9 دی، فرزند یک بهتان؟

روزنامه‌ی کیهان یکسال پیش در چنین روزهایی به بهانه‌سالروز «9 دیماه»، به سیاق گذشته‌اش در مطلبی به طرح ادعاهایی درمورد رخدادهای پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 پرداخته بود. انصاف نیوز تلاش کرده است تا ضمن بررسی صحت و سقم این ادعاها، برخی رخدادهای عاشورای ۸۸ را بازخوانی کند.

دو نکته‌ای که می‌توان بر روی آن توافق داشت این است که 9 دی مناسبتی است که برای بخشی از جامعه که نادیده گرفتنی هم نیست، قابل احترام است، ولی کسر بزرگی از مردم هم دارای نظری متفاوتند.

بنظر می‌رسد که قضایای سال 88، ازجمله 9 دی، از موضوعاتی هستند که هردوطرف منازعه قصد عقب نشینی از موضع‌شان را درمورد آن ندارند. جنبش سبز، جنبشی سیاسی-اجتماعی بوده است که شاید پس از برخوردهای سخت، بنظر بیصدا شده باشد، اما اثرگذاری آن همچنان در انتخابات ‌92 و 96 و پس از آن در رخدادهای سیاسی ایران غیرقابل چشم‌پوشی است؛ هرچند به‌مرور زمان و با دور شدن از آن رو به کاهش گذاشت.

روزنامه‌ی کیهان در ابتدای مطلب مناسبتی خود برای 9 دی، مدعی شده بود که «در ژوئن 2009، سندی توسط مركز تحقيقات پيشرفته ضد ‌تروريسم و در پايگاه اطلاع رسانی رسمی ‌اینترنتی انستیتو بروکینگز (اندیشکده استراتژیک حزب دموکرات آمریکا) قرار گرفت. در این سند رسمی ‌بخش‌‌ها و ابعادي از پروژه موسوم به «کدام راه به سمت ایران؟» ارائه شده بود كه نشان می‌داد كودتای مخملی سال 2009 (1388) ايران در انديشكده آمريكايي «بروكينگز» طراحي گردید. اين مركز كه توسط ميلياردر صهيونيست به نام «حيیم سابان» راه‌‌اندازی شده، در یک گزارش مفصل 60 صفحه‌‌ای، راهکار اغتشاش عمومی و گسترش آن و سپس استمرار تا مرحله‌ فروپاشی را نشان می‌داد.»

این درحالی است که این متن نه یک سند رسمی، بلکه برخلاف ادعای کیهان مجموعه تحلیل‌ها و مقالاتی از نویسندگان مختلف است؛ از همین «موسسه‌ غیردولتی» منتشر شده و تنها یک فصل آن به موضوع مورد اشاره‌ی کیهان پرداخته است. در ابتدای آن تاکید شده است که «تمام اظهارنظرها یا تحلیل‌های بیان شده، متعلق به نویسندگان است و منعکس کننده‌ی مواضع یا دیدگاه‌های رسمی سیا یا هر آژانس دولتی دیگر ایالات متحده نیست، در محتوا هیچ نکته‌ای را نباید بعنوان ادعای تصدیق دولت امریکا به اطلاعات یا تایید آراء نویسندگان تفسیر کرد یا فهمید». از کیهان که مستنداتش برای یافتن عوامل دولت‌های بیگانه، معمولا خارج از ایران است انتظار می‌رود به کل «سند» ادعایی پایبند باشد.

این نکته را هم باید در نظر گرفت که با انتشار این مقالات، دولت ایالات متحده باید از بهره‌ی هوشی اندکی برخوردار باشد که تنها شانس خود برای انجام «کودتای مخملی» در ایران را لو داده و چنین «اسناد» مهم و تاثیرگذاری را درست چند روز قبل از شروع «پروژه» سوزانده باشد!

نکته‌ی بعدی که این روزنامه‌ی اصولگرا مدعی آن شده بود این است که «در اجرای این طرح بود که فتنه‌گران با چراغ سبزهای متعدد و هدایت گام به گام محافل وابسته، پس از ایجاد اغتشاش و آشوب در روزها و هفته‌ها و ماه‌های پس از برگزاری انتخابات یاد شده، در روز قدس سال 88 به میدان آمدند و شعار «نه غزه نه لبنان» و در روز 16 آذر هم شعار «جمهوری ایرانی» را سر دادند تا اینکه بالاخره… بالاخره در عاشورای 88، آنچه نباید انجام می‌دادند، انجام دادند و با هدایت مراکز خارجی، به عزاداری و عزاداران حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) حمله کرده و خیمه‌ها و تکایای عزاداری را به خاک و خون کشیدند، دست زدند و سوت کشیدند و آنچه سال‌های سال به‌صورت عقده در دل خود و اربابان‌شان مانده بود را داد زدند و بر علیه عمود خیمه انقلاب شعار دادند.»

این در حالی است که با اینکه درمورد عاشورای ۸۸ که ابعادی از آن همچنان مبهم است و هنوز عاملین برخی قتل‌های رخ داده در آن -از جمله کشته شدن سیدعلی حبیبی موسوی که توسط سرنشینان پاترولی مشکی و به ضرب گلوله کشته شد- مشخص نشده است، تنها چند موضوع مطرح شده در آن می‌تواند زوایایی را روشن کند و در تناقض با ادعاهای طرح شده از سوی کیهان باشد؛ از جمله تاکید رهبری بر اینکه برخی رفتارهای رخ داده در این روز را نباید به معترضان نسبت داد؛ سردار حسین نجات گفته بوده است: «فردای روز عاشورای ۸۸ مقام معظم رهبری از طریق دفتر پیامی را به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی دادند مبنی بر اینکه “این اهانت به سیدالشهدا(ع) کار ضد انقلاب بود، گرچه فتنه گران تخلف کردند اما این کار را به فتنه گران نسبت ندهید”. در جریان فتنه ۸۸ کسانی که سابقه بعضا انقلابی داشتند، متعرض سیاست های نظام شدند و از این اعتراض آنها جریانات ضد انقلاب اعم از بهایی‌ها، مارکسیست ها، سلطنت طلبان و منافقین استفاده و به خیابان آمدند به همین دلیل مقام معظم رهبری می‌خواستند صف بندی‌ها با ضدانقلاب حفظ شود.»

عبدالله گنجی، فعال رسانه‌ای «جریان انقلابی» و مدیرمسئول پیشین روزنامه‌ی جوان، وابسته به سپاه، نیز در پاسخ به دانشجویی که حوادث عاشورای ۸۸ را به میرحسین موسوی و مهدی کروبی منتسب کرده بود، گفت: «من شهادت می‌دهم که رهبری در همان موقع فرمودند پرچم امام حسین آتش زدن و اهانت به ابی عبدالله کار این آقایان نبوده است».

از سال 88 تا به امروز نشانه‌ای نیست که سران جنبش سبز یا حتی یکنفر از اطرافیان دست اول آنها، با اتهام مستند و مستدل جاسوسی یا ارتباط با کشور بیگانه یا موسسات آمریکایی و اسرائیلی محاکمه شده باشند. دور از ذهن نبود که جریانی که به هر روشی تا همین امروز هر آسمان و ریسمان بافته شده در هرکجا را نشانی بر ارتباطات خارجی آنها می‌گیرد، اگر حتی یک نقطه در این مورد در دست داشت تا بحال بارها آنها را مورد محاکمه‌‌ قرار می‌داد و لحظه به لحظه‌اش را از پرمخاطب‌ترین شبکه و ساعت صداوسیما پخش می‌کرد. اما علیرغم طرح چندباره‌ی مطالبه‌ی محاکمه‌ی علنی از سوی خود سران جنبش سبز، جریان رسمی تاکنون تن به این کار نداده است که خود محل سوالی جدی است.

علاوه بر اینکه ستاد میر حسین موسوی از همان پیش از انتخابات به رای دهندگان خود در مناسبتی مشابه هشدار داده بوده که قرار است چنین مواردی را برسر راه آنها پیش آورند. دکتر ابوالفضل فاتح رییس کمیته رسانه، اطلاع‌رسانی و تبلیغات مهندس موسوی در تاریخ 6 خردادماه 88 نسبت به احتمال تلاش عده‌ای برای راه‌اندازی کارناوال جشن و پایکوبی‌ در روز شهادت حضرت زهرا (س) و به نوعی تکرار کارناوال عاشورا هشدار می‌دهد و می‌گوید: «با توجه به جهش خیره‌کننده آرای مهندس موسوی در روزهای اخیر، با خبر شده‌ایم که محتمل است عده‌ای با راه‌اندازی کارناوال‌های جشن و پایکوبی و خلق صحنه‌های نامناسب در روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) با شکستن حریم مقدسات به تخریب وجهه مهندس موسوی و حامیانش اقدام کنند؛ از این رو از همه ستادها و گروه‌های حامی تقاضا می‌شود نهایت هوشیاری را حفظ کرده و مردم عزیز را نسبت به اهداف شوم این اقدامات تخریبی مطلع کنند.»

او گفته‌های خود را اینگونه پایان می‌دهد: «پیشاپیش اعلام می‌شود کلیه ستادهای مهندس موسوی در روز شهادت حضرت زهرای اطهر (س) دخت گرامی رسول اکرم (ص)، در تبلیغات خود به تعظیم شعائر اسلامی در سایه پرچم‌های یا زهرا (س) خواهند پرداخت.»

شخص میرحسین موسوی نیز در بیانیه‌ی خود در مورد برخی رفتارهای رخ داده در عاشورای 88 نوشته است: «ما بیزار از کسانی هستیم که بر عرف و اعتقادات دینی و ملی ملت خود احترام نمی‌گذارند. و مضحک است که به ما تهمت اهانت به قرآن، عاشورای امام حسین یا پاره کردن عکس حضرت امام قدس سره زده شود. مسلما حرمت شکنی اگر در روز عاشورا صورت گرفته باشد مورد تایید ما نیست.»

از سوی دیگر کیهان در حالی همچنان بر قصه‌‌ی عاشورای 88 اصرار می‌ورزد، که روایات بسیاری در مورد شباهت‌های میان این ماجرا با پروژه‌ی نخ‌نما شده‌ی «کارناوال عصر عاشورا» -که بزعم برخی یکی از اولین موارد باز شدن باب مباهته بوده است- وجود دارد؛ پروژه‌ای که در آن، زمانیکه نشانه‌های پیروزی سیدمحمد خاتمی در انتخابات 76 آشکار شده بود، برخی نيروهای تندرو، فیلمی را با نام “کارناوال عصر عاشورا” تهیه کردند و در صدد معرفی خاتمی به عنوان چهره‌ای بی‌توجه به ارزش‌های دینی برآمدند. در این فیلم گروهی از جوانان در عصر عاشورا به شادی می‌پرداختند و پلاکاردهایی را نیز در حمایت از سیدمحمد خاتمی در دست داشتند. بعدها مشخص شد که این فیلم سناریویی از پیش طراحی شده برای تخریب خاتمی بوده است! عجیب آنکه کیهان همچنان چنین سناریوهایی را قابل باور می‌داند.

درمورد کارناوال عصر عاشورای 76 نیز بعدا ناطق نوری، رقیب انتخاباتی خاتمی در آن دوره، گفته است: «از کارناوال فوق، نه تنها روحم خبر نداشت بلکه به شدت با آن مخالف بودم. در تمام دوره تبلیغات، سعی من و دوستان ما این بود که اگر می‌خواهید مثبت کار کنید درباره دیگران حرف نزنید. من روی پای ستاد خود ایستاده‌ام و قایلم که آنها تخلفی نداشته‌اند. به هر حال اصل این حوادث بود، اما به نظر من، خلط مباحث شده بود و این که چه کسانی رفتند از آنجا فیلمبرداری کردند و بعد این را بزرگ‌نمایی و کوچک‌نمایی کرده و یک چیزی را تنظیم و نمایش دادند؟ اشکال کار در این بود که این فیلم را مونتاژ کرده بودند تا نشان دهند که طرفداران آقای خاتمی اینها هستند. این مساله هیچ ربطی به من و ستاد انتخاباتی‌ام نداشت، لذا وقتی پیگیری هم کردند هیچ‌کس نیامد به من بگوید که اینها از طرفداران شما بودند. این کار یک عده‌ای بود که بعد هم آنها را بازخواست کردند و این که سرنوشت آنها چه شد نمی‌دانم، بنابراین اصل قصه ممکن بود اتفاق بیفتد و از طرفی یک عده لاابالی هم به عنوان تبلیغات بیرون آمده باشند ولی این ربطی به آقای خاتمی نداشت.»، این تنها یکی از اظهارات درمورد مغرضانه بودن این رخداد است. بعدا اشخاصی با سوابق امنیتی نیز بر ساختگی بودن این موضوع صحه گذاشتند.

در مورد شعارهای مورد اشاره در این متن کیهان نیز مواردی را می‌توان مورد دقت قرار داد؛ نخست اینکه فارغ از مخالفت یا موافقت با چنین شعارهایی، بالاخره این قطعی است که بخشی از مردم -که نمی‌دانیم چه درصدی از جامعه را تشکیل می‌دهند- خلاف سیاست‌های رسمی در منطقه و داخل فکر می‌کنند و دچار زاویه‌هایی تند و جدی با آن هستند که بخش زیادی از آن متاثر از ناتوانی در همراه‌سازی افکار عمومی با خود و اقناع آنها بوده است.

اما ارتباط این موارد با جنبش اصلاحی سال 88 و سران آن، موسوم به جنبش سبز، چیست؟ محمدعلی سبحانی که از مشاوران سیاست خارجی میرحسین موسوی بوده است در گفت‌وگوی خود با انصاف نیوز در مورد همین شعار می‌گوید: «من اصلا معتقدم این شعار «نه غزه نه لبنان» چاهی بود که کسانی برای جنبش سبز ایجاد کردند. جنبش سبز دنبال «نه غزه، نه لبنان» نبود. آقای مهندس موسوی که این موضوع (جنبش سبز) را دنبال کرد، اصلا دیدگاه‌هایش متفاوت بود. من مشاور سیاست خارجی ایشان بودم، همراه تعدادی دیپلمات‌های دیگر مانند آقای صدر، آقای جاوید قربان‌اوغلو، آقای معیری، آقای محبعلی؛ اصلا آقای مهندس موسوی از همه ما درمورد دفاع از فلسطین، درمورد ضرورت نگاه به مسائل جدی و اصولی ایران، خیلی جدی و محکم‌تر بود.»

از گذشته به گواه گفته‌های جداشدگان از کیهان -مثل عبدالرضا داوری که ساختگی بودن خبر دیدار سیدمحمد خاتمی با جورج سوروس را فاش کرد- این روزنامه اخبار و گزارشاتی بهتان‌آمیز کم نداشته که خود نشان دهنده‌ی میزان اعتبار مطالب کشف و منتشر شده از سوی کیهان است!

انصاف نیوز در گزارشی با عنوان «آیت الله بهجت به حسین شریعتمداری: آخرت‌تان سخت است» به خلاف واقع‌گویی‌های متعد کیهان شریعتمداری پرداخته بوده است که می‌توانید اینجا ببینید.

انتهای پیام