اجبار «اصلاحات» به صندوق رای به چه معناست؟
امتداد، ارگان رسانه ای حزب اتحاد ملت نوشت: این روزها جریان راست (اصولگرایان سابق) از لاک دفاعی خارج شده و به جای آنکه تلاش کنند تا زمین سیاست مساعد برای حضور همه گروه ها و جریان هایی شود که می توانند از مردم «نمایندگی» دریافت کنند، زبان به تهدید گشودند. یک طرف محمدرضا باهنر تهدید می کند که در صورت عدم حضور اصلاح طلبان در انتخابات «باید منتظر برخورد هسته سخت قدرت باشند» آنطرف روزنامه صبح نو متعلق به قالیباف با زبان تهدید مینویسد اصلاح طلبان «بهتر است به جای دادن آدرس غلط و خط و نشان کشیدن، به قاعده همان ادعای مطالبه «توسعه سیاسی»، پای صندوقها حاضر شوند.»
🔹اولا مبنای این اصرار مشخص نیست. آیا آنها که به دنبال مشارکت حداقلی هستند، دلشان برای رقابت تنگ شده است؟ این دسته همانهایی هستند که اتفاقا با کلاه گذاشتن بر سر جریان پایداری در سال 98 و بیان این مساله که «اصلاح طلبان قرار است در شب آخر با تکرار خاتمی یکبار دیگر صندوق را فتح کنند» پایداری را وادار به وحدت کردند. آیا نیاز آنها به وجود رقیب برای این است که بار دیگر «کلاه وحدت» را برسر جریان پایدرای گذاشته و لیست پدرخوانده های اصولگرایی را خودیها تحمیل کنند؟
🔹یا آنکه نگران مشارکت در انتخابات هستند؟ به نظر میرسد نباید آنها نگرانی از این بابت هم داشته باشند. به جای این نگرانی بد نیست نگاهی به روزنامه کیهان چاپ روز سه شنبه 14 تیرماه 1402 بیندازند که با خوشبینی از آینده انتخابات حرف میزند. به اعتقاد این روزنامه موانع افزایش مشارکت «ناکارآمدی و سوءتدبیرهای عمدی در دولت روحانی» بود به علاوه اینکه «کرونا نقش حداقل 11 درصدی در کاهش مشارکت» داشت. همچنین از نظر کیهان «منفیبافی و سیاهنمایی مدعیان اصلاحات علیه انتخابات، عدم امکان رأی دادن ایرانیان خارج از کشور در برخی کشورها به دلیل عدم انجام تدارکات لازم از سوی دولت نیز در کاهش مشارکت نقش داشت.»
🔹حالا به حمدالله دولت روحانی به پایان رسیده و دوسال است دولت رئیسی پله های ترقی و پیشرفت را طی میکند. مجلس انقلابی بر سر کار است و نهادهای قدرت به جای دوگانگی که اشخاصی چون صفار هرندی آن را مضر میدانستند، به حالت یکدستی کامل رسیده است.
🔹کرونا پایان یافته و همین عامل خود به خود به تعبیر کیهان 11 درصد به مشارکت انتخابات می افزاید. ضمن آنکه انشاءالله امسال ایرانیان خارج از کشور دسته دسته و کرورکرور به جای میتینگهای داخل اروپا، به پای صندوق های رای می روند تا از میان پایداری و حدادعادل و لیست لاریجانی به یک کدام از آنها رای دهند. دیگر هیچ مانعی برای تصاحب دوباره مجلس باقی نمانده است. با این حال نکته مهم اینجاست که جریان راست (خصوصا طیف قالیباف) بهتر است به جای تمرکز بر اینکه آیا اصلاحات در انتخابات حاضر خواهد شد یا نه، فکری به حال این مساله بکند که جریان های درونی راست این بار شرط پذیرش قالیباف در ریاست یک قوه را چشم داشتن به قوه دیگه قرار ندهند.
انتهای پیام