مجلس دوازدهم و تعارضات درونی حاکمیت

جلال میرزایی در جهان صنعت نوشت: انتخابات مجلس دوازدهم بالاخره و به‌رغم هزارویک اما‌واگر برگزار شد و نتایج شمارش آرای این انتخابات نیز با اندکی تاخیر نسبت به ادوار گذشته، اعلام و مشخص شد که مجلسی – از جهاتی- شبیه ‌به مجلس کنونی تشکیل خواهد شد. حال آنکه با نگاهی دقیق‌تر به چهره‌هایی که موفق به ورود به مجلس دوازدهم شده‌اند، به نظر می‌رسد این برداشت کلی درباره آرایش سیاسی مجلس دوازدهم چندان هم دقیق نیست و واقعیت آن است که طیف‌بندی و جبهه‌بندی نمایندگان به‌لحاظ گرایش‌های جناحی و تشکیلاتی از پیچیدگی‌های بیشتری برخوردار خواهد بود؛ به بیان دیگر در شرایطی که تحلیل غالب این است که مجلس دوازدهم به سمت رادیکالیسم و افراط‌گرایی خواهد رفت، به نظر می‌رسد اولا این وضعیت، تنها وضعیت احتمالی در مجلس آتی نخواهد بود و ثانیا بعید نیست به‌دلایلی که در ادامه به آن اشاره خواهد شد، لزوما نتوان آنچه را که در مجلس آتی شاهد خواهیم بود، با این تعابیر و تفاسیر کلی ناظر بر افراط بیشتر توصیف کرد و توضیح داد. به‌ عنوان مثال، اگرچه برخی چهره‌های شاخص منتسب به جبهه پایداری موفق ورود به مجلس و نمایندگان منتسب به این طیف تندروی اصولگرا در مجلس یازدهم نیز عمدتا موفق به تثبیت کرسی‌های خود شده‌اند، اما همزمان جمعیت نیروی اعتدالی و اصلاح‌طلبی که می‌توانند در فراکسیون اقلیت مجلس دوازدهم ایفای نقش کنند نیز به‌نسبت بیشتر از نمایندگان اعتدالی مجلس یازدهم و اعضای فراکسیون اقلیت این مجلس هستند.
نکته اساسی و مرکزی در مسیر تبیین یک تحلیل و تفسیر کلان در خصوص آرایش سیاسی مجلس دوازدهم، ناظر بر «تعارض‌های درونی حاکمیت» است و آنچه در این بحث، حائز اهمیت و تاثیرگذار است، همین مساله است که ترکیب کلی مجلس دوازدهم به‌نحوی شکل گرفته که به نظر می‌رسد همزمان با آغاز به کار مجلس دوازدهم و قرارگیری این نیروهای سیاسی کنار یکدیگر، باید منتظر تشدید و در عین حال تعمیق این تعارضات باشیم. به بیان دیگر، تعارض‌های درون حاکمیت که در مجلس یازدهم کمتر دیده می‌شد و در صورت بروز نیز به‌ دلیل نوع چینش نیروهای حاضر در این مجلس، به‌نحوی موثر قابل‌ مدیریت و کنترل بود، در مجلس دوازدهم تشدید یافته و آشکارتر خواهد شد. به بیان دیگر، در حالی که اکثریت کرسی‌های مجلس یازدهم در اختیار نیروهای شورای ائتلاف – متشکل از نیروهای نزدیک به قالیباف، جمعیت ایثارگران و نزدیکان زاکانی و شماری از نیروهای جبهه پایداری و چهره‌های دارای سابقه نظامی- بود و در نتیجه مدیریت و کنترل تعارضات درونی حاکمیت و اختلافات و تعارضات درونی جریان اصولگرا و انقلابی چندان دشوار به نظر نمی‌رسید، در حال حاضر چهره‌ها و طیف‌هایی به مجلس دوازدهم راه یافته‌اند که مدیریت تعارضات درونی‌شان لزوما سهل و ممکن نیست. این در حالی است که حدود یک سال تا برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده و حتی اگر تا پیش از آن، این تعارضات پنهان بماند، در آستانه انتخابات، شاهد تشدید تعارضات درونی این جریان سیاسی شده و در نتیجه باید منتظر رقابت‌هایی جدی و عمدتا علنی در صحن مجلس دوازهم باشیم.
از دیگر سو، از آنجا که به نظر می‌رسد فراکسیون اقلیت مجلس دوازدهم در مجموع قوی‌تر و به‌نسبت منسجم‌تر از فراکسیون اقلیت مجلس یازدهم باشد، احتمالا در صورت گسترش اختلافات درونی اصولگرایان حاضر در مجلس دوازدهم، جریان اقلیت نیز بتواند از حداکثر اثرگذاری خود استفاده کند و در نتیجه باز هم شاهد تشدید بیش از پیش نارضایتی اعضای فراکسیون اکثریت و در ادامه تعمیق بیش از پیش اختلافات درونی آنان باشیم.
* رییس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم