود دارند قانونی یا غیر قانونی؛ آنها کار می کنند، اجاره داده می شوند، فروخته می شوند و … همه می دانیم کودک نباید کار کند، کار او و به کار گماردنش عملی مجرمانه وغیر قانونی‌ست اما همه آنها را در حین کار دیده‌ایم!
کودکان در سمن‌های حامی حقوق کودک نیز بکار گرفته می شوند. آنها بهانه‌ی بقای همان سازمان های مردمی شده‌اند با اندک خدماتی که به کمک مردم به آنها می‌دهند. عده‌ای خود را درمان روحی شخصیتی می‌کنند و گاه مسأله به دعواهای سیاسی – جناحی نیز کشیده می‌شود. بسیاری اندک دانش و تخصص دانشگاهی خود را روی کودکان پیاده می‌کنند. با آزمون و خطاهای بسیار کودکان دفتر تمرین آنها می‌شوند. گاه و بیگاه دولت ها آنها را موضوع دعوای خود می‌کنند، سازمان‌های بین المللی بارها با آنها سلفی می‌گیرند، ده‌ها صندوق بین المللی به اسم کودکان پر می‌شود مردمان متمولی نیز به آنها کمک می کنند.
همین امر موجب شده تا عده ای بدون هر گونه ضرورتی کشور خود را ترک و به امید بهره مندی از چنین وضعیتی راهی ایران و کناره های شهرهای بزرگ شوند با اجاره خانه ها بالاتر معضلات اجتماعی فراوان! آنها بدل به انسان های سرباری می شوند که تن به گدایی دادن و نوعی مفت خوری را به زندگی انسانی و مطالبه گری حقوق خویش ترجیح می دهند. به اسم آنها انجمن و جمعیت های غیر دولتی تأسیس می کنند، موسسات نیز از رهگذر همان کودکان کسب موقعیت و نان می کنند. برخی به آنها بدون گذراندن واقعی مراحل آموزشی مدرک تحصیلی می دهند. سازمان های دولتی که طبق قانون به کودکان خدمات آموزشی اجتماعی نمی دهند اما از وجود کودکان کار و مهاجر مطلع هستند. آنها باخبرند در فلان انجمن وجمعیت چه تعداد کودکان مهاجر و کار تردد می کند. انجمن ها وجمعیت ها از همان دولتی مجوز گرفتند که می گوید حق ندارد به آن کودکان خدمات آموزشی بهداشتی اجتماعی ارایه دهد!
سازمان های مردم نهاد در کنار تبلیغ از خود هیچ اقدام موثری برای رفع بلاتکلیفی کودکان در کارنامه ی خود ندارند اما هر روز به شکلی از مردم طلب کمک مالی و تجهیزاتی می کنند. بر اساس مطالعات و تحقیقات نگارنده انجمن ها حامی کودکان هیچ کودکی را از کارگری و بلاتکلیفی نجات نداده اند برخی. آنها را بهانه‌ی فعالیت سیاسی ساخته‌اند و سیستم های آموزشی آنها تابع هیچ تعریف مشخص آموزشی اجتماعی نیست. به اسم کودکان از مردم و برخی نهاد های دولتی و بین المللی کمک جمع می کنند. افراد به شکل روابط سکتاریستی وکاملا بسته جذب این جمعیت وانجمن می شوند و اگر با روند فعالیت آنها مخالفتی کنند حذف می شوند. مردم حقیقتن دلسوز میان دو گزینه دولتی بی طرف و خصوصی ها با ساختار بسته و گاه دیکتاتوری گیر کرده‌اند.
اینها تنها بخشی از تعارض و تضاد موجود در بخش کودکان کار؛ نقش قابل نقد دولت وسازمان های مردم نهاد است. به عنوان یک فعال اجتماعی هنری برای کودکان از نزدیک با برخی از سمن ها، دستگاه های دولتی، رسانه ها و متخصصین این حوزه تماس گرفتم، عکس و فیلم تهیه شد اما متاسفانه کودکان ابزاری در دست دولت و بخش خصوصی است. در چنین وضعیتی آنها مضاعف استثمار می شوند. در این میان نهادهای بین المللی مسئول در بخش کودکان علی رغم داشتن وظیفه سازمانی هیچ اقدامی برای نجات کودکان مهاجر و کودکان کار از وضعیت پیش گفته انجام نمی دهند. هیچ نهادی اکنون از تعداد و محل سکونت کودکان و محل کارشان اطلاع دقیقی ندارد. دولت نقش بی طرف را گرفته؛ انجمن ها صرفن به اسم آنها انجمن شان را می گردانند و کودکان بی دفاع نه تنها وضعیت اسفبارشان بهبود نمی یابد بلکه در نهایت به معضل اجتماعی برای جامعه بدل می شوند.
مردم و انجمن ها دلسوز کودکان چرا به سازمان های بین المللی مسول و دستگاه دولتی هیچ اعتراضی نمی‌کنند؟!! شاید چون بقایشان به استمرار همین وضعیت پارادوکسیکال بستگی دارد. متاسفانه در آن سوی مسأله هم هستند خانواده‌ها و کودکانشان که نه تنها نیازمند کمک نیستند که در آمد ماهانه ای بیشتر از یک کارمند وخانواده ی ایرانی دارند. برخی از کودکان موضوع ما وضعیتشان در تهران وشهرهای بزرگ به مراتب بهتر از یک خانواده کارگری است؛ آنها از خدمات سازمان های مردم نهاد که با کمک مردم دلسوز فراهم شده سوء استفاده می کنند به نوعی مفت‌خوری و گدا پروری اجتماعی را رواج می دهند. به نظر می رسد در گام نخست باید سازمان‌های مردم نهاد را نقد کرد تا راهی برای شفاف شدن وضعیت اسفبار پیش گفته گشوده شود در غیر این صورت کودکان کار و نیازمند یاری؛ صرفن ابزار بیلان سازی برای مدعیان حمایت از کودکان نه تنها هیچ دردی از آنها درمان نمی شود بلکه کمک های مردم دلسوز به شکم عده ای فرصت طلب یخته می شود. این دور و تسلسل را متوقف کنیم!
انتهای پیام
مدافعان سرمایه سالاری عدم دخالت دولت را در همه شئون می خواهند. انصاف نیوز چرا در مورد آموزش و پرورش رایگان طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی چیزی نمی نویسد؟؟؟ لابد چون مطابق نظر سرمایه سالاران این از اصولی است که اکثریت علمای خبرگان قانون اساسی تحت تاثیر کمونیست ها نوشته شده اند!!!!!؟؟؟؟؟بروید وضعیت بی خانمانها در شهرهای بزرگتری کشور سرمایه سالار با بیشترین درآمد سرانه را ببینید.سرمایه سالاران خواستارفقیر شدن طبقه متوسط و مرگ فقرا هستند.
والدین می گویند مدارس دولتی ، برای کودکان ایرانی جا ندارند چه توقعی از اموزش اتباع دارید . البته ما اطراف تهران.زندگی می کنیم نمی دانم باقی شهرها چه خبر است . ( قابل توجه طرفداران افزایش جمعیت )