توانمندی میمون ها در یادگیری اصوات

امین شاکری، دانش آموخته دکتری ارتباطات در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی توانمندی میمون ها در یادگیری اصوات نوشت:

تحقیقات علمی در مورد ارتباط غیر کلامی با انتشار کتاب «بیان احساسات در انسان و حیوانات» چارلز داروین در سال ۱۸۶۱ آغاز شد. از آن زمان، تحقیقات زیادی در مورد انواع، تأثیرات و بیان ارتباطات و رفتارهای غیرکلامی انجام شده است.

در حالی که این ارتباطات به‌قدری ظریف هستند که ما آگاهانه از آن‌ها مطلع نمی‌شویم. انواع ارتباطات غیرکلامی شامل حالات صورت، حرکات فرا زبانی مانند بلند‌بودن تن صدا، زبان بدن، تعیین حریم شخصی، نگاه چشمی، لمس کردن، ظاهر و پوشش است.

دانشمندان این را ثابت کرده اند که حیوانات هم همانند انسان ها، زبان مخصوص و ارتباطی با همدیگر دارند. آنها معتقدند که حیوانات با صداها و حرکات بدن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

جانوران دارای برخی ویژگی‌های ذاتی هستند که از آنها برای نشان دادن احساسات خود استفاده می‌کنند؛ اما این احساسات مانند کلماتی که در زبان بشر مورد استفاده قرار می‌گیرند، شکل نگرفته‌اند.

نوزاد انسان، همان شکل از ارتباطات را در قالب گریه و حرکات بدن به کار می‌گیرد. اما آنها به تدریج کلمات را یاد می‌گیرند و از لغات به عنوان نوعی شیوه ارتباطی استفاده می‌کنند.

یکی از یادگیری های مهمی که دانشمندان بر روی آن مطالعات عمده ای انجام داده اند و به کشف بعضی از قوانین آن موفق شده اند، مطالعه چگونگی یادگیری در حیوانات است.

دانشمندان پس از بررسی و آزمایشات خود بر روی رفتار حیوانات، متوجه شدند که حیوانات نیز همانند انسان ها دارای قدرت یادگیری می باشند. اما یادگیری حیوانات بر اساس نوع آنها، با هم متفاوت است.

به طور مثال، یادگیری میمون با یادگیری سایر حیوانات تفاوت های زیادی دارد. اما مقایسه کردن یادگیری انسان با حیوانی همانند میمون ها، کاملاً اشتباه است؛ زیرا که دراین مقایسه، متغیر عقل انسان در نظر گرفته نشده است، درحالی که متغیر عقل در انسان، مهمترین عامل یادگیری او به شمار می رود که حیوانات فاقد آن می باشند. به طور مثال میمون ها، دارای نوعی یادگیری است، اما یادگیری او به سبب عدم تعقل و ذهن قوی و توانایی سخن گویی، همانند انسان نمی باشد.

به طور کلی یادگیری در حیوانات از طریق یادگیری اجتماعی (Social learning) است. یادگیری اجتماعی، به نوعی یادگیری گفته می‌شود که با دیدن یا اندرکنش با جانوران دیگر، فراهم می‌شود.

یادگیری اجتماعی در انواع گونه های جانوری دیده شده‌است. نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که میمون‌ها هم می‌توانند با روش‌های جدید آموزشی، الگو‌هایی مثل دستور زبان یا اصوات را بیاموزند.

محققان دانشگاه زوریخ با مطالعه روی اورانگوتان‌ها در سوماترا و بورنئو به این نتیجه رسیدند که میمون‌ها توانایی یادگیری رفتارهای اجتماعی و انتقال آنها به نسل‌های بعد از خود را دارند.

همچنین نتایج تحقیق جدیدی که از سوی دانشگاه برکلی کالیفرنیا، دانشگاه هاروارد و دانشگاه کارنگی ملون در مجله «ساینس ادوانسز» منتشر شده است، نشان می‌دهد که روش‌های فکری انسان‌ها و میمون‌ها بیش از آنچه که تا پیش از این تصور می‌شد، به هم نزدیک است.

میمون ها که یکی از باهوش ترین حیوانات هستند به درستی می تواند این اعمال را یاد بگیرند و به کار ببندند. این حیوانات قادر به تشخیص و تکرار صداها هستند و در برخی موارد، می‌توانند صداهای جدید را یاد بگیرند.

این ویژگی ممکن است به دلیل تکامل اجتماعی و ارتباطاتی میمون‌ها باشد. همچنین برقراری ارتباطات صوتی به میمون ها این امکان را می‌دهد تا احساسات، نیازها، و هشدارهای مختلف را به دیگر اعضای گروه خود منتقل کنند.

پژوهشگران برای دست یابی به نتایج نحوه یادگیری در میمون ها، نوزادان میمون های ماکاک بومی ژاپن را با نوزادان میمون های ماکاک بومی جنوب آسیا عوض کردند.

میمون های هر دو منطقه برای ارتباط برقرار کردن از صداهای یکسانی مانند صداهای نرم، صداهای خشن، عوعو کردن و جیغ زدن استفاده می کنند و در شرایط متفاوتی هر کدام از این صداها را به کار می برند.

این آزمایش نشان داد میمون ها هنگام تولد نیز می دانند برای ارتباط برقرار کردن در چه شرایطی باید از چه نوع صدایی استفاده کنند و تجربه و شرایط اجتماعی تاثیری روی آنها ندارد.

نتیجه گیری:

در بیشتر گونه های جانوری شیوه ارتباط برقرار کردن امری ژنتیکی است و حیوانات ازهنگام تولد توانایی برقراری ارتباط با هم نوعشان را دارند و مکان به دنیا آمدن حیوان فرقی نمی کند زیرا بخش زیادی از شیوه ارتباط برقرار کردن آنها به وسیله ژن های شان مشخص شده است.

مطالعات نشان داده‌اند که ارتباط بین موجودات زنده، مبنایی ژنتیکی دارد. به عبارتی دیگر، بیشتر گونه‌های جانوری با توانایی رمزگشایی و صحبت به زبان هم‌نوعان خود متولد می‌شوند. بسياري از میمون ها قادرند به وسيله اصوات ارتباط برقرار كنند و اين اصوات مي تواند موجب جوابگويي ديگر اعضاي گروه آنها شود.

منابع:
توماسلو مایکل. (1400). خاستگاه‌های ارتباطات انسانی (ترجمۀ: شاه قاسمی، احسان). تهران: علمی فرهنگی
)Galef, Bennett G.; Laland, Kevin N. 2005. “Social learning in animals: Empirical studies and( theoretical models”. BioScience.
نویسندگان دویچه وله فارسی (1399)، « الگوهای فکری میمون‌ها و انسان‌ها وشباهت نزدیک آنها به یکدیگر» برگرفته از دویچه وله فارسی

انتهای پیام