الله‌بداشتی: به تکثر صداها درون جریان اصلاح‌طلب نیاز داریم

برخی منتقدان بیانیه‌ی ۱۱۰ امضایی می‌گویند جبهه اصلاحات و جریان اصلاح‌طلب با این بیانیه‌ دچار انشقاق شده است. سعید الله‌بداشتی، فعال اصلاح‌طلب، در گفت‌وگو با انصاف نیوز دیدگاه‌های خود را درباره‌ی شرایط امروز اصلاحات و اصلاح‌طلبان گفته است که در ادامه می‌خوانید:

آنچه امروز درون جبهه اصلاحات شاهد آن هستیم، مبنی بر شرکت یا عدم شرکت، کنش یا عدم کنش، حضور یا عدم حضور و ….. را جدال بین امید و یاس می‌دانم. حضور جریان انحصارطلب در ارکان مختلف حكومت و دولت، بخشی از آن، نتیجه‌ی سیاست عدم فعالیت و عدم مشارکت گروهی از دوستان است. متاسفانه نتیجه‌ی حضور این اصولگرايان و تندروهای پايداری، هم هر روز در زندگی مردم قابل لمس است. جریان انحصارطلب با رویکرد عدم مشارکت اتفاقا مشکلی ندارد و بلکه از آن استقبال هم می‌کند.

چند ماه قبل خدمت آقای روحانی هم عرض کردم که رویکرد حمایتی‌تان در انتخابات را حول جوانان، نخبگان اقتصادی و نسل جوان تحولخواه بنا نهيد. به ایشان گفتم از انتخاب چهره‌های تکراری برای کاندیداتوری پرهیز کنید. اما بر آن گويا توجهی نشد. یعنی حمايت از نسلی جوان که با دهه هشتاد و نودی‌ها بتوانند ارتباط موثرتری برقرار کند و با المان‌های جديد و شخصیت‌های آینده‌ساز بیشتر هم‌راستا باشند و گفتمان و فهم مشتركی داشته باشند.

البته پیش‌گام این اتفاق، اعتمادسازی با حاکمیت است. آنچه که به نظر می‌آید نسل ما از آن ناتوان است، همین اعتمادسازی در حاکمیت است. دلیل آن هم این است که زمام جریان اصلاحات در دست کسانی‌ست که متعلق به دهه‌ی 20 و 30 هستند نه دهه‌ی 60 و 70. اما حماسه‌آفرینی‌ها مربوط به همان دهه 60 و 70 است.

به نظرم این یک ظلم نسلی‌ست. نسلی که خواهان آینده‌سازی و آبادانی و عدم يأس و فروخوردگی در فردای ایران است به دلیل عدم دسترسی به جریان حاکمیت برای اعتمادسازی، از جانب نسل‌های قبل مغفول و فراموش شده‌ هستند.

لذا من معتقدم بزرگان جريان اعتدال و اصلاحات باید ماه‌ها قبل از اين انتخابات، اعتمادسازی با حاکمیت را انجام می‌دادند تا فضای انتخاباتی بتواند توامان با دموکراسی و رو به آينده باشد. متاسفانه این روند اعتمادسازی میان اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و بستر حاکمیت صورت نگرفت و ما امروز شاهد این فضا در درون جریان اصلاحات هستیم.

البته امروز می‌توانم با قاطعیت بگویم ما به تکثر صداها در درون جریان اصلاح‌طلب نیز نیاز داریم. برگزاری فوری کنفرانس‌های خبری برای احتمالاً جلوگیری از انعکاس صداهای متفاوت از درون جریان اصلاحات آن هم از سوی نسلی متفاوت از دهه 60 و 70 به نفع توسعه و دموکراسی نیست.

ما از نسل امیدیم. اگر گروهی نیستند گناه ما چیست؟! دوم خرداد 76 را هم نسل دهه 60 با امید و تحرک اجتماعی به حماسه تبدیل کرد. اگر قرار بود از آینده‌ی کشور ناامید شویم که نمی‌ماندیم؛ یا افسرده می‌شدیم و یا مهاجرت می‌کردیم.

نتیجه‌ی کنش سیاسی دهه‌ی 20 و 30 در بیست سال اخیر و بعد از رئیس جمهوری آقای خاتمی حتما تاثیر بسیار داشته اما دستاورد بسیار بزرگش براي نسل فعالِ دهه شصت و هفتاد، محرومیت‌ها، زندان‌ها، عدم برخورداری از امتیازات اجتماعی و حتی اشتغال بوده است.

ما امروز فراتر از شعار نیاز به راهکارهایی جدید و خلاقانه برای برون‌رفت از این فضای انسداد و انحصارطلبی حاکم در دولت هستیم. اتفاقا این راهکارها هم در دست نسل‌های جوان‌تر است.

انتهای پیام