سه سوال از موافقان شرکت در انتخابات ۱۱ اسفند
علیرضا ایمانخانی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
ظاهرا شرکت یا عدم مشارکت در رای گیری یازدهم اسفند ماه به بزرگترین سوال و البته چالش مردم ایران در سپهر سیاسی و ساحت اجتماعی تبدیل شده است.
مشکل آنجاست که دو طرف نزاع آنقدر دلایل و براهین توجیه کننده دارند که در کفه ترازو سنگینی خاصی به چشم نمی‌خورد.
در سوی مشارکت کنندگان دلایلی وجود دارد که بیشتر متوجه عدم مشارکت بوده و تبعات بدی نصیب مردم خواهد کرد. که به طور خلاصه از پاسخ آنها استنتاج می شود.
اول. دادن پالس منفی به غربیها و مخصوصا آمریکا و اسراییل برای تحریم های بیشتر به جهت متحد نبودن جامعه ایرانی و نفوذ و ترور و… به خاطر شکاف امنیتی
دوم. سپردن تمام منفافذ و ارکان به تندروها برای راندن در جاده یکطرفه
سوم. طرد شدن از طرف حاکمیت به جهت تنبیه
چهارم. تنگ‌تر کردن فضای آزادی و مدیا به جهت انتقام از سوی تندروها.
و البته در کمال نامیدی اندکی امیدی هم به انتخاب چندین نفر میانه رو و تحول خواه در صورت مشارکت مردم و تلطیف فضا سیاسی و… چند موفقیت هر چند کوچک به صورت احتمالی دارند. در حقیقت بیشتر ترس آنها از عدم مشارکت و تبعات منفی آن است وهیج نوید و قول مساعدی هم برای تحقق در صورت مشارکت بیان نمی‌کنند.
از سوی دیگر تحریم کنندگان هم دلایل و براهینی دارند که شاید بتوان به طور خلاصه اهم آن را به شرح ذیل برشمرد.
اول. همین عدم مشارکت و یا تحربم گسترده را یک نوع مشارکت در بیان نظر می‌دانند که تا حالا کمتر استفاده شده اما هم در شرایطی که اعتراض خیابانی بسیار پر هزینه می باشد.
دوم. تعداد نامزدهای تایید صلاحیت شده را بسیار کمتر از ایجاد حتی یک فراکسیون کوچک می‌دانند که بخواهند کوچکترین تاثیری در روندها داشته باشند.
سوم. تجربه انتخاب افراد ناشناس به ظاهر میانه رو گزینه بسیار تلخ بوده و آنها به محض انتخاب به تنظیمات اولیه برگشته و چون انتخابات حزبی نیست هیج تعهدی هم برای اصلاح ندارند.
چهارم. تجربه مجالس ششم و دهم به مردم ثابت کرده حتی در صورت داشتن اکثریت و یا فراکسیون قوی شورای نگهبان به خاطر داشتن حق وتو مصوبات مردم پسند را باطل میکند.
حالا این وسط برای نگارنده و بسیاری دیگر که شرایط مردد دارند چندین و چند سوال وجود دارد و به جهت حمایت وبسایت وزین انصاف نیوز و مدیریت آن از مشارکت در رای گیری شاید با پاسخهای متین آنها از حال تردید خارج شده و به جرگه رای دهندگان اضافه شویم که به اختصار بیان می شود.
اول. چه تضمینی وجود دارد بعد از مشارکت ما مردم و پیروزی قطعی اصولگرایان در انتخابات مضحکه آنها نشده و آنها عدم پیروزی منتقدین را به مثابه نداشتن طرفدار قلمداد نکنند؟
دوم. آیا اشکالی دارد که این بار جامعه از فاکتور تحریم مشارکت استفاده کرده و اتحاد خود را به این مدل نشان دهد.
آیا اگر رقم احتمالی بالای تحریم کنندگان برای مسولان نظام زنگ خطری بزرگ نیست که در رفتار و کردار خود تجدید نظر کنند؟
سوم. بزرگترین ناراحتی و عدم رضایت تحریم کنندگان سفره خالی و دغدغه معیشت است. حالا که با تغییر دولت‌ها ثابت شد که ریشه خرابی اقتصاد و معیشت در تحریم و سیاست خارجی است و دولتمردان و مجلسی ها در تصمیم گیری و تصمیم سازی در این حوزه نقش چندانی ندارند پس حتی فرستادن چندین نماینده تحول خواه هم دردی از دل مردم برنمی کند پس فایده مشارکت چیست؟
در پایان باید گفت مردم ایران به اندازه بسیار زیاد فهیم و رشید هستند و قطعا تصمیم درست را خودشان در لحظه آخر خواهند گرفت. اگر به هر دلیلی تصمیم گرفتند و اکثریت مشارکت کردند که خوب یعنی کماکان با انتخابات و صندوق رای قهر نکردند ولی اگر خدایی ناکرده شاهد تحریم گسترده باشیم واقعا این فرض بر مسئولان نظام مفروض است که در سیاست‌های کلی نظام در حوزه های مختلف و مخصوصا سیاست خارجی تجدید نظر کرده تا ایران و ایرانی پایدار بماند. و در یک فضای با نشاط سیاسی دوباره شاهد انتخابات با مشارکت گسترده باشیم که همه عقاید و نظرها در آن سهیم باشند نه رای‌گیری با مشارکت محدود!
انتهای پیام
سلام – سی – چهل سال ، ما بدلیل دیگری رفتیم پای صندق رآی و گفتند ، این رآی به نظام بوده است ! حالا یک بار هم بگذارید این پای صندوق نرفتن را ،تلقی عدم رآی به نظام کنند ! طرفه آنکه هر دو طرف معادله، همدیگر را می سنجند .
حرفهای هم شما هم مقاله بی معنیست اما اگر نطام به قول شما به این برسد که مورد تایید نیست کار دیگری میکند خودشما هم میدانید مسیله سیاست خارجی نیست به هر حال شما هم طرحهای امریکا را توب پیاده خواهید کرد
چه تضمینی وجود دارد که اگر مخالفان اصول گرایی واجد اکثریت آرا شدند مثل مجلس ششم و شورای شهر اول ثروت را به نفع چپاول نکنند
چه تضمینی وجود دارد که اگر اکثریت شرکت نکردند
جامعه جهانی وبه ویژه جهان خواران آمریکایی وصهیونیستهای جانی ایران را تحت اشغال در می‌آورند وتحریم های همه‌ی جانبه‌ای اعمال نکنند
هر امید چی به انتشار. مطلب از این سایت متضاد با نامش نیست
این حرفها خیلی تکراری و نخ نما شده و تاریخ مصرف اونا گذشته. هر دوره همین حرفها رو میزنند ولی از فردای انتخابات باز روز از نو و روزی از نو. به نظر من اونایی که بعد از این همه سال این چیزها رو نفهمیدند دیگر هم نمیفهمند
به نظرم بیخودی سر مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات دعوا نکنیم. شخصا بعد از اینکه سوابق کاندیداها و سطح دغدغه هاشونو بررسی کردم تصمیم می گیرم که در انتخابات شرکت بکنم یا نه:)
بسیار منطقی ومستدل؛ تشکر از نگارنده
امام راحل گفتندمیزان رای ملت است ولی شورای نگهبان برخلاف نظر امام راحل عمل کرد ومجلس ششم راکه برآمده ازرای مردم بودتخطئه کرد ومصوبات مجلس رابایکوت کردطبیعی است وقتی مردم میبینند شورای نگهبان رای آنان راتخطئه کرده دیگرحاضرنیستندپای صندوقهای رای حاضرشوندهدف نمایندگان اصولگرا گرفتن حقوقهای نجومی است وکاری به معیشت مردم ندارند
نظرات من رو منتشر نمیکنید… حالا دیگه مثبت و منفی هم نمیتونم بدم ….جل الخالق
من تو انتخابات شرکت میکنم، اینکه همه همصدا با رسانه های غربی میگن تو مجالس گذشته اتفاقات خوبی نیافتاده،!جسارتا من قبول ندارم ،
البته که اشتباهات بوده ولی به هر حال تصمیمات خوبی هم گرفته شده، این لنز بدبینی که گریبان جامعه مارو گرفته ، مهم‌ترین نشونش هم تلاش بدخواهان ایران و ایرانی برای تحریم انتخاباته
ولی یه چیزی که خیلی عجیب به نظر میرسه اینکه گفته میشه که کسایی که مخالف رابطه با دنیا هستن و موجبات تحریم فراهم میکنن باعث شرایط بد اقتصادی امروزن!!!
ی سوال ؛ کیه که نمیخاد ایران با دنیا ارتباط بگیره؟؟؟!
ی سوال ؛ در تاریخ جمهوری اسلامی چه اتفاقی باعث بهم خوردن رابطه ایران با دنیا (غرب) شد؟؟؟؟
ی سوال ؛ ایا دنیا محدود به چند کشوره غربی و امریکاس؟؟
ی سوال ؛ تو همه کشورهای دنیا اوضاع اقتصادی روبه راهه و همه مردم کشورهای دیگه از اوضاع اقتصادی‌شون راضی اند؟؟؟
ی سوال ؛ اونهایی که در جمهوری اسلامی در سالهای گذشته با پرچم و شعارهای پوپولیستی ارتباط با دنیا کشور رو زیر یوغ خواسته های ناتمام غربیها بردن بدون هیچ دستاوردی و دست خالی مناصبشون رو ترک کردن به نظرتون اینبار با چه روش نوین دیگه ای میتونن با غرب و دنیا ارتباط بگیرن؟؟؟