یادداشت یک نویسنده درباره بمباران بیمارستان غزه

زهرا عبدی، نویسنده طی یادداشتی در اینستاگرام خود نوشت:

.
چیزی که در خلال یک جنگ زودتر از انسان می‌میرد، انسانیت است.
شب گفتند بیمارستان در غزه، توسط اسراییل با خاک یکسان شده و فردایش عکس‌ها و روایت‌های دیگری پیدا شد. گذاشتم چندی بگذرد. هنوز حقیقت کاملا پیدا نیست اما یک چیز بر من واضح و مبرهن است و ان اینکه در جنگ هیچ طرفی پاکیزه نخواهد ماند و نمی‌تواند از آلودگی به شیطان مبرا بماند.

در زمان جنگ ایران و عراق بیمارستان کرمانشاه کلا بمباران شد.
بیمارستان‌ها، مدرسه‌ها و پناه‌گاه‌ها در خرمشهر با خاک یکسان شدند.
عکس‌های بمباران شیمیایی حلبچه را یادمان نرفته.
دزفول زیر موشک‌باران…
هیچ جنگی محدود به نیروهای نظامی نمی‌ماند، چون سیاستمداران نیاز به دیوار گوشتی دارند.
شرف، همان ساعت اول جنگ گلوله‌ای صاف به قلبش می‌خورد.
هیچ فرقی بین بمباران بیمارستان در غزه با بمباران بیمارستان و مدرسه‌ی کرمانشاه نیست( من اینجا عکس نگذاشتم. اما هر که توانست، عکس ها را گوگل کند و ردیف طولانی کودکان کشته‌شده‌مان را ببیند)
امروز در فلسطین میدانی به یاد صدام حسین وجود دارد.
این انسان فاسد، هنوز قهرمان فلسطینی‌هاست.
آه که مضامین و معناهای والا از مهم‌ترین قربانیان جنگ‌اند.

روز شد و مردم عکس‌های بیمارستان غزه را دیدند. حتا سقف کاذب پشت‌بام هم نریخته بود!
دو هزار کشته در بیمارستان، فردایش تقلیل یافت.
اشتباه برداشت نکنید. حتا یک کشته هم در بیمارستان جنایت علیه بشریت است و انسان باشرف باید محکومش کند.

حرف من استانداردهای دوگانه‌ی افراطیون است.

اگر […] در وجود آنکه روحش را به شیطان فروخته، هیچ دردی حس نمی‌شود اما برای کودک فلسطینی هوار می‌کشد.

حرفم این است که در جنگ‌ها دنبال انسانیت نگردید.
تمام جنگ ها بر اساس جابجایی پول و منافع اقتصادی است.
ما باید با هشیاری از افتادن در دام شیاطین خودداری کنیم. کسانی که با خرید و فروش خون بچه‌های ما کاسبی می‌کنند. کسانی که بچه‌های نوجوان و غواص ما را دست بسته به دشمن می‌سپارند و نامش را می‌گذارند عملیات فریب.
من فاجعه‌ی بیمارستان غزه را(مسبب‌اش هر طرف جنگ باشد) شدیدا محکوم می‌کنم و راستش را بخواهید به سبب آنکه معتقدم اول باید به فکر روشنایی چراغ خانه‌ی خودمان باشیم، برخود واجب می‌دانم یادآوری کنم کودکان کشته‌شده‌ در بیمارستان کرمانشاه و بچه‌های دست‌بسته‌ی عملیات فریب کربلای پنج را.
و حالم ناخوش می‌شود از دیدن مجسمه‌ی شیطانی چون صدام در فلسطین.

انتهای پیام