بازی خیره کننده رونالدینیو در سن 43 سالگی + فیلم

دیداری دوستانه با پیشکسوتان باشگاه بارسلونا برگزار شده است که ویدیوهای رونالدینیو مورد تحسین قرار گرفته است.

سایت پلنت فوتبال در این باره نوشته است:

هشت سال از آویختن کفش های رونالدینیو برای همیشه می گذرد و بیش از یک دهه از زمانی که او در اروپا در اوج خود بود می گذرد.

لمینه یامال، جدیدترین بازیکن شگفت انگیز بارسلونا که به تازگی در اولین بازی خود برای اسپانیا گلزنی کرده است، رونالدینیو جدید لقب گرفته است. او حتی زمانی که نماد برزیلی توپ طلای خود را دریافت کرد، به دنیا نیامد.

نسل کاملی از فوتبالیست‌ها در حال عبور از آن‌ها هستند که خیلی جوان بودند و نمی‌توانستند رونالدینیو را در بهترین حالت خود ببینند. با این حال، نام او به‌عنوان پرچم‌دار باقی می‌ماند، مانند هزاره‌هایی که در دهه 90 بزرگ شدند و دیگو مارادونا را از دست دادند.

اینکه بگوییم خیابان ها رونالدینیو را فراموش نمی کنند مانند این است که بگوییم مایلز دیویس در نواختن ترومپت بد نبود. رونالدینیو قهرمان خیابان هاست که فراموش نمی شود. او از ژانر فراتر می رود.

حتی در حال حاضر، در سن 43 سالگی و پس از آن همه سال زندگی خوب، رونالدینیو هنوز هنگام قدم زدن در زمین ها برای مسابقات خیریه عصبانی می شود.

آخرین نمونه، بازی تیم افسانه های بارسلونا در مقابل ماکابی هیفا در اسرائیل بود. تیم بارسلونا شامل ریوالدو، لودویک جولی و خاویر ساویولا بود، اما این رونالدینیو بود – مثل همیشه – که نمایش را ربود.

دولتمردان بزرگ بارسلونا با نتیجه 5-1 پیروز شدند و از پشت به زمین آمدند و هر پنج گل را در نیمه دوم به ثمر رساندند. رونالدینیو درست قبل از شروع یک ساعت، میهمانان را جلو انداخت، اما حتی بهتر از آن، یک دویدن انفرادی مضحک بود که در دوران بازی حرفه ای خود به آن افتخار می کرد.

مسلماً پسرهای قدیمی مکابی قانع‌کننده‌ترین چالش‌ها را انجام ندادند، اما او با این وجود توانست سه چالش را پس از یک داد و ستد سریع انجام دهد تا وارد جعبه حریف شود.

حتی به نظر می رسید که آخرین تکه تکه پا به طرز لذت بخشی برای دور زدن نیر داوودویچ کافی باشد، اما دروازه بان مکابی تقریباً موفق شد توپ را به عقب برگرداند.

دینهو هنوز از همه بازیکنان بارسا در ترکیب فعلی بهتر است 😂

اما لحظه بدون توپ حتی در بازی بود که نقطه برجسته واقعی بود.

او که با آن پوزخند علامت تجاری به تماشاگران نگاه می کرد، به نظر می رسید که با حرکت آهسته و با ظاهری کاملاً اجرا شده حرکت می کند تا از یک مهاجم تندرو زمین فرار کند، گویی آنها یک مدافع کناری نومانسیا از سال 2005 هستند.

رونالدینیو در مصاحبه ای احساسی چند سال پیش یادآور شد: «دلم برای همه چیز تنگ شده است، به خصوص دوستانی که در این مسیر پیدا کردم.

“گاهی اوقات ما بیشتر از خانواده خود با هم تیمی های خود وقت می گذرانیم. دلم برای تمرین، مسابقات، گپ زدن با هم تیمی هایم تنگ شده است. فکر می کنم دلم برای همه چیز تنگ شده است.»

بازنشستگی من خیلی زود بود، اما من هنوز زندگی بسیار فعالی دارم و در سراسر جهان زیاد سفر می کنم.

“راستش را بخواهید، من ننشسته ام که به این موضوع فکر کنم. من بسیار راضی هستم، بازی را متوقف کردم زیرا از کاری که در فوتبال انجام داده بودم راضی بودم. این احساس من است، من از همه چیزهایی که به دست آورده ام راضی هستم.”

مدت‌ها پس از بازنشستگی، رونالدینیو هنوز هم در زمین فوتبال به نظر می‌رسد.

انتهای پیام