یحیی قائدی: چرا دچار بی‌پرسشی می‌شویم؟ [+ فیلم]
یحیی قائدی فیلسوف به موضوع «اهمیت پرسشگری» می‌پردازد و به منافع پرسشگری و علت‌های بی‌پرسشی می‌پردازد.
یحیی قائدی، دانش‌آموخته فلسفه، در صفحه شخصی خود منتشر کرد: «اجازه دهید بحث را با این سؤال آغاز کنیم که وقتی از پرسشگری سخن می‌گوییم، دقیقا از چه چیزی حرف می‌زنیم و چه مفهومی را دنبال می‌کنیم؟
به نظر من ابتدا باید به این مسئله بپردازیم که پرسش چیست؟ از کجا می‌آید؟ چگونه از انسان برمی‌آید؟ که پس از آن پاسخ بدهیم چه سودمندی‌هایی دارد.
برای پاسخ دادن به این پرسش می‌توانیم بگوییم وقتی نمی‌پرسیم چه اتفاقی می‌افتد تا برسیم به این‌جا که وقتی می‌پرسیم چه اتفاقی رخ می‌دهد. یعنی می‌توان گفت پرسش را در مقابل نبود پرسش قرار می‌دهیم. ما وقتی نمی‌پرسیم، یعنی در وضعیتی روتین، ثابت، وارسی‌نشده و نبود تردید قرار داریم.
این وضعیت وارسی‌نشده، جامد، ثابت و نبود تردید وضعیت‌هایی است که ما به لحاظ روان‌شناختی به آن‌ها عادت می‌کنیم، بعد مایل به تغییر آن‌ها نیستیم. درواقع پرسش، تردید به وضعیت‌های جامد، راکد، وارسی‌نشده و عادت‌شده است. وقتی ما درباره آن‌ها تردید کردیم، پرسش برمی‌خیزد و شکل می‌گیرد.
پرسشگری چیست؟
پرسشگری مفهومی است که انسان‌ها را وادار می‌کند نسبت به چیزها در یک فرایندِ تردیدِ مدام باشند.
با استفاده از پرسشگری قرار است به چه چیزی برسیم؟
پرسش برای رشد، پیشرفت و تحول است. این تحول، متحول شدن ذهن فردی و ذهن اجتماعی است. ما برای این پرسش می‌کنیم که اوضاع بهتر و گزینه‌های احتمالی قوی‌تر و بهتر را کشف کنیم و قرار است به زندگانی، اوضاع و وضعیت سنجیده‌شده‌تر برسیم.
بسیاری از نابسامانی‌های زندگی فردی و اجتماعی بشر حتی در همین اوضاعی که زیست می‌کنیم به خاطر نپرسیدن و تردید نکردن است.
پرسیدن موجب تحول جامعه انسانی می‌شود. بعید می‌دانم بشر توانسته باشد رشد کند، مگر این‌که تردید کرده باشد.
ما از رهگذر پرسشگری، هم به لحاظ فردی و هم به لحاظ اجتماعی، به وضعیت انسانی‌تری میرسیم. به نظر می‌رسد بخشی از دیدگاهی که مطرح کردید بر اساس اندیشه‌های دکارتی درباره مفهوم شک باشد.»
انتهای پیام
