ممنوعیت واردات محصولات آرایشی و بهداشتی، خوب یا بد؟

رپورتاژ آگهی

ممنوعیت واردات کالا ها مسئله ای است که مخالفان و موافقان خود را دارد. بسیاری بر اساس آمار و ارقام بر این باورند که ممنوعیت واردات باعث انحصار طلبی برخی شرکت ها شده است. بزرگترین مثال از ناموفق بودن این قوانین که با هدف حمایت از تولید داخلی وضع شده است صنعت خودروسازی است.

در این میان افرادی معتقدند محدود کردن واردات برای تنفس صنایع داخلی الزامی است اما این حمایت به درستی انجام نمی شود. مسیر اصلی و درست این قوانین ممنوعیت زمان دار است. می بایست از جایی به بعد صنایعی که در زمان محدودیت واردات رشد کرده اند بتوانند با کالا های خارجی رقابت کنند.

امروز هم صنعت لوازم خانگی بیشترین اخبار را به خود اختصاص داده است. به طوری که در تاریخ 24 بهمن ماه سایت زومیت در مقاله ای با عنوان “ممنوعیت واردات لوازم خانگی با اقتصاد چه کرد؛ رفاه مردم فدای انحصار گرایی” بر اساس تحلیل های خود از آمار و ارقام های موجود اینچنین می گوید:

1_ این قوانین نتوانسته است جلوی قاچاق محصولات به داخل کشور را کاهش دهد. 2_ در این مدت کیفیت محصولات تولید داخلی افزایش نداشته. 3_ مصرف کنندگان متضرر شده اند. 4_ خروج ارز به دلیل مونتاژ کار بودن صنایع کم نشده است.

اما درمورد ممنوعیت واردات محصولات آرایش و بهداشتی کمتر صحبت شده است. البته که این مسئله نیاز به یک تحقیق کامل و جامع دارد اما بهتر است برخی موارد را در این زمینه کنار هم قرار دهیم تا ببینیم شرایط در این صنعت چطور پیش رفته است.

در نگاه اول برند های زیادی در این مدت متولد شده اند. اگر به محصولات آرایشی و بهداشتی موجود در داروخانه ها و فروشگاه ها نگاهی بیاندازید متوجه رشد روز افزون برند های ایرانی در این حوزه می شوید. از این رشد روز افزون می توان این نتیجه را گرفت که تولید این محصولات بسیار سود ده است که مورد توجه بسیاری از تولید کنندگان قرار گرفته است.

البته سهولت تولید بدون کارخانه مزیتی است که در این صنعت به خوبی جواب داده است. تولید بدون کارخانه در این صنعت مسیر بسیار خوبی را طی کرده است. مسیری که متاسفانه در صنایع دیگر طی نشده.

افراد می توانید با چند قدم ساده تولید کننده محصولات آرایشی و بهداشتی شوند: 1_ ثبت یک برند. 2_خرید فرمولاسیون از شرکت های معتبر اروپایی.  3_ استفاده از ظرفیت خالی یک کارخانه بزرگ برای تولید محصولات. کارخانه های بزرگ خود مواد اولیه را تهیه می کنند و محصول را به تولید نهایی تبدیل می کنند.

بنابر این ممنوعیت واردات، اجازه به وجود آمدن و رشد برند های مختلف را داده است. کیفیت محصولات آرایشی و بهداشتی داخلی نیز بسیار قابل قبول است. کیفیت محصولات داخلی این صنعت را نمی توان با صنعت خودرو سازی یا لوازم خانگی مقایسه کرد. چرا که رضایت مشتریان در این حوزه بسیار بالا است.

بسیاری از افراد معتقدند کشور چین از کپی کردن محصولات خوب صنعت خود را رشد داده و کپی کردن را شروع پیشرفت و تمرینی خوب می دانند. می خواهیم بگوییم در این زمینه خلاقیت هایی هم در این صنعت دیده می شود. بطور مثال سرم سه گانه برند تراست ( این محصول را اینجا ببینید) که دقیقا از روی سرم سه کاره لانکوم کپی شده است یکی از این نمونه ها است.

اما با اینکه بارقه های مثبتی دیده می شود این صنعت نیز مشکلات خود را دارد. تقریبا 2 ماه پیش بود که حمیدرضا بنائی، عضو انجمن وارد کنندگان فرآورده های بهداشتی در یک نشست گفته بود اکثر صادرات این صنعت ( بجز شوینده ها) به کشور روسیه است و بیشتر صادرات اسانس ها هستند. از همین جمله می توان فهمید که محصولات آرایشی و بهداشتی ایرانی نمی توانند با محصولات کشور هایی مانند ترکیه رقابت کنند و در فروشگاه های کشور های همسایه هنوز جای محصولات ایرانی خالی است.

مسئله بعدی مواد اولیه است بسیاری از مواد های اولیه موثر در این زمینه در کشور تولید نمی شود و واردات آن ها نیز ممنوع است و همین امر شاید باعث کاهش کیفیت محصولات شود.

مشکل عجیبی و تیغ دو لبه ای که در این صنعت وجود دارد این است که بسیاری از تولید کنندگان امروز، وارد کنندگان دیروز هستند و مشخص نیست که اگر واردات آزاد شود، این شرکت ها تولید را به واردات ترجیح می دهند یا خیر.

با این حال در این صنعت هم نیاز است که واردات به صورت کنترل شده و علمی برای ایجاد بازار رقابتی و پیشرفت تولید کنندگان داخلی شروع شود. باید دقت داشت گسترش تجربه تلخ صنعت خودرو سازی به دیگر صنایع مانند محصولات آرایشی و بهداشتی نتیجه ای جز خسارت برای مردم نخواهد داشت.

امیدواریم مسئولان با رویکردی صحیح صنایع کشور را در ریل پیشرفت و توسعه قرار دهند.