خرید تور تابستان

با مشخص شدن زندان‌های امام صدر، دست کم امروز به روند پیگیری کمک کنید

حمید قزوینی، نویسنده، به مناسبت ۹ شهریور ۱۴۰۲ چهل و پنجمین سالگرد ربایش امام موسی صدر، نوشت:

این روزها اخبار جدید درباره پرونده ربایش امام موسی صدر و نحوۀ پیگیری آن، امیدهای تازه‌ای را به وجود آورده است.

دولت و دستگاه قضایی لبنان امیدوارند با همکاری دولت لیبی بتوانند زمینه‌های پیگیری را بیش از پیش تقویت کنند.

سال گذشته با مصاحبه قاضی حسن الشامی رئیس کمیته رسمی دولت لبنان برای پی‌گیری پرونده، مشخص شد که رهبر ایرانی شیعیان لبنان، از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۲ در منطقه امنیتی «جنزور» در حومه طرابلس زندانی بوده‌ و سپس برای ۷ یا ۸ سال به زندانی در پایگاه هوایی «سبها» منتقل شده و بار دیگر در طرابلس به زندان «مکتب النصر» برده می‌شود و پس از چند سال مجدداً به سبها بازگردانده شده است.

همچنین هانیبال قذافی فرزند معمر قذافی حاکم معدوم لیبی، پس از دستگیری در لبنان، اطلاعات مهمی را درباره زندان‌های سری امام موسی صدر در دوره‌های مختلف در اختیار زاهر حماده، قاضی پرونده قرار داد.

مجموعۀ این اطلاعات، فرضیه شهادت در ابتدای ربایش و حتی تا سال‌ها پس از آن را رد کرد و بار دیگر دلایل امنیتی و حقوقی و اخلاقی مرتبط با پیگیری آزادی امام موسی صدر و دو همراهش را به همۀ طرف‌ها یادآور شد.

نکتۀ حائز اهمیت درباره اخبار مذکور، رد ادعای آن دسته از افراد و مسئولان و چهره‌های سیاسی است که در ۴۵ سال گذشته، دائماً بر شیپور شهادت و بی فایده بودن پیگیری نواختند و فرصت‌های فراوانی را با کوتاهی و بی عملی از بین بردند.

درباره این گروه که بعضاً از نفوذ امنیتی و سیاسی و اجرایی هم برخوردار بوده‌اند، حرف‌هایی هست که طرح آن‌ها مجال دیگری می‌طلبد، لکن اخبار فعلی و اعلام آمادگی دولت طرابلس برای همکاری، افق‌ جدیدی را پیشِ روی کمیته پیگیری گشوده که نیازمند حمایت دیگران است.

بر این اساس از همۀ آن‌ها که به هر علتی در چند دهه گذشته گام موثری برای پیگیری و آزادی امام موسی صدر و همراهانش برنداشته‌اند، می‌توان انتظار داشت حداقل برای جبران بخشی از آنچه گذشته و پیشگیری از آسیب‌های بیشتر، در موقعیت فعلی به روند پیگیری پیوسته و با همراهی خانواده، ظرفیت‌های موجود را از انفعال خارج کنند.

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

یک پیام

  1. بعید بدونم کسی از زنده بودن ایشون خوشحال نشه اما هیچ نشونه ای یا سندی یا لااقل ی دلیل منطقی بر زنده بودنشون نیست اگر ایشون زنده نگرداشته باشن حتما منظوری دارن دیگه بعد از گدشت این همه سال ی درخواستی ،معامله ای ی کاری باید انجام میشد دیگه علاوه بر اینکه زندانی کردن و مخفی نگرداشتن تا این همه سال خودش کار اسونی نیست اونم در کشوری که انقلاب شد و خیلی از اسناد به دست مردم افتاد خیلی از زندانیها ازاد شدن و … در اخر امیدوارم ایشون زنده باشن و روزی به کشور برگردن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا