هادی سروش: برخی برای توجیه فساد موجود می‌گویند که در حکومت امیرالمؤمنین هم فساد بود!

حجت الاسلام هادی سروش در جمع عزاداران حسینی در ورامین گفت: کار مهم امام حسین تشخیص فسادی بود که می‌توانست دین و انسانیت را تباهی کند.

به گزارش انصاف نیوز، او با توضیح “فساد” و نقش تخریبی آن در بنی امیه گفت:

واژه‌های کلیدی در کلام امام حسین مثل امر به معروف و نهی از منکر،‌ سلطان جائر، فساد به کار رفته است. امام حسین در مورد فساد، در مسیر کوفه در ملاقات با شاعری به نام فرزدق فرمود:
“یا فرزدق ان هولااء القوم  اظهروا الفساد فی الارض…” یعنی؛ من با مردمی مواجهم که از شیطان اطاعت می‌کنند و زمین را به فساد کشیدند، دین را تعطیل کردند و معاصی اجتماعی تقویت کردند، اموال مردم را برای خودشان برداشتند (یعنی چیزی به عنوان بیت المال قرار ندادند)

این عبارت “اظهروا الفساد” ریشه در آیه ۴۱ سوره روم دارد؛”ظهر الفساد فی البر و البحر…” گاهی روزگار یک روزگاریست که فساد در خشکی و دریا موج می‌زند! این حالت را امام حسین که معصوم است و یک فرد سیاسی و حزبی نیست، از جامعه خود خبر داده.

امام این فساد را دیده است که می‌گوید کل زمین فساد زده است؟
آیه ۲۴ سوره نمل آیه ۴۱ روم را تفسیر کرده: که آن فساد فسادی است که از طرف زمامداران ایجاد می‌شود و همه را می‌گیرد .. آیه سوره نمل از زبان ملکه: آن الملوک إذا دخلو قریه افسدوا فیها ..
زمام داران وقتی وارد جایی می‌شوند آن زمام دار شروع به فساد می‌کند که مردم عزی را ذلیل می‌کنند.

وی گفت: فساد سه شکل دارد: فردی، شبکه‌ای، فساد سیستماتیک؛ این همان مورد اشاره‌ی امام است، فسادی که از بالا به جامعه وارد می‌شود و کسی نیست که در پی علاج آن فساد در جامعه باشد!

امام حسین در روز عاشورا به فساد سیستمی تصریح دارد و بعد به فساد فردی و می‌فرماید: “هدایای حکومت یعنی همان رانت‌های از بیت المال که به شما دادند با شما کاری کرده که دیگر صدای پسر فاطمه را نمی‌شنوید؛ قد انخزلت عطیّاتکم و قد ملئت بطونکم من الحرام”

نکته اینجاست؛ کسانی که رانت می‌گیرد و می‌دهند، این فساد قبیح خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند این پولی بوده که ما حق داشتیم به هر که صلاح بدانیم بدهیم! و از حیطه اختیارات خودمان است! قرآن در سوره بقره می‌فرماید: “والله یعلم مفسد من المصلح”!

سروش درباره رانت دهی‌ها و رانت خواری‌ها، که فرهنگ معاویه بوده گفت:

معاویه صریحا اعلام کرد؛ “زمین مال خداست و من جانشین خدا روی زمین هستم و تمام اموال عمومی مال من است و چیزی به کسی دادم اختیار دارم و اگر هم ندهم چون می‌توانم ندهم!” تعبیر “ظهر الفساد” که در سخن امام حسین آمده و از آیه سوره روم گرفته شده، فساد سیستمی است که از بالا یعنی زمامداران می‌آید و کسی هم در مقام مبارزه با آن نیست!

به گفته‌ی او، علامه طباطبایی جلد ۲ تفسیر المیزان ص۹۷ از فساد سیستمی که بر زمین احاطه پیدا می‌کند مطالب مهمی دارد و می‌گوید: چنین فسادی علائمی دارد؛ در آن جامعه حال مردم خوب نیست، دین داری رو به ضعف می‌رود و جامعه پر از اختلاف می‌شود و چهارم اینکه دین بازی افراد قرار می‌گیرد!

در “ظَهَر الفساد” نباید فقط متوجه، فساد مالی بود، بلکه انواع فسادهای معنوی و اخلاقی هم مطرح است. فسادهای مانند تملق، نفاق و چاپلوسی و ریاکاری و ..
فساد معنوی هم مانند فساد مالی مفسد را زیر و رو می‌کند، در نهج البلاغه است؛ یک آجر غصبی دریک بنا، آن را زیر و رو می‌کند.

نکته دیگر؛ با فساد نمی‌شود با فساد مبارزه کرد یعنی رفتار فسادگونه که نمی‌تواند فساد را جمع و جور کند همانطوریکه مفسد نمی‌تواند مصلح باشد.
جمله‌ای حضرت زهرا (س) دارد و خیلی مهم است، فرمود: “به بهانه گرفتن کف روی شیر آن را به کلی تا آخر مخفیانه نوشیدید!” یعنی به بهانه اصلاح آمدند و به تمام معنا مفسد بودند!

سروش با توجه به برخی از سخنرانی‌های نادرست گفت:

امروز متاسفانه برخی برای توجیه فساد موجود دریک سیستم آمدند و می‌گویند در حکومت امیرالمؤمنین هم فساد بوده! عجبا! درحکومت علی فساد بوده؟! اولا امام علی ۵ سال حکومت کرد و نه ۴۰ سال! و ثانیا او را به زور وارد حکومت کردند و او از حکومت فساد زده مطلع بود. و ثالثا در همان مدت اندک حکمرانی خود دو سخن گرانبها دارد؛ اول اینکه گفت من وقتی وارد حکومت شدم که یک غلام و لباس شخصی داشتم الان هم همان را دارم. و سخن دومش این بود؛ در حکومت من، کسی نیست که شب زیر سقفی نباشد و یا با شکم گرسنه بخوابد! آیا آنچنان حکومتی با آن سابقه و آن مدت اندک و آن موفقیت‌های بزرگ باید ملاک اینطور قضاوتی شود؟

انتهای پیام