خاطرات هاشمی ۱۲ آذر سال ۷۹ | «رهبری به مدعیان مردمسالاری تاختند»
انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیتالله اکبر هاشمی در ۱۲ آذر سال ۱۳۷۹ را در ادامه میخوانید:
شنبه ۱۲ آذر ۱۳۷۹ | 5 رمضان ۱۴۲۱ 2 دسامبر ۲۰۰۰
پیش از ظهر، مجمع [تشخیص مصلحت نظام]، جلسه داشت. سیاستهای کلی مشارکت مردمی در امورکشور، در دستور بود. کلیات یک بند تصویب شد. عصر برای افتتاح هشتمین دوره نمایشگاه [بینالمللی] قرآن [کریم]، به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رفتم. از بخشهای مختلف بازدید کردیم. سپس در جمع حضار، خیرمقدم دکتر [عطاءالله] مهاجرانی، [وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی] و گزارش آقای [احمد] مسجدجامعی، [معاون فرهنگی وزیر ارشاد] را شنیدیم. تعداد ۳۰ شخصیت خارجی از ۱۵ کشور هم شرکتکردهاند. سخنرانی کوتاهی در مورد اهمیت و جامعیت قرآن و اثر نمایشگاه نمودم.[۱]
برای مراسم افطار به مسئولان نظام، به دفتر رهبری رفتیم. آقای [سیدمحمد] خاتمی، [رییسجمهور]، صحبت کوتاهی کرد. رهبری صحبت مفصلی داشتند و در لفافه به مدعیان مردمسالاری تاختند و مردمسالاری دینی را بهگونهای معنا کردند که شباهتی به مردمسالاری غربی ندارد.[۲] بعد از افطار به دفترم رفتم و تا ساعت هفت، کارها را انجام دادم و به منزل آمدم.
عراق، امروز صدور نفت خود را قطع کرده؛ برای گرفتن امتیاز از سازمان ملل و با اعلان آمریکا، انگلیس، عربستان و کویت، مبنی برجایگزین نفت عراق، از بالارفتن قیمت نفت جلوگیری شده است. دادگاه عالی آمریکا که قرار بود، امروز به بحران انتخابات پایان دهد، رأی خود را تا وقت نامعلومی تأخیر انداخت.
مجمع عمومی سازمان ملل، چهار قطعنامه به نفع فلسطینیها و علیه اسراییل تصویبکرد. آمریکا و اسراییل مخالف بودند؛ به خاطر اینکه حق وتو[۳] در مجمع نیست، آمریکاییها نمیتوانند اعمال قدرت کنند. بسیاری از علمای اهل سنت، در مصر و عربستان و پاکستان و اندونزی، فتوای تحریم کالاهای آمریکا و اسراییل را صادرکردهاند.
[۱] – در بخشی از این سخنرانی آمده است: «فکر اینکه خداوند رئوف، قادر و حکیم با همه اسماء و صفات بىنهایت، با ما حرف زده و راه ما را مشخصکرده باشد، خیر و شر ما را به ما گفته باشد و با لطف راه تکامل، ترقى و تعالى ما را به ما ارایه کرده و تعهد فرموده که تا همیشه و قیامت این سند محکم بین بشر و خدا را در بین جامعه بشرى محفوظ بدارد، خیلى کارساز است و تا امروز با گذشت قرنها، این وعده الهى تحقق پیدا کرده و قرآن روز به روز شفافتر، درخشندهتر و نورافکنتر در تاریخ مانده است.
آنچه که مربوط به بهتر شدن انسان و جلوگیرى از بدترشدن انسان و کسب سعادت و خوشبختى انسانها است، در قرآن هست. نمىتوان کتابى را سراغ گرفت که به عنوان سند رسالت انسانى مطرح شود و آن انسان با همه مکتبهاى دنیا طرف شود و تحدى کند و آنها را به مبارزه بطلبد و بگوید که این سند من است، شما اگر مىتوانید، نه تمام آن، بلکه یک سوره یا یک آیه را نقض کند یا بهتر بیاورید. خیلىها به فکر افتادند که این ادعاى قرآن را بشکنند و شبیه قرآن بیاورند و یا اشکالى به این بناى عظیم وارد بکنند؛ هیچ کس موفق نشد.» رجوع کنید←کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای ۱۳۷۹»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۴۰۱.
[۲] – آیتالله خامنهای در این سخنرانی، پیروی از هوای نفس و آرزوهای بلند شخصی را دو خطر عمده برای مسئولان نظام اسلامی دانستند و تأکید کردند، نظام مردمسالاری دینی، بهترین ملاک و روش برای آگاهی دولتمردان نظام اسلامی از وظایف خود است. رهبر معظم انقلاب، با تأکید بر اینکه مردمسالاری دینی یک حقیقت واحد است، یک وجه آن را تشکیل نظام و انتخاب مسئولان براساس رأی مبتنی بر شناخت و آگاهی مردم دانستند و خاطر نشان کردند: «وجه دیگر نظام مردمسالاری دینی، وظایف جدی مسئولان و دولتمردان در قبال مردم است و تبلیغ و جنجال برای گرفتن رأی از مردم و سپس به فراموشی سپردن آنان و عدم پاسخگویی به مردم با مردمسالاری دینی سازگار نیست.»
آیتالله خامنهای با تأکید بر اینکه اولینگام برای اصلاحات، اصلاح درون و دوری مسئولان از روشها و منشهای غیراسلامی است، به وظایف دولتمردان در نظام مردم سالاری دینی اشاره و تصریح کردند: «منت نگذاشتن به مردم در قبال کارهای انجام شده، مبالغه نکردن در گزارش عملکردها، پرهیز از دادن وعدههای بدون عمل، خودداری از خودمحوری و خودخواهی در قبال مردم، و ندادن دستور و امر و نهی به مردم به واسطه برخورداری از مقام و منصب، تلاش برای کسب رضایت مردم و خودداری از کسب رضایت صاحبان قدرت و ثروت، از جمله وظایف مهم مسئولان نظام اسلامی است.» ایشان برخورد یکسان با همه مردم و امتیاز ویژه قائل نشدن برای دوستان و خویشان را از دیگر وظایف مهم کارگزاران نظام مردمسالاری دینی برشمردند و افزودند: «ایجاد فرصت و امکانات اقتصادی برای دوستان و خویشان از کارهای ضد مردمسالاری دینی و فساد است که باید با آن مقابله شود.» منبع: تارنمای دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای، بخش بیانات ۱۳۷۹
[۳] – حق وتو در شورای امنیت، به پنج عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد، یعنی ایالات متحده آمریکا، فرانسه، بریتانیا، روسیه و چین داده شده تا از تصویب پیشنویس در این شورا جلوگیریکنند. وتو، اصطلاحی در زبان لاتین به معنای «منع میکنم» است. این واژه برای لغو یکطرفه یک قانون به کار میرود و به این ترتیب وتو قدرت نامحدودی است که میتواند سبب جلوگیری از (و نه تصویب) تغییرات خاص شود. حق وتو براساس اندیشه برتری صلح بر عدالت، در اختیار پنج عضو دایم شورای امنیت قرار گرفته است.
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»
انتهای پیام
