سفارت طالبان را تعطیل کنید
نماینده مردم سیستان می‌گوید طالبان حقابه هیرمند را نمی‌دهد و فریاد العطش مردم به گوش مسئولان تبدیل به عادت شده است
به گزارش روزنامه سازندگی، فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دیروز درباره ندادن حقابه هیرمند از سوی طالبان گفته که «بحث راه‌های غیر دیپلماسی مثل تعطیلی سفارت طالبان در دستور کار یکی از کمیته‌های شورای عالی امنیت ملی است». او گفته که «پس از هشداری که رئیس جمهور به حاکمان افغانستان داد انتظار دولت، مجلس و مردم بر این بود که اتفاقی بیفتد و اقدامی انجام شود ولی متاسفانه اتفاقی نیفتاد». نماینده مجلس پیشنهاد داده که «می‌توانیم ارتباطات سیاسی، تجاری و اقتصادی‌مان که از مسیر چابهار از طرق مختلف است را کاهش دهیم. ما خیلی از ابزارها را داریم که می‌توانیم از آنها استفاده کنیم». همزمان معین‌الدین سعیدی، نماینده مردم سیستان در نشست علنی دیروز یکشنبه، یکم مرداد ماه مجلس در تذکری درباره موضوع کمبود آب در استان سیستان‌وبلوچستان گفته که «روزهای عزاداری حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) شباهت‌های عجیبی با تشنگی مردمان استان سیستان و بلوچستان در بخش‌های سیستان و بلوچستان دارد.»
به گفته او «۳ ماه است که مردم روستای کلانی یک قطره آب هم دریافت نکردند و یک تانکر آب به قیمت یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان در آنجا توزیع می‌شود که مشکلات عدیده‌ای برای مردم ایجاد کرده است». سعیدی می‌گوید، فریاد العطش مردم به گوش مسئولان تبدیل به عادت شده است. او از وزیر نیرو خواست فکر عاجلی برای این وضعیت بی‌آبی استان سیستان و بلوچستان کند.
سایه خشکسالی
سال‌هاست که خشکسالی بر سر استان سیستان و بلوچستان سایه افکنده و این وضعیت هر سال بدتر می‌شود و با شروع فصل گرما، نگرانی‌های مردم این استان برای ادامه حیات در سرزمین مادری شدت می‌یابد. در این میان اگرچه برخی مسئولان گاهی اظهاراتی را درباره مردم این استان به زبان می‌آورند و وعده‌هایی را برای حل مشکلات‌شان می‌دهند اما تاکنون قدم موثری برای حل موضوع کم‌آبی این استان برداشته نشده است. احمد وحیدی، وزیر کشور روز دوشنبه ۲۶ تیر امسال در حاشیه بازدید از کارخانه زرد بند و سینره درباره مساله آب در سیستان و بلوچستان گفت: «موضوع سیستان وبلوچستان از چند جهت برای ما مورد توجه است. چندین طرح برای تامین آب در این منطقه وجود دارد و دولت اقداماتی را در این خصوص آغاز کرده است؛ از جمله ساخت و ایجاد چاه‌های ژرف. بعضی از چاه‌ها هم حفر شده و اقداماتی نیز برای انتقال آب انجام شده است. موضوعات خوبی نیز در دستور کار دولت قرار دارد». وی همچنین گفته است: «موضوع آب و تامین آن جزو اولویت‌های جدی است که به طور ویژه در دستور کار دولت قرار دارد اما اجرای برخی طرح‌ها، اقدامی کوتاه مدت نیست و در حال انجام است و انتقال آب از یک نقطه به نقطه دیگر، زمان‌بندی خاص خودش را دارد.»
حقابه‌ای که پرداخت نمی‌شود
علاوه بر خشکسالی به عنوان یک رخداد طبیعی، یکی از مشکلات اصلی کمبود آب در استان سیستان‌وبلوچستان، مناقشه ایران و افغانستان بر سر حقابه رودخانه هیرمند است؛ مناقشه‌ای که شاید برای اکثر مردم حکم یک خبر را دارد اما برای اهالی این استان حکم از بین رفتن دام‌ها و زمین‌های‌شان و در نتیجه از بین رفتن کل دارایی و زندگی‌شان را دارد. طی معاهده‌ای که بین ایران و افغانستان در سال ۱۳۵۱ منعقد شده، افغانستان باید سالانه ۸۲۰ میلیون متر مکعب از حقابه هیرمند را به ایران بدهد؛ اما در سال‌های گذشته از پرداخت حقابه ایران سر باز زده و با ساخت سد کجکی و بعد از آن ساخت بند کمال‌خان به نحوی مسیر رودخانه هیرمند را تغییر داده که حتی در صورت بروز سیلاب نیز آب به جای ایران وارد گودزره شود. بعد از آنکه در بهار امسال هشدارهای ابراهیم رئیسی به طالبان برای تامین حقابه ایران با واکنش توهین‌آمیز و تند حاکمان افغانستان روبه‌رو شد، هیاتی از ایران و طالبان برای حل این مشکلات وارد گفت‌وگو شدند. حسین امیرعبداللهیان- وزیر امور خارجه – یازدهم خرداد درباره مذاکرات میان ایران و افغانستان گفت: «در موضوع حقابه ما از مسیر حقوقی و از مسیر سیاسی مساله را در دستور کار داریم و اخیراً به سفیر ایران در افغانستان ماموریت داده شد تا مسائلی که در این بین وجود دارد را از نزدیک بررسی و حل‌وفصل کند». وی افزود: «در این رابطه اقداماتی انجام شده و خوشبختانه مقامات طالبان هم مذاکرات خوبی با سفیر ایران در افغانستان داشته‌اند و به نتایج خوبی داریم دستیابی پیدا می‌کنیم که امیدوار هستیم پس از اینکه ابعادش روشن‌تر شد، بتوانیم جزئیات آن را بیشتر برای افکار عمومی توضیح بدهیم». با این حال هر چند وزیر خارجه از نتایج خوب این مذاکرات خبر داده بود اما تاکنون تغییری در وضعیت مردم سیستان‌وبلوچستان مشاهده نشده و آنها روزهای زیادی را در بحران کم‌آبی می‌گذرانند؛ تا جایی که در روزهای گذشته فیلمی از یک زن سیستانی به همراه فرزندش در فضای مجازی منتشر شد که با شکایت از وضعیت این استان می‌گفت: «اسم سیستان را خط بزنید و خشکستان بنامید، قبرستان بنامید».
آلوده‌ترین شهر ایران
علاوه بر اثرات مستقیم خشکسالی بر زیست مردم این استان و از بین رفتن زمین‌های کشاورزی و دام‌ها، بحران کم‌آبی استان سیستان و بلوچستان را گرفتار مشکلات متعددی از جمله بحران آلودگی هوا و افزایش گرد و خاک، فقر، بیکاری و در نتیجه مهاجرت اجباری کرده است تا جایی که این استان در بالای فهرست استان‌های مهاجرفرست کشور قرار گرفته و سالانه تعداد زیادی از روستاییان این استان به علت این مشکلات به شهرها و استان‌های دیگر مهاجرت می‌کنند. همچنین در روزهای گذشته، رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت گفت که «زابل» به دلیل بروز توفان‌های گرد و غباری، آلوده‌ترین هوا را در میان شهرهای کشور دارد. بر اساس اعلام مدیرکل مدیریت بحران سیستان و بلوچستان در پی موج جدید وزش باد در پنج شهرستان زابل، زهک، هامون، هیرمند و نیمروز حدود هزار و ۳۰۰ نفر از مردم این مناطق در روزهای پایانی تیرماه راهی بیمارستان و مراکز درمانی شدند. مردم سیستان و بلوچستان سال‌هاست با روی سخت زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و اینکه چند روزی در سال اسم.شان در صدر خبرها و بر سر زبان‌ها می‌افتد به این معنی نیست که مابقی سال از زندگی نرمالی برخوردارند. حالا فقط چند روزی است که نام این استان محروم در اخبار زیاد شنیده می‌شود.
انتهای پیام
