محمدحسین ساکت؛ «نخبه ای در شهر خود» و از کشته شدگان حادثه هواپیمای اوکراینی

محمد حسین ساکت یکی از کشته شدگان هواپیمای اوکراینی است که یکشنبه ۲۲ دی ماه سال ۹۸ مقاله ای به یاد او در روزنامه وقایع استان مرکزی منتشر شده است که در پی می آید:

غمِ ساکت

وقایع استان به مناسبت در گذشت «محمدحسین ساکت» نخبه اراکی در سانحه سقوط هواپیمای اکراینی در تهران به معرفی و دلیل مهاجرت وی از شهر اراک می پردازد

کوروش دیباج: حالم بد است، دارم دق می کنم و… این ها بخشی از عناوینی بود که روز گــذشته در گروه ها و شبکه های اجتماعی انتشار یافت. انگار این ماه دی قرار نیست تمام شود هر روز مردم کشورمان با یک شوک اجتماعی و خبر ناگوار از خواب بیدار می شوند. خبر سقوط هواپیمای خط اوکراین کم برای مردم ناگوار و تکان دهنده بود، روز گذشته با انتشار بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح در خصوص علت سقوط هواپیمایی اوکراینی داغ مردم، تازه شد. خبری که می توانست در همان ساعت اولیه انتشار یابد ولی با سه روز تاخیر و انتشار مجدد آن ضربه مهلکی به اعتماد اجتماعی و سرمایه اجتماعی جامعه وارد کرد و هر کسی در پیج، کانال و گروه های مجازی پنهان کردن علت سقوط هواپیما را محکوم کرد و آنانکه که در رسانه ها، کانال ها و حتی گروه های تلگرامی در روزهای گذشته اصابت موشک به هواپیما را تکذیب و مردم جامعه را به کم سوادی رسانه ای متهم می کردند، امروز سکوت اختیار کردند. وقایع استان هم همچون سایر اقشار جامعه از این خبر ناگوار بسیار متاثر شد و به عنوان رسالت رسانه ای خود در شماره های بعدی به عواقب ناگوار این خبر بر جامعه خواهد پرداخت، ولی در این شماره به معرفی یکی از جانباختگان نخبه این سانحه هوایی که اصالتا اراکی بوده از دید دوستان و آشنایان وی خواهد پرداخت و این سوال را مطرح می کند که چرا نخبگانی چون مرحوم دکتر «محمد حسین ساکت» در شهر اراک نماند و از این شهر مهاجرت کرد. دکتر محمدحسین ساکت نخبه اراکی و دانشجوی سال آخر دکترای مهنـــدسی ماشین های ریلی که برای ادامه تحصیل به کشور کانادا عزیمت کرده بود، پسر مهندس اصغر ساکت مهندس بازنشسته شرکت هپکو و سرکار خانم اکرم شکروی دبیر فیزیک دبیرستان های دخترانه اراک است. ایشان جزء اولین فارغ التحصیلان این رشته در ایران بود. محمدحسین دانش آموخته مدرسه نمونه حاج کاظمی اراک است. وی از دانشگاه علم و صنعت در سال ۹۰ فارغ التحصیل شده بود. همسر وی خانم فاطمه کازرانی هم در رشته بهداشت دهان و دندان تحصیل کرده بود و همراه آقای ساکت در هواپیما بوده و جان خود را از دست داده است.

رسانه ها استان و شهر اراک هیچ اهتمامی به معرفی نخبگان خود ندارند
آرش مقیمی، کار آفرین کشاورزی و دوست صمیمی مرحوم ساکت با انتقاد از اینکه رسانه های استان مرکزی بالاخص شهر اراک کمترین اطلاع رسانی از فوت دکتر محمد حسین ساکت داشته اند، گفت: این امر جای بسی تاسف است تمامی رسانه ها و شبکه های اجتماعی حتی رسانه های خارجی به فوت حسین ساکت و سوابق و دستاوردهای علمی اشاره کردند ولی دریغ از رسانه های استان و شهر اراک که این نشان دهنده عدم اهتمام رسانه ها استان و شهر اراک به معرفی مفاخر خود دارند.
وی با بیان اینکه که با مرحوم ساکت از دوران کودکی دوست صمیمی و همسایه دیوار به دیوار وی بوده است، گفت: مرحوم ساکت نوه آقای «شکروی» از خانواده های معروف و شناخته شده اراکی هستند. مادر وی دبیر فرهنگی و پدرشان مهندس کارخانه هپکو هستند. بنده به اتفاق ایشان تحصیلات راهنمایی خود را در مدرسه راهنمایی نمونه «شهید فهمیده» و در مقطع دبیرستان در مدرسه «حاج کاظمی» به اتمام رساندیم
مقیمی ادامه داد: مرحوم ساکت پس از اخذ مدرک دیپلم، کارشناسی خود را از دانشگاه علم و صنعت در رشته ماشین های ریلی گرفت و کارشناسی ارشد خود را در همین رشته اخذ کرد. وی برای ادامه تحصیل در مقطع دکترای تخصصی در دانشگاه «بریتیش کلمبیا» کشور کانادا بورسیه شد. وی به قدری به کشور خود عرق داشت، قرار بود پس از اتمام تحصیل از کانادا برگشته و به کشور خود خدمت کند.

توسعه خطوط ریلی شهر اراک از دغدغه های اصلی مرحوم ساکت بود

وی با بیان اینکه مرحوم ساکت به شهر اراک و توسعه آن علاقه مند بود، گفت: هر چند وی در سن ۱۸ سالگی از شهر اراک به استان تهران مهاجرت کرد ولی در دوران تحصیل کارشناسی و کارشناسی ارشد خود پیگر برای همکاری طرح متروی روی زمینی از اراک به قم بود و حتی زمانی که بحث تاسیس مترو در شهر اراک پیش آمد، به دنبال این بود که نهایت همکاری لازم را برای انجام این طرح در شهر اراک داشته باشد
مقیمی اظهار کرد: ساکت نخبه ای بود که در شهر خود دیده نشد و به عقیده بنده عامل مهمی که باعث شد مرحوم ساکت از شهر اراک به شهر دیگر مهاجرت کند عدم حمایت مدیران شهری و متولیان شهر اراک بود. به عقیده بنده دلیلی که مردم شهر اراک در زمان حیات مرحوم ساکت کمترین اطلاع از سوابق درخشان علمی وی را داشتند کم کاری رسانه ها از پرداختن به این افراد است.
سید علی مهاجرانی یکی از دوستان مرحوم ساکت همچون مقیمی گلایه مند از پوشش ضعیف خبر فوت مرحوم ساکت در رسانه های استان و شهر اراک است، گفت: مرحوم ساکت به دلیل داشتن سواد علمی بالا و سخت کوششی در سال ۸۳ در رشته ماشین های ریلی که در آن سال برای اولین بار این رشته به رشته دانشگاهی اضافه شده بود، قبول شد، وی در دوران تحصیل خود جز دانشجویان ممتاز دانشگاه و رشته خود بودند به همین دلیل کارشناسی را در این رشته ۷ ترمه به اتمام رساند.
وی بـــا بیان اینکه مرحوم ســـاکت جــز اولین فارغ التحصیلان رشته ماشین های ریلی در کشور بوده است، گفت: وی سوابق و فعالیت های ارزشمند پژوهشی برای کشور و سایر کشورهای همچون اتریش، وین و… انجام داد. مرحوم ساکت همیشه به فکر کشورش و بالاخص شهر اراک بود و هر موقع به ایران مسافرت می کرد، حتی المقدور به شهر اراک سر زده و به دنبال همکاری و مشاوره برای انجام طرح های ریلی شهری در شهر اراک بود.
مهاجرانی عنوان کرد: ساکت نقش موثری در توسعه خطوط ریلی شهرهایی چون تهران، مشهد و شیراز داشت و طرح هایی همچون خطوط ریلی شهر شیراز، مهندسی خطوط ریلی مشهد و … با همکاری وی به اتمام رسید. متاسفانه به دلیل اینکه مدیران و متولیان شهری شهر اراک به کارها و طرح های وی اهمیت نمی دادند، فعالیت او در شهرهای خارج از شهر اراک همچون تهران، مشهد، شیراز و … تمرکز پیدا کرده بود.

طرح ها علمی مرحوم ساکت توسط مدیران شهری اراک جدی گرفته نشد
دکتر حسین کمیلی حقوقدان و از دوستان نزدیک مرحوم ساکت با بیان اینکه دکتر ساکت از نخبگان علمی کشور و شهر اراک بود گفت: رتبه قبولی وی در کنکور سال ۱۳۸۳ زیر هزار و پانصد بود. با توجه به اینکه خانواده این مرحوم از قشر فرهنگی و تحصیلکرده جامعه بودند تاثیر مثبتی در تربیت اخلاقی آن مرحوم داشت و همین خصوصیات مثبت وی علاوه بر داشتن سواد علمی بالا باعث تحسین بسیار افراد از وی بود.
وی ادامه داد: مرحوم ساکت همانند فامیلی اش فرد ساکتی بود اهل غوغا نبود کار و فعالیت خود را به نحو احسن انجام می داد، تا جایی که خاطرم است در طرح تونل توحید تهران، خطوط متروی تهران و اتمام آن نقش به سزایی داشت.

کمیلی در پاسخ به این سوال که چرا نخبگانی همچون مرحوم ساکت از شهر اراک به شهرهای دیگر کشور مهاجرت می کنند، پاسخ داد: شهر اراک چه جذابیتی برای فرد دارد که او را از مهاجرت به سایر شهرها باز دارد. شهر اراک، شهر غریب پسندی بالاخص در کارهای صنعتی است و بسیاری که در این شهر در اینگونه حـــرفه ها فعالیت دارند از شهرهای دیگر کشور هستند.
وی در پایان بیان کرد: عامل دیگر مهاجرت افرادی چون مرحوم ساکت بدین خاطر است که امکان درآمدهای مالی بالا در این شهر وجود ندارد و به نــوعی می توان گفت شهر اراک، شهر نخبه کش است.

انتهای پیام