یادداشت فارس علیه فرخنژاد، صادقی، صمدی و بایگان
فارس نوشت: روند اظهارات هنجارشکنانه و رفتارهای عجیب و غریب برخی هنرپیشه‌ها و ورزشکاران از وقایع مهرماه سال گذشته شدت گرفته است. برخی ذهنیت سازی های ناشی از عملیات روانی دشمن که سقوط نظام را القا می کرد دلیل این خطای شناختی و تغییر رفتار می‌دانند و عده‌ای نیز ضریب خوردن این رفتارها در رسانه های خارجی که نیاز دیده شدن سلبریتی ها را ارضا می‌کند عامل آن می‌دانند
خبرگزاری فارس: روز گذشته محمد صادقی بازیگر سریالهای تلویزیونی، ویدئویی را در صفحه مجازیش منتشر کرد و در حالتی که لاک ناخن زده بود و گوشواره به گوش داشت ماموران پلیس را به دلیل تذکر به بی حجابان تهدید به قتل کرد. این ویدئو به سرعت در فضای مجازی دست به دست شد و واکنش های متعددی را به همراه داشت. بیشتر واکنشها به نوع پوشش و آرایش این بازیگر معطوف شد. صرف‌نظر از تهدید پلیس، بسیاری پوشش و آرایش عجیب صادقی را به همجنس باز بودن وی منتسب کردند.
محمد صادقی که پیش از این با انتشار مطالبی به صورت آشکار از همجنس بازی دفاع کرده بود، صبح امروز بازداشت شد؛ این بازیگر جویای نام ۳۰ ساله و مجرد در سال ۹۷ در سیستم نمایش خانگی در سریال مانکن ایفای نقش کرده بود و سپس با بازی در سریالهای تلویزیونی افرا و بی همگان در نقش امیرعلی نامش بر سر زبان‌ها افتاد.
روند اظهارات هنجارشکنانه و رفتارهای عجیب و غریب برخی هنرپیشه‌ها و ورزشکاران از وقایع مهرماه سال گذشته شدت گرفته است. برخی ذهنیت سازی های ناشی از عملیات روانی دشمن که سقوط نظام را القا می کرد دلیل این خطای شناختی و تغییر رفتار می‌دانند و عده‌ای نیز ضریب خوردن این رفتارها در رسانه های خارجی که نیاز دیده شدن سلبریتی ها را ارضا می‌کند عامل آن می‌دانند. با این حال رفتارهای اخیر صادقی به قدری مشمئز کننده بود که حتی بی بی سی که اخبار همجنس بازان را به صورت پرحجم پوشش می‌دهد ترجیح داد به آن نپردازد و صرفا خبر بازداشت او را منتشر کرد.
از سوی دیگر اخبار متعددی از خودکشی، طلاق، اعتیاد و کشف حجاب این افراد بارها در رسانه ها منتشر شده است. روانشناسان ریشه بسیاری از این نابهنجاری‌ها را افسردگی ناشی از پوچ گرایی و سبک زندگی غلط می‌دانند.
چند روز قبل انتشار حکم یکی از بازیگران زن که کشف حجاب کرده بود مورد توجه قرار گرفت. در این حکم قاضی علاوه بر حکم ممنوعیت فعالیت در صفحات مجازی وی را به دلیل «بیماری شخصیت ضداجتماعی و نیاز به دیده شدن از طریق هنجارشکنی» به مرکز روانشناسی معرفی کرده است. آزاده صمدی قبل از جداشدن از همسر سابقش هومن سیدی، نقش های زیادی را در سینما و تلویزیون بازی کرده است.
لودگی و ابتذال، خیانت، عشق های مثلثی و مربعی، قمار، الکل و سیاه‌نمایی، فصل مشترک بسیاری از تولیدات سینمایی و سریالهای نمایش خانگی در سالهای اخیر بوده است. محسن محسنی‌نسب کارگردان در این رابطه می‌گوید: «امروز غیر از ژانر لودگی و فلاکت هیچ ژانر دیگری در سینمای ما وجود ندارد. لودگی به دنبال درآمدزایی است و ژانر فلاکت به جایزه در جشنواره‌های خارجی توجه دارد و در کنار این آثار برخی مواقع چند فیلم اجتماعی نیز ساخته می‌شود.»
برخی نیز معتقدند تهیه کنندگان این آثار، مشاهدات پیرامونی خود را تبدیل به فیلم و سریال می‌کنند و این موضوعات با واقعیات زندگی مردم متفاوت است. بهرام معینی منتقد سینما معتقد است وضعیت ورشکستگی صنعت فیلمسازی امروز به خاطر عدم ارتباط مردم با فیلمنامه هاست تا جایی که تهیه کنندگان برای فروش آثارشان مجبور می شوند با جنجال آفرینی توجه به فیلم خود را افزایش دهند و حتی در مواردی به منتقدین پول می‌دهند تا علیه آنها بنویسند تا توجهات بیشتری جلب کنند.
با این حال اتفاقات پس از مهرماه گذشته و حذف خودخواسته بسیاری از این چهره ها، فرصتی را برای صداوسیما و بازار فیلم و سریال ایجاد کرده تا با حذف لایه ای از ابتذال بتوانند باز طراحی مجددی برای سامان دادن به عرصه هنر و سلبریتی ها داشته باشند. متخصصین معتقدند مدیریت سلبریتی ها نیازمند برخورد عالمانه و قاطعانه است.
حالا که آنها با این اعمال واقعیت خود را نشان دادند و عملا خود را حذف کردند برای چهره های جدید و مدیریت آنها باید برنامه ریزی دقیق داشت. عدم قاطعیت و تساهل بیجا افراد را جری تر می‌کند. این دست سلبریتی ها صرفا به دنبال دیده شدن و کسب پول برای سبک زندگی پر هزینه شان هستند. عواملی که می توان با توجه به آن مانع بسیاری از هنجارشکنی های آنها شد.
عدم وجود سیستم پاداش و تنبیه در نظام حکمرانی ما از نواقصی است که مشکلات بسیاری را در کشور ایجاد کرده است. در کنار لزوم حمایت از خیل عظیم هنرمندان شریف و متعهد که مطابق فرهنگ و اخلاق کشور فعالیت می کنند باید محرومیت های اجتماعی و جریمه های بازدارنده مالی و قضایی برای هنجارشکنان در نظر گرفته شود. مساله ای که نیازمند مدیریت واحد و متمرکز است.
انتهای پیام
