چرا به آینده ایران امیدوارم | مصطفی ملکیان پاسخ می‌دهد [+ فیلم]

گفت‌وگوی آزاد AZAD با مصطفی ملکیان، فیلسوف اخلاق درباره‌ آینده ایران (تابستان ۱۴۰۲) را در فایل ویدئویی زیر ببینید. این ویدئو در سایت شخصی مصطفی ملکیان منتشر شده‌است.

«مجری: از سال گذشته، بنا بر اتفاقاتی که افتاد، آن چه به نظر ما رسید این بود که مساله آینده ایران در ذهن مردم سوالی بسیار پررنگ شد. برداشتم این بود که علت پررنگ شدن این پرسش، به عنوان پرسشی واقعی و قدری ترسناک، گیر افتادن بین دو ناامیدی بود: ناامیدی از وضع کنونی و ناامیدی از تغییر وضعیت کنونی. ما در این گفت و گوها تلاش میکنیم ارزیابی کنیم که این سوال چرا به وجود آمد و چه طور به آن باید جواب داد یا مهمتر از آن برای حرکت به سمت آینده ایران چه طور باید عمل کرد که از شر این دو ناامیدی رهایی پیدا کنیم؟

ملکیان: دو مطلب در سوال شما احتمالاً مندرج است:
۱. اساساً، آیا شما امید را بر ناامیدی ترجیح میدهید یا ناامیدی را بر امید؛
۲. آیا مبنایی معقول برای امیدواری وجود دارد که بگوییم بر اساس آن به آینده ایران امیدوار ایم یا نه.

اینها دو مساله اند. ممکن است کسی بگوید به طور کلی امید را بر ناامیدی ترجیح میدهم و به سود امید در برابر ناامیدی استدلال میکنم، ولی در عین حال او مبانیی برای آن امید در نظر بگیرد که آن مبانی مثلاً در مورد ایران صدق نکند، آن وقت، در عین حال که گفته است امید بر ناامیدی ترجیح دارد، ولی گفته است آن مبانی ملحوظ در امید در مورد ایران صدق نمیکند و بنابراین این جا دیگر امید به معنای نوعی خیال اندیشی و رویاپروری است. آن چه امید را از آرزواندیشی و خیال پروری و رویاپردازی جدا میکند این است که در امید مبانیی ملحوظ اند که در آرزواندیشی آن مبانی نیستند.

انتهای پیام