دولت گذشته در زمان حال
رضا صادقیان، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی با عنوان «دولت گذشته در زمان حال» نوشت:
راز و رمز استفاده و ارجاع مکرر دولتمردان فعلی به دولت گذشته حکایت انتقاد از کمکاری چهرههای سابق در ساختار نهاد اجرایی نیست، بلکه مسیر نسبتاً همواریست برای رهایی از واقعیتهای جاری امروز.
دولت سیزدهم همانند دولت دوازدهم، یازدهم، دهم و نهم نه در زمان حال که دائم مشغول طی مسیر روی پل گذشته و امروز است. چنین رفتن و آمدنی روی پل امروز به گذشته نه برای پند گرفتن، آزمودن را دوباره نیازمودن و تدبیری برای حل دشوارههای امروز است و نه سودای بازنگری در سر میپرواند، بلکه این مسیر را طی میکند که دائم گذشته را بدون در نظر گرفتن شرایط حاکم بر اقتصاد، سیاست و جامعه برای تحقیر و نفی دیگری زنده نگاه دارد.
«دولت گذشته» برای دولتمردان نمیمیرد و اساساً بدون تاریخ انقضاء است، بلکه همچون موجودی مومیایی قابلیت به نمایش گذاشتن توسط دولتمرد امروز را در هر کوی و برزن دارد. بدون شک دولت گذشته از زمان آغاز تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری و حتی در فردای اعلام نتایج برای اکثریت شهروندان به پایان میرسد و بخشی جدانشدنی از تاریخ این کشور میشود. اما برای دولتمردانی که به تازگی سوار اسب سرکش قدرت، تصمیمگیری و سیاستگذاری شدهاند شروع داستان ارجاع مکرر به دولت گذشته است. تازه ابتدای سرکوب دولت گذشته فرا میرسد.
از منظر صاحب قدرت امروز، دولت گذشته جایی از تاریخ رسمی است که ما بینهایت میتوانیم به آن مراجعه کنیم. دیگری و خصوصاً رقیبان سیاسی گذشته و امروز را تحقیر کنیم. با توسل جستن به رسانههای فرمایشی به آنان بتازیم. روایت دیگری از رویدادها ارائه کنیم، همانند آنچه از زبان ظریف توسط یکی از نمایندگان مجلس نقل شد اما اساساً آن گفته و جمله وجود خارجی نداشت.
دولت گذشته چیزیست که امکان نفی کامل آن وجود دارد. موجود زندهای که جانش در عالم واقع به پایان رسیده و دیگر خونی در رگهایش نیست، اما دولتمرد امروز برای توجیه آمارهای بیکاری، کاهش توان خرید شهروندان، تورم، تنگتر شدن روابط خارجی و حتی وجود بطریهای پلاستیکی در آب رودخانه به سراغ آن میرود و روحی تازه در کالبد بیجان دولت گذشته میدمد.
گویا برای دولتمرد ایرانی همیشه باید پای دولت گذشته در میان باشد تا هر کدام از مشکلات امروز را با حوالت دادن به دولت گذشته رفع شده بداند. فارغ از اینکه گذشته و خصوصاً دولت گذشته میتواند منبع سرشار درس آموزی، یادگیری، تدبیری برای ملک بوده و باشد.
انتهای پیام