رای‌های سفید؛ کارکنانی که حقوق می‌گیرند اما کار نمی‌کنند! | غلامرضا بنی اسدی
غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی با عنوان «رای‌های سفید؛ کارکنانی که حقوق می‌گیرند اما کار نمی‌کنند!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
انتخابات نکات فراوانی داشت. یکی قصه چنار و پاجوش‌ها بود که انگار پاجوش‌ها، از چنار رد شدند و خود را به سبزه زار صندلی های مجلس رساندند. به خودشان مربوط است این قصه چنار و پاجوش و پاچنار و هر چیز دیگر. نکته ای که برایم بسیار تامل آمیز آمد، حکایتِ رای های باطله بود که انگار دارد در نظام انتخاباتی ما هر روز بیشتر خود را نشان می دهد.
شاید برای برخی، معنای همراهی داشته باشد و آن را به سبدِ خود واریز شده بدانند. من اما فکر می کنم، معنای دیگری دارد این آرای باطله و سفید. کسی را روسفید نمی کند. فقط ممکن است مسئولان را به اشتباه بیندازد. اشتباه از این منظر که حضرات آن را در حساب خود می پندارند اما به واقع در حساب شان نیست.
از واژه اعتراضی، استفاده نمی کنم اما فکر می کنم رای های سفید یا خط خطی شده یا هر اسم دیگر بسان کارمندانی هستند که هیچ کار نمی کنند اما حقوق تمام می گیرند. به کارگرانی می مانند که فقط بیل به دست گرفتن را نشان می دهند اما تکانی نمی خورند فقط سر سفره می نشینند و غذای کامل می خورند درست بسان کسانی که لحظه ای از عرق ریختن نیاسوده اند.
می خواهند هم باشند و هم نباشند. باشند هنگام سفره اما نباشند هنگام کار. به طنز شاید شبیه باشد تصور ماجرا اما وقعیتی است که در سازمان های غیر خصوصی زیاد می بینیم از این قماش. شاید هم گاهی بتوان حق را به آنان داد. زندگی خرج دارد. آزمون های متعدد در پیش است با ثبت نام کنندگان میلیونی. خب اگر فردا، جایی، کسی شماره ملی شان را چک کند، چه بگویند؟ می خواهند در رابطه استخدامی تبدیل وضعیت بشوند. خب، باید وضعیت خود را تنظیم کنند. چنین می شود که آرایی از این دست رو به فراوانی می گذارد.
می شود حدیثِ حاضر و غایب. هستند و رای می دهند اما رای شان و نظر شان جای دیگر است. فکر می کنم در فرداهای مبادا- که هرگز مباد- روی رای ندهندگان بیشتر می شود حساب کرد تا این گونه رای دهندگان. بگذریم حتما حواس کسانی که باید جمع این ظرافت ها باشد، متوجه است و حساب و کتاب می کند اما دیگر نکته ای که باید گفت، این است که برخی بزرگواران به فردای بعد از انتخابات توجه نداشتند که حرف هاشان می تواند ما به ازاهای هولناک داشته باشد.
وقتی رای دادن را در عداد واجبات و اوجب واجبات می شماریم، حالا که طبق آمار اعلام شده حدود 60 درصد رای نداده اند چه می توانیم بگوئیم؟ قطعا مردم نه بی دین اند و نه بی توجه به واجبات شرعی و نه حتی بی توجه به انقلاب و نظام. فقط حرف هایی دارند که در سکوت، پُر صداتر بیان می شود.
بزرگان حتما توجه خواهند کرد. آنان را بی دین و ضد انقلاب هم نخواهند پنداشت چه اکثریت دارند و هیچ نظامی نمی تواند با اکثریت قهر کند. حرف هم را باید بشنوند و ان‌شاءالله چنین هم خواهد شد. ایران برای همه ایرانیان است. کافر و مسلمان ندارد چه رسد به رای دهنده و رای ندهنده. همین امروز باید کنار هم برای بهتر شدن روزگارمان تلاش کنیم. فردا هم حتما به توان همه ایرانیان نیاز داریم…
انتهای پیام
