خرید تور تابستان

حمله ای در فارس به سروش محلاتی

سعید صلح میرزایی در فارس طی یادداشتی نوشت: سروش محلاتی در سخنرانی روز دوم تیرماه در شرح نماز دهه‌ اول ذی‌حجه گفت:«اگر برای مردم جهنم درست شد نمی‌توان توقع داشت مردم اصول و قواعد یک زندگی مطلوب را که شرع مقدس ارائه کرده است رعایت کنند. خداوند ابتدا آتش را خاموش کرد و آرامش را به زندگی آنها برگرداند، سپس به موسی‌ بن عمران فرمود بیا آماده شو و برنامه زندگی انسانها را دریافت کن. در این شرایط می‌توان از مردم توقع و انتظار داشت.»

در این یادداشت با مرور نکاتی به 2 سؤال پاسخ داده شده است: آیا احکام و الزامات دین برای دوران آسایش مادّی است؟ هدف امثال سروش محلّاتی از این سخنان چیست؟

1- سال‌ها است که سروش محلاتی، نقل محفل جریان‌های متمایل به غرب و سخنران محافل سران فتنه است. رسانه‌های آنها نیز دوست دارند که از عنوان «آیت‌الله» برایش استفاده کنند. سخنرانی‌هایش کمک‌کار روحانی و خاتمی و رسانه‌های ضدّ انقلاب بوده است. حال سؤال این است که مسأله‌ی او چیست؟ و کجای بازی دشمن با سخنان او کامل می‌شود؟

2- از این بخش سخنرانی او برداشت می‌شود که می‌انگارد: دین برای دوران خوشی است و احکام شریعت، در زمانه‌های سخت و عسرت، نازل نمی‌شود. او از قرآن کریم برداشت کرده است که تورات پس از نجات بنی‌اسرائیل و گذر ایشان از نیل و غرق شدن فرعونیان، نازل شده است و قبل از آن، تکالیف و احکام و الزامات شرعی برای بنی‌اسرائیل وجود نداشته است.

2- او در همین سخنرانی به تخلّف بنی‌اسرائیل و گوش سپردن به سامری اشاره کرده است و انگاره‌ای که در ابتدای سخنرانی گفته است را فراموش کرده است. اگر تکلیفی برای بنی‌اسرائیلیان وجود نداشته چه دلیلی برای توبیخ ایشان پس از بازگشت حضرت موسی (علیه‌السّلام) وجود داشت؟

3- گویا این شخص که ظاهراً ادّعای اجتهاد نیز دارد و مدرّس درس خارج است فراموش کرده است که شریعت موسوی، دنباله‌ی شریعت ابراهیمی بوده است. «وَ مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهیمَ خَلیلاً»(سوره‌ی نساء، آیه‌ی 125) دین حنیف، از حضرت ابراهیم به حضرت اسحاق و از او به فرزندش حضرت یعقوب منتقل گردید و بعد در فرزندان و نوادگان ایشان دنبال شد و پس از حکومت حضرت یوسف (علیه‌السّلام) در مصر، بنی‌اسرائیل به آنجا کوچ کردند و لذا نمی‌توان گفت که بنی‌اسرائیل بدون احکام و شریعت بوده‌اند بلکه برخی از آیات(سوره‌ی آل‌عمران، آیه‌ی 93)، نشان می‌دهد که براساس حکم حضرت یعقوب، برخی از امور حلال، بر بنی‌اسرائیل حرام بوده است.

4- انگاره‌ی باصطلاح دین‌شناسانه‌ی سروش، با اصل فلسفه‌ی دین که جهت دادن به همه‌ی حرکات و سکنات انسان و جامعه برای به تکامل رساندن انسان است، در تضاد می‌باشد. با نگاه به تاریخ ادیان نیز در می‌یابیم که از ابتدای بعثت پیامبران الهی که دائماً با مشکلات و دشمنی‌ها همراه بوده، تکالیف وجود داشته است.

شاید بتوان گفت جز در سال آخر عمر پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) هیچ‌گاه راحتی و آسایش مادّی به طور کامل وجود نداشته است امّا در تمام آن 22 سال، تکالیف متعدّدی برای مسلمانان وجود داشته است چه دوران مکّه که دوران سخت شکنجه و شعب را در خود داشت و چه دوران مدینه که توام با جنگ و حمله و خیانت کفّار و اهل کتاب و منافقان بود. و اصلاً در این دوران است که مردان اصلی دین ساخته می‌شود.

کمااینکه امیر المؤمنین (علیه‌السّلام) در نامه‌ی 45 نهج‌البلاغه فرمودند: «بدانید آن درخت که در بیابانها پرورش یافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطیف، پوستى بس نازک. آرى، درختان بیابانى را به هنگام سوختن، شعله نیرومندتر باشد و آتش بیشتر.»

5- البتّه اصل تدریج در فعلیّت یافتن احکام و همچنین در نظر بودن شرایطی همچون اضطرار و عسر و حرج برای صدور احکام ثانویه قابل انکار نیست و این با انگاره‌ی عالم مورد پسند رسانه‌های زرد، تفاوت دارد.

6- فارغ از بحث علمی و سستی انگاره‌ی سروش محلّاتی، این نکته باید در نظر خواننده‌ی محترم باشد که چرا در دوران جهاد فرهنگی و حقوقی مؤمنان برای مقابله با جنبش گناهکاران و دشمنان پوشش عفیفانه، و در دورانی که شهدا و مجروحانی در زمینه‌ی نهی از این منکر تقدیم شده است، کسانی همچون سروش، اصرار دارند این مطالبه را با به رخ کشاندن مشکلات معیشتی، غیر دینی جلوه دهند. آیا او و هم‌فکرانش که ملبّس به لباس روحانیت هستند، معتقدند که بقیه‌ی تکالیف الهی هم باید فقط در دوران آسایش پیگیری شود؟ واقعاً مسأله‌ی سروش محلاتی‌ها چیست؟

7- او همچنین تلویحاً با سیاه‌نمایی شرایط کشور و ندیدن پیشرفت‌ها و تلاش‌های مسؤولان خدوم و گروه‌های خودجوش مردمی برای سازندگی کشور و کم کردن آلام مردم و همچنین افزایش رفاه نسبی، همچون هم‌قطارانش، تکمیل‌کننده‌ی جنگ شناختی دشمن است.

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

یک پیام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا