چگونه «آمریکاستیزی» که در انقلاب نبود، تبدیل به اصلی‌ترین گفتمان انقلاب اسلامی شد؟ | یادداشت صادق زیباکلام

✍️صادق زیباکلام طی یادداشتی در کانال خود با تیتر «چگونه «آمریکاستیزی» که در انقلاب نبود، تبدیل به اصلی‌ترین گفتمان انقلاب اسلامی شد؟» نوشت:

🔹️نسل‌های بعد از انقلاب، غیرممکن است باور کنند که انقلاب اسلامی نه به‌دنبال «آمریکاستیزی» بود و نه «نابودی اسرائیل». چون از خردسالی که به‌مدرسه رفته‌اند، «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» دعای صبحگاهی‌شان بوده. اما واقعیت آن است که نه «مرگ بر آمریکا» و نه «نابودی اسرائیل»، در انقلاب نبودند. آیت‌الله «خمینی» در چهار ماهی که در فرانسه بودند، ۱۲۸ مصاحبه انجام دادند، که در هیچکدام، نه در خصوص دشمنی با آمریکا و یا نابودی اسرائیل، سخنی نگفتند. اما از همان ماه‌های نخست انقلاب، «آمریکاستیزی» روح و جسم انقلاب شد. به‌نحوی که اگر کسی از انقلاب علم و اطلاعی نداشت، تصور می‌کرد که کل آن انقلاب به‌خاطر مبارزه با آمریکا بوده و مردم خواستۀ دیگری نداشته‌اند.

🔹️اگرچه بسیاری از نسل‌های بعد ……

🔹️من در کتاب «اِشغال؛ انقلاب دوم، تولد آمریکاستیزی» (پدیدآورندگان: صادق زیباکلام و حسام بشرویه‌نژاد کریمی، انتشارات روزنه، چاپ دوم: ۱۴۰۰)، نشان داده‌ام که چگونه «آمریکاستیزی» علیرغم آنکه جز آرمان‌های انقلاب نبود، توانست بدل به گفتمان اصلی انقلاب شده و تمامی اهداف و آرمان‌های دیگر انقلاب را به حاشیه براند. فقط به این مقدار بسنده کنم که رقابت سیاسی میان اسلام‌گرایان و مارکسیست‌ها باعث به‌وجود آمدن «استکبارستیزی» و دشمنی با آمریکا گردید و مواهب سیاسی آن برای [برخی] باعث تداومش تا به‌امروز شده. از جملۀ این مواهب، ریختن کاستی‌ها و ضعف‌ها بر سر دشمنی آمریکا و متهم ساختن توطئه‌های آن کشور علیه ایران است.

🔹️می‌ماند سؤالی که در گفت‌وگوهایم در دانشگاه‌ها با اصولگرایان مطرح می‌کنم. من از آن‌ها می‌خواهم که یک مورد (بیشتر هم نه، فقط یک مورد) نشان دهند که «آمریکاستیزی» از ابتدای انقلاب، چه ثمری و چه نفعی برای منافع ملی ایران در بر داشته؟ و من متقابلاً یک‌دوجین مورد نشان می‌دهم که اصرار بر «استکبارستیزی»، «دشمنی با آمریکا» و «نابودی اسرائیل»، چگونه از فردای انقلاب تیشه به ریشۀ منافع ملی ایران زده است.

انتهای پیام